Dopluis kan eruit zien als wollige witte stipjes en wordt daardoor ook wel wollige dopluis genoemd. Omdat de dopluis een schild om zich heen heeft is hij redelijk goed beschermd tegen allerlei bestrijdingsmiddelen. Gelukkig zijn er wel een aantal trucjes om alsnog van de dopluis af te komen.
Dopluis kom je vooral tegen op planten die te warm overwinteren. Je herkent dopluis aan de gelige dopjes op zowel de boven- als de onderkant van het blad. Dopluizen zetten vaak honingdauw af: een plakkerige, glimmende substantie. Je kunt ze voorkomen door de planten nét vorstvrij te zetten.
Bestrijding van dopluis
Zo kan je ze bestrijden met spiritus, groene zeep, knoflook, koude koffie en ga zo nog maar even door. De makkelijkste manier is om de plant zo'n 15 minuten onder water te zetten. Zo kan je de gehele plaag in een keer verwijderen. Bekijk wel of jouw plant hier tegen kan!
Droge lucht: beide soorten luizen komen vaker voor in een ruimte met droge lucht of bij planten die op de tocht staan. Zorg dat jouw planten op een plek staan die goed is voor hun weerstand. Sommige planten vinden droge lucht fijn en zijn dan weerbaarder tegen luizen.
Schildluizen kan je heel gemakkelijk zien wanneer ze zich op de stengel van een plant bevinden, maar iets minder duidelijk wanneer ze zich op de onderkant van een blad bevinden. Aangetaste bladeren verkleuren en worden geel. Zwaar aangetaste bladeren verliezen snel hun kracht.
De schildluis verspreidt zich door insecten, vogels en de wind. Wat betreft de huiskamer is verspreiding mogelijk door tocht, huisdieren of contact met kleding. Schildluis komt het meest voor in een ruimte met droge lucht. Een minder vitale plant is een ideale ondergrond voor deze luis.
De honingdauw verschimmeld en is te herkennen als een zwarte roetachtige laag op de bladeren. Dit staat bekend als roetdauwschimmel. In Nederland zie je roetdauw vaak op lindenbomen, klimop en in fruitbomen.
Dopluis produceert honingdauw, dit is een teveel aan suikers die zijn opgenomen van de plant. Honingdauw fungeert als voedingsbodem voor roetdauwschimmel. Schadelijk voor mensen? Dopluis is niet schadelijk voor mensen.
Wolluis kun je bestrijden met alledaagse middelen zoals spiritus, azijn, afwasmiddel zoals Dreft en zelfs gewoon met water. Ook heel effectief: biologische insectenspray en neemolie. Natuurlijk zijn er ook chemische middelen beschikbaar om wolluis te bestrijden, maar we raden dit sterk af.
Een andere manier is om een watje te doordrenken met alcohol (geen zoete alcohol, dit veroorzaakt schimmel op de plant) en vervolgens alle schildluizen met de alcohol in te wrijven. Na 10-20 seconden kan je de schildluizen gemakkelijk van het blad afhalen.
Honingdauw is een heldere nectar-achtige vloeistof die wordt afgegeven door veel soorten blad- en schildluizen, witte vliegen en de schimmel moederkoorn. Deze zuigen plantensappen op maar verbruiken niet alle suikers waarna deze in vloeibare vorm worden afgegeven.
Spiritus zeep
Bestrijd spint door de plant te bespuiten met een mengsel van water, groene zeep en spiritus. De verhouding tot het water is 2 procent groene zeep en 1 procent spiritus. Het is verstandig om dit vooral in de avonduren te doen, dan komen vaak de eitjes uit en vergiftig je gelijk de jongste beestjes.
Zorg er daarom voor dat je planten nét vorstvrij staan in de winter. Luis kan namelijk niet tegen kou.
Honingdauw bestrijden doe je door de insecten te bestrijden die honingdauw in het gewas veroorzaken. Het bestrijden van plagen kan met behulp van natuurlijke vijanden, biologische gewasbeschermingsmiddelen en/of chemische gewasbeschermingsmiddelen.
Waar komt de trips vandaan? Tripsen komen je huis binnen via je kleding of de wind. Zoals gezegd is de trips niet kieskeurig, dus al je kamerplanten lopen gevaar. Wel heeft de trips het vooral naar zijn zin bij warme temperaturen en een lage luchtvochtigheid.
Het ziet eruit als witte pluisjes en de beestjes zelf zijn wit met strepen over hun rug en kleine witte pootjes. Helaas is deze plaag heel lastig te bestrijden, de wolluis kan wel tegen temperaturen tot -40 graden.
De wolluis herkennen
De luis verstopt zich in je plant in een witte dradenmassa, welke eruit zien als witte pluisjes. Als je het pluisje weghaalt, dan verschijnt er een wit harig beestje van 3 tot 6 millimeter lang. Wolluizen lijken een beetje op pissebedden, bestrooid met poedersuiker.
Ze worden aangetrokken door vocht. Of ze nou al aanwezig waren in je tuin, of mee zijn gekomen met een (nieuwe) kamerplant, wolluizen worden in ieder geval sterk aangetrokken tot vocht. Wanneer er dus vorming van deze luis op je plant is kan het goed zijn dat deze plant teveel water krijgt en dus ook afgeeft.
Wanneer de taxusluis in uw haag zit, zult u in eerste instantie zien dat de naalden geel verkleuren. Op de takken/naalden en op de grond zult u zien dat het zwart en kleverig is van de uitwerpselen. De taxus zal er wat verdroogd en armoedig uitzien. Maar let op: ga een taxus geen extra water of mest geven.
Afwasmiddel is totaal niet giftig voor de plant noch voor de mens maar wel voor de bladluis. Vul een verstuiver met water en doe er een scheut afwasmiddel bij. Kies daarbij wel voor een natuurlijk afwasmiddel.
Hoe ziet bladluis eruit? Je hebt ze in allerlei kleuren, van bijna wit tot groen, tot paars en zwart. Het lijf van een bladluis is zacht, vijf tot zeven millimeter lang, en heeft de vorm van een mango.
We hebben meestal last van honingdauw van half mei tot en met eind september. Het verschijnsel is nogal weersafhankelijk. Vooral bij hoge temperaturen is de voortplantingssnelheid van de bladluizen enorm en de overlast daarmee in de regel groot. Veel mensen denken dat honingdauw alleen voorkomt in lindebomen.
Spint is een infectie van mijten op de plant. Het zijn zeer kleine mijten ter grote van een speldenkop, waardoor ze lastig te zien zijn. Ze tasten de plant aan door de voedingsstoffen te onttrekken aan de kamerplant, zodoende krijgt de plant zelf minder voeding. Spint is een infectie van mijten op de plant.
Wolluizen verplaatsen zich meestal via de luchtstroom. De witte afscheiding bevat eitjes die makkelijk door de wind worden opgepikt, en zodra ze op jouw plant vallen, zit je met wolluizen. Planten die in de tocht staan, zijn er dus gevoeliger voor.