In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
Spanje produceert het meeste
Uit een onderzoek van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is gebleken dat niet Nederland maar Spanje het land is waar de meeste drop wordt gemaakt. Spanje heeft daarmee Nederland van de eerste plaats geschopt.
Ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking neemt wel eens een dropje tot zich. Zo'n 14% daarvan regelmatig tot zeer regelmatig. Ongeveer 1 à 2% van de Nederlandse bevolking eet meer dan 100 gram drop per dag.
Blokdrop werd in Nederland eigenlijk pas echt populair toen men suiker ging toevoegen aan het recept. Waar blokdrop in de eerste jaren nog werd ingezet als medicijn tegen hoesten en verkoudheidsklachten, werd het nu meer gegeten vanwege de lekkere smaak. Het werd van een medicijn opeens een snoepje.
Waarom drop juist in Nederland zo populair is, is niet geheel duidelijk. Volgens sommigen komt het doordat we in Nederland (net als in Engeland en Scandinavië) aan de zee wonen en dat we daarom zo van de zilte smaak van drop houden. Maar er zijn wel meer landen die aan de zee liggen. Japan bijvoorbeeld.
Het is iets typisch Nederlands. Drop wordt gemaakt van wortelsap uit de zoethoutplant. Het is vrijwel nergens ter wereld te krijgen. Nederlanders die naar het buitenland verhuizen, zeggen vaak dat ze drop het meest missen.
Drop komt uit Engeland
Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn. Hij verzon het om suiker aan het product toe te voegen en maakte daarmee de dropjes zoals wij die kennen: lekker zacht en zoet.
Klene is marktleider in suikervrije drop, die op dit moment 15 procent van de totale dropmarkt uitmaakt. In dit segment gaan vooral de Zoute Ovaaltjes, Ademin en de Honingbijtjes erg hard, meldt Debets. De meest geliefde dropjes van Venco zijn Schoolkrijt en Honingdrop.
Er zitten 13 kilocalorieën in 1 stuk (4 gram) zoete drop. Wil je weten hoe het zit met de andere voedingswaarden in 'zoete drop'? In onze caloriechecker hieronder kom je te weten hoeveel vet, verzadigd vet, eiwit, koolhydraten, suikers en vezels erin zit.
Wist je dat in zoete muntdrop meer zout zit dan in zoute haringdrop? Hoe gek het ook klinkt: zoete drop is zouter dan zoute drop. En dat is niet al te best voor je bloeddruk.
Juist van de zoete zachte dropjes eet je snel een zak (van gemiddeld 250 gram) leeg. Wees serieus bij je advies bij mensen met hoge bloeddruk: 'Gebruik niet meer dan 2 zoete of 6 dubbelzoute dropjes per dag. ' Wees wat strenger bij zwangeren en bij kinderen, die extra gevoelig zijn.
Inclusief chocolade en kauwgom verorbert de gemiddelde Nederlander zo'n 11 kilo snoep per jaar. Dat is een stuk meer dan het Europese gemiddelde, dat rond de 8,5 kilo ligt.
Drop is een snoepgoed dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant Glycyrrhiza glabra (vlinderbloemfamilie). De zuivere vorm heet blokdrop. De blokdrop wordt dan gebruikt als ingrediënt voor de snoepjes.
Als je een grote hoeveelheid drop eet, krijg je ook veel glycyrrhizine binnen. Je lichaam gaat dan meer vocht vasthouden, waardoor je bloeddruk stijgt. Een verhoogde bloeddruk kan verschillende ziektes veroorzaken en is één van de risicofactor van dementie.
De meeste drop wordt gemaakt in Spanje, zo komt naar voren in een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
In landen als Noorwegen, Finland, Zweden en Denemarken houden ze van drop zoals wij van drop houden: met een beetje zilte nasmaak. Je hoort wel eens dat dit komt doordat al die landen aan zee liggen, zoals Nederland aan zee ligt.
Oké, misschien is drop niet de gezondste keuze uit dit rijtje, maar het is wel een ijzerrijke food: een zakje drop van vijftig gram bevat vier milligram ijzer.
Er zitten 197 kilocalorieën in 1 handje (50 gram) engelse drop. Wil je weten hoe het zit met de andere voedingswaarden in 'engelse drop'? In onze caloriechecker hieronder kom je te weten hoeveel vet, verzadigd vet, eiwit, koolhydraten, suikers en vezels erin zit.
Van alle soorten snoep is drop in Nederland het populairst. Meer dan twintig procent van alle verkochte snoep is drop. In totaal gaat er voor miljoenen euro's drop over de toonbank: in 2011 voor zo'n 168 miljoen!
De Engelse apotheker George Dunhill maakte in 1760 de eerste dropartikelen. Eerst als medicijn tegen hoest en verkoudheid, maar later voegde hij suiker toe en werd het een echte lekkernij. Door de zeevaarders kwam drop ook in Nederland terecht. De Nederlanders lustten de dropjes wel.
Er zijn verschillende smaken. En daar zijn suiker, zout, zoet, salmiak, pepermunt, honing en drop een paar van.
Niet bedorven, wel minder lekker
Drop kan wel minder lekker worden na verloop van tijd. Dan droogt het vaak uit, het wordt hard, het verliest de lekkere smaak en er kan een witte waas op komen. Als dit het geval is, raden wij je aan om een nieuwe zak te kopen. Bron: Voedingscentrum.
Engelse drop werd voor het eerst gemaakt in Engeland. Vandaar de naam. Het snoepje werd bedacht door de firma George Bassett & Co uit Sheffield. Hun promotieverhaal was dat een vertegenwoordiger ooit per ongeluk wat snoepsamples had laten vallen en ze in de haast weer willekeurig in elkaar zette.
De blokdrop vormt het belangrijkste bestanddeel voor onze dropjes. Italiaanse boeren leggen tussen de stukken blokdrop dikwijls laurierbladen. Dat doen ze zodat de stukken niet aan elkaar plakken en omdat het aroma een lekkere smaak en geur aan de blokdrop toevoegt.