Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten.Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren. De soort annuum is de grootste groep van het capsicum geslacht.
Overwinteren in huis
Peper- en paprikaplanten zijn eigenlijk heesters die niet winterhard zijn. Je zou ze daarom zelfs in huis kunnen laten overwinteren. Dat is niet gemakkelijk want ze zijn gevoelig voor diverse soorten luis en schimmels.
Capsicum cultivars zijn een groep planten die iedereen kent als peper- en paprikaplanten (paprika's worden ook bell peppers genoemd). Wat niet iedereen weet is dat deze groep eigenlijk vaste planten zijn. Je hoeft ze niet jaarlijks terug te zaaien.
Ze is een heester die enige jaren in pot kan leven, mits ze binnen overwintert want ze kan geen vorst verdragen.
De paprikaplant is eigenlijk struikachtige plant die houdt van ongeveer 25 graden. Aangezien in ons klimaat de teelt ongeschikt is voor buitenteelt, vindt de productie plaats in kassen. In de volle grond wordt de plant circa 1 meter hoog, in de kassen tot 4,5 meter.
Paprika planten blijven nogal klein en hoeven daarom niet te worden gesnoeid. Na het overwinteren is het raadzaam de paprika te snoeien. Alle planten tot op het eerste oog na een vertakking terugsnoeien en verrotte en gele bladeren verwijderen. De planten kunnen dan in het voorjaar weer goed groeien en gedijen.
De oogst vindt bij een buitenteelt plaats in september en oktober. In de (ongestookte) kas kun je de eerste vruchten in de meeste gevallen vanaf halverwege juli oogsten. Oogst paprika's door ze voorzichtig van de plant te breken en de vrucht omhoog langs de stengel te buigen.
Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten. Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren. De soort annuum is de grootste groep van het capsicum geslacht.
Het is zeker niet verplicht maar om mooie en grote vruchten te verkrijgen, ga je best als volgt te werk: Verwijder de eerste bloemetjes zodat de plant eerst goed kan groeien vooraleer zijn energie in de vruchtontwikkeling te steken. Als de paprika zich boven in de top splitst, mag deze getopt of gediefd worden.
Zoete peperplantjes kun je na ongeveer 60 tot 90 dagen oogsten, en de hete pepers hebben meestal 150 dagen nodig. Voor het oogsten zal de plant ook nog bloeien. Pluk de bloemetjes zodat de peperplant alle energie gebruikt voor vruchtontwikkeling.
De tomaat is eigenlijk een meerjarige plant, maar kwekers gebruiken hem vaak eenjarig. Ook in Nederland kun je prima tomaten kweken: in de zomer buiten en het hele jaar door in een kweektent. De plantenvoeding en substraten van CANNA bieden je tomatenplant precies de basis die ze nodig heeft.
Zaai vooral zo warm mogelijk voor. Zelf hebben we een elektrische propagator en bij ongeveer 26 graden kiemen de zaden dan vaak binnen 10 dagen. Bij 20 graden duurt de kieming ongeveer 3 weken. Onder de 17 graden staan pepers en paprika's stil en wachten ze op warmere tijden om weer verder te kiemen of te groeien.
Een paprikaplant heeft heel veel water nodig om zijn vruchten te kunnen vormen. Vooral in de zomermaanden kan het gebeuren dat de potgrond sneller uitdroogt. Daarom raden we je aan om steeds met je vinger de vochtigheid van de grond te controleren. Als de grond nog vochtig is, hoef je geen water te geven.
De paprika is een niet winterharde en kruidachtige plant. Eigenlijk is het gewas een heester en de paprika zelf een bes. Het bijzondere aan de plant is dat elke paprika verkleurt bij rijping. Zo kunnen groene paprika's geeloranje, rood of bruin en witte paprika's rood, geel of oranje worden.
De paprika plant houdt van veel zon, dus als het plantje een dag of twee in een grotere pot staat mag deze gewoon in de volle zon staan. Let er wel op dat het met zonnig weer niet te warm wordt. Als de temperatuur te vaak boven de 30 graden komt, krijg je hard, leerachtig blad en stopt de plant met groeien.
In principe heeft elke paprika zaadjes, als je de paprika open snijd zie je bovenaan bij de steel een rondje waar zaadjes aan zitten. Díe haal ik er af en doe ze in een papieren enveloppe en schrijf de naam er op.
Paprika is, in tegenstelling tot tomaten, niet gevoelig voor regen en hoeven niet opgebonden of gediefd te worden. Soms is het wel handig om de planten van een centrale steunstok te voorzien, zeker wanneer ze zwaar beladen zijn met vruchten.
Paprikaplanten die in de volle grond of kas groeien hebben tijdens hun groei geen verdere bemesting nodig maar bij de paprika's die in potten worden gekweekt is het aan te bevelen om na acht weken wat osmocote (kuipplant mest) door de grond te mengen.
Paprika's uit eigen tuin oogsten
De zelf geweekte paprika's zijn rijp zodra deze volledig uit één kleur bestaan en je het vruchtvlees niet meer kunt induwen. Besef dat wanneer je rode paprika's wilt kweken, het volledig rijpen naar de rode kleur de plant veel energie kost.
Wanneer een paprika rijper wordt, verandert deze naar geel, oranje en rood. Dit zorgt ervoor dat de smaken veranderen. Groene paprika's worden eerder geoogst en dit merk je aan de bittere en scherpe smaak. Deze bittere smaak is heerlijk in warme gerechten zoals bijvoorbeeld deze groene shakshuka.
Paarse paprika's worden rozerood. Let alleen op bij de chocoladekleurige vruchten, want die bestaan ook in een onrijpe kleur die later rood wordt. Eigenlijk is het dus simpel: is de vrucht nog niet van originele kleur veranderd, dan is hij in principe nog niet rijp maar wel eetbaar.
Hoe langer de paprika rijpt, hoe roder de kleur wordt. Paprika's rijpen van groen naar geel, van geel naar oranje en van oranje naar rood. Wanneer de paprika geoogst is, verandert de kleur niet verder. Omdat rode paprika's het meeste tijd krijgen om te rijpen, zijn ze het zoetst van smaak.
Een paprikaplant zal de eerste twintig centimeter als één stengel uitgroeien. In dit stadium moeten we enkel de zijscheuten verwijderen, bloemen zijn er op dat moment nog niet. Na een tiental bladeren krijgen we de eerste splitsing van de scheuten. Deze scheuten zullen op hun beurt na ieder blad opnieuw splitsen.