Een rapport bevat meestal een inleiding en bronnenlijst. Mogelijke andere hoofdstukken zijn: voorwoord, managementsamenvatting, analyseonderdelen (structuur, cultuur, interne communicatie etc.), methode van onderzoek, resultaten, conclusies en aanbevelingen. Geef je hoofdstuk een informatieve titel inclusief nummer.
Tips om beter te rapporteren:
Beschrijf alleen feiten en niet je eigen mening of conclusies. Gebruik geen afkortingen. Schrijf beknopt. Schrijf zodat anderen je kunnen begrijpen, ook als zij minder bekend zij met de client.
Een rapport begint altijd met een titelpagina waarop de titel staan, eventuele ondertitel, auteur, of het in het kader van een studie, opdracht etc. is, naam van de onderzoeksinstelling en begeleiders en datum waarop het rapport is verschenen.
Begin met schrijven van je rapportage:
Begin met het schrijven van de details in je paragrafen. Daarna schrijf je per hoofdstuk een conclusie. Bij het trekken van de conclusies probeer je de deelvragen te beantwoorden. Uiteindelijk schrijf je de samenvatting, alleen wanneer je een uitgebreide rapportage hebt.
Bij welk cijfer er sprake is van een onvoldoende kan verschillen per staat. Meestal geldt de 'C' als gemiddeld en 'F' als onvoldoende. In sommige staten zakt de leerling echter ook met een 'D', dat doorgaans 'gemiddeld' betekent.
Als je geen rapport kan maken zal een gesprek niet soepel verlopen en zijn vruchten afwerpen. Het is daarom belangrijk iemand zijn vertrouwen te winnen door middel van het maken van rapport. Hoe maak je rapport dan? Zoals eerder beschreven kan dat op verschillende manieren, verbaal én non-verbaal.
Het voorwoord van een scriptie komt na de samenvatting, maar vóór de inhoudsopgave. De inleiding is het eerste hoofdstuk van je scriptie en komt meteen na de inhoudsopgave.
Het opbouwen van rapport begint met de drie elementen die de houding van rapport kenmerken: Aandacht: aandacht hebben voor de ander zoals die is. Respect: respect hebben voor het wereldmodel van de ander. Afstemmen: ook wel 'volgen' van de ander, voordat je gaat leiden.
De SOEP-structuur is een hulpmiddel voor het maken van een duidelijk verslag van een deelcontact. Het acroniem staat voor Subjectief, Objectief, Evaluatie en Plan. In een SOEP-verslag worden de S-, O-, E- en P-regel (ieder in vrije tekst) vastgelegd aangevuld.
Ook voor zzp'ers in de zorg. We krijgen met regelmaat de vraag binnen wanneer je als zzp'er moet rapporteren in het zorgdossier, zoals een digitaal zorgdossier. Rapporteren in het zorgdossier is altijd verplicht.
Beschrijvend onderzoek is onderzoek waarbij de onderzoeker een situatie beschrijft, aangeeft welke aspecten belangrijk zijn en de onderlinge relaties duidt. Beschrijvend onderzoek kan heel eenvoudig zijn, bijvoorbeeld: vinden de inwoners van de gemeente dat er een nieuw zwembad moet worden gebouwd?
Daarbij geldt de regel: 5,5 en alles wat daarboven ligt is voldoende; alles onder 5,5 is onvoldoende.
O = Resultaten: leerling scoort consequent onvoldoende op lees- en schrijftoetsen. Werkhouding: leerling beschikt over weinig reflectievermogen en toont geen of weinig inzet. T = Resultaten: hoeveelheid inzet is niet in balans met de behaalde resultaten.
Rapporteer volgens SOAP/SOEP waar dat kan en nodig is: niet iedere gebeurtenis moet uitgeschreven worden volgens SOAP/SOEP; Schrijf respectvol over de cliënt en zijn/haar naaste(n);Vermeld wat je hebt afgesproken met de cliënt en/of naaste(n);Beschrijf alleen feiten en geef niet je eigen mening.
SOAP staat voor: Subjectief: wat de cliënt zegt over zijn eigen belevingen. Objectief: de observatie van de situatie door de zorgverlener. Analyse: de conclusie die de zorgverlener trekt uit de subjectieve en objectieve gegevens die zijn verzameld.
De samenvatting staat na het voorwoord en voor de inhoudsopgave.
In de methoden beschrijf je in een aparte paragraaf of hoofdstuk wat je precies hebt onderzocht in je onderzoek en op welke manier dit is gebeurd.
Middenstuk (kern)
Het middenstuk wordt ook wel de kern van de tekst genoemd. Hierin wordt het onderwerp van de tekst besproken. Het onderwerp wordt meestal van verschillende kanten bekeken en er worden verschillende onderdelen besproken. Deze verschillende onderdelen worden deelonderwerpen genoemd.