Paarden kunnen dus kleuren onderscheiden, maar minder goed als mensen (die wel alle kegeltjes hebben). Je kunt dit vergelijken met een persoon die kleurenblind is. Een paard kan blauw, geel, wit en grijstinten goed van elkaar onderscheiden, maar rood en groen bijna niet.
Doordat de ogen van een paard aan de zijkant van het hoofd zitten hebben paarden een buitengewoon breed gezichtsveld. Van de 360 graden die er mogelijk zijn, is het zicht van een paard 340 tot 350 graden. Ter vergelijking, een mens met naar voren gerichte ogen ziet gemiddeld 140 graden.
van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Paarden in het donker
Paarden hebben een speciale, reflecterende laag in hun ogen. Die wordt het Tapetum Lucidum genoemd en versterkt het restlicht. Daarnaast hebben paarden drie keer zoveel receptoren, oftewel lichtgevoelige cellen, in het oog dan wij. Daardoor kunnen paarden zich ook 's nachts goed oriënteren.
Omdat de ogen van een paard aan de zijkant van het hoofd zitten kan het paard goed zijdelings en achteruit kijken, maar doordat ze dit maar met één oog doen kunnen ze minder goed diepte en afstanden waarnemen dan mensen. Alleen recht vooruit overlapt het gezichtsveld van beide ogen en kan een paard diepte zien.
Een paard spiegelt niet alleen emoties, maar ook ons gedrag en onze bewegingen. Dit spiegelen zie je vooral aan het gedrag van het paard. Een paard loopt bijvoorbeeld van je vandaan, komt juist naar je toe of doet precies wat jij ook doet.
Paarden zijn visuele denkers, ze denken niet in woorden zoals de meeste mensen, maar in plaatjes. Het is veel enger als je je angst in beelden voor je ziet dan in woorden, daarom hebben paarden meer angsten. Bovendien kan een paard niet rationeel over zijn angst nadenken zoals mensen doen.
Het lijkt erop dat paarden zogenaamde dichromaten zijn. Dat houdt in dat zij twee van de drie soorten kegeltjes in het oog hebben. Kegeltjes zijn lichtgevoelig cellen die de kleuren rood, groen of blauw waarnemen. Paarden kunnen dus kleuren onderscheiden, maar minder goed als mensen (die wel alle kegeltjes hebben).
In de moeilijkste klasse springen paarden over sprongen van 1,35 meter. Op internationale wedstrijden zoals de Olympische Spelen staan de sprongen zelfs nog hoger, rond de 1.60 meter.
De ogen zijn glanzend en de binnenkant van het ooglid heeft een zalmroze kleur. Het paard heeft een zachte, rustige en vriendelijke oogopslag en je ziet geen afscheiding uit het oog komen.
Het verschilt per situatie, of het helpt om een achterblijvend paard het dode lichaam van zijn maatje te laten zien. 'Als een paard gewoon weggehaald wordt om nooit meer terug te keren, dan kan de achterblijver ongerust blijven', vertelt Pearson.
Goed geheugen
Een paard kan een vriendelijke reactie blijven herinneren zolang het leeft. Behalve mensen kunnen paarden ook plaatsen herinneren. De meeste paarden worden bang, wanneer ze naar een plek worden gebracht waar ze geen goede ervaringen hebben gehad.
Gedrag en houdingen: veranderingen in gedrag en houdingen die een paard met pijn aan kan nemen zijn: minder bewegen, rusteloos, het hoofd laten hangen, onrustig, proberen te vluchten, rollen, met een hoef over de grond schrapen of een stijve houding aannemen.
Het wit worden van een jong paard wordt “schimmelen” genoemd. Het schimmelen van de vacht kan heel snel gebeuren bij het ene paard en heel langzaam bij het andere paard. Tenslotte wordt de vacht helemaal wit, met hier en daar kleine zwarte of bruine vlekjes. De huid on-der de vacht blijft zwart.
Minder kleurrijk
Honden hebben slechts twee soorten kegeltjes (mensen drie). Het kleurenspectrum bestaat hierdoor alleen uit blauw, violet en geel. Rood lijkt voor honden geelachtig, groen kunnen ze helemaal niet waarnemen en purper ziet er simpelweg grijs uit.
Van het gedomesticeerde paard en de pony zijn vele rassen erkend. Bovendien worden er per ras soms meerdere kleurslagen en tekeningen erkend. Er is ook een lijst van paardenstamboeken waarop de verschillende stamboekorganisaties van enkele erkende rassen terug zijn te vinden. Er bestaan ongeveer 300 rassen.
Het weigeren of stoppen voor de sprong kan verschillende redenen hebben: Je rijdt je paard niet passend bij de sprong. Je geeft verkeerde hulpen. Een paard heeft weinig ervaring in het parcours.
Je kunt er gemiddeld van uit gaan dat 1 galopssprong 3 meter is! Gebruik regelmatig in de week galopsbalken in je training, tel de galopssprongen tussen de balken en ga voelen wanneer je paard af gaat.
Met zijn 2 meter 10 is Big Jake door het Guiness Book of World Records officieel uitgeroepen tot het grootste paard ter wereld. De elfjarige Belgische ruin woont met zijn eigenaar Jerry Gilbert in Ostego, Amerika.
Dat paarden kleuren zien is zeker. „Paarden hebben echter maar twee types kegeltjes en hun kleurzicht is vergelijkbaar met een kleurenblind persoon: zij zien blauw, geel, wit en grauw, maar kunnen groen en rood slecht van elkaar onderscheiden.” Het kleurenpalet van een paard heeft gevolgen voor zijn prestaties.
De paarden hebben een basiskleur, zoals zwart, bruin of vos, met daar overheen een vlekkenpatroon. De kleuren veranderen naarmate het ouder worden. Vaak worden ze gedurende een aantal jaren steeds lichter.
De oren gaan naar achter, en de spieren rond de neus verstrakken. Nu is de merrie echt kwaad! De oren liggen plat in de nek en de spieren rond de neus en mond zijn helemaal verstrakt. Ze kijkt kwaad, en zwaait ook kwaad met haar staart.
Een paard neemt een subtiele houding aan en een soortgenoot op meters afstand reageert daarop. Ook met de oren en staart geven paarden signalen. Maar geuren zijn evengoed belangrijk in hun communicatie. Met hinniken, briesen en brullen vertellen je dieren meer dan je misschien denkt.
Paarden praten ook met elkaar. Niet met woorden, maar met hoe ze zich gedragen. Wij kunnen hun signalen ook 'leren lezen'. Zo kun je erachter komen hoe het paard zich voelt.
Of paarden ook rouwen durft hij niet te zeggen. “Merries die hun veulens verliezen kunnen daar wel heel heftig op reageren. Maar ik denk toch dat oudere paarden iets anders in het leven staan. De natuur is op zich hard.