Heb je plots overal spierpijn zonder reden? Bepaalde soorten infecties, vooral virale, kunnen spierpijn veroorzaken. De meest voorkomende infectieuze oorzaak is griep. Andere infectieziekten die spierpijn kunnen veroorzaken zijn COVID-19, polio, de ziekte van Lyme, malaria, knokkelkoorts en toxoplasmose.
Voorbeelden zijn polyneuropathie, myasthenia gravis of myositis. De zenuwen geven signalen dan slecht door aan de huid of de spieren. Of de spieren zelf doen het niet goed. Met als mogelijke gevolgen minder kracht, minder gevoel, pijn of benauwdheid.
De belangrijkste klachten bij spierreuma zijn pijn en stijfheid in de nek, schouders, bovenarmen, heupen en bovenbenen. De ziekte gaan bijna altijd over. Dat kan 2 tot 3 jaar duren. Bij sommige patiënten duurt het langer.
Symptomen. De meest voorkomende symptomen bij neuromusculaire aandoeningen zijn: Afwijkingen van de motoriek zoals krachtsverlies, spierkrampen of –pijn, verlies van spiermassa, spierstijfheid of spasticiteit.
Overzicht. Spierdystrofie is een groep ziekten die progressieve zwakte en verlies van spiermassa veroorzaken. Bij spierdystrofie verstoren abnormale genen (mutaties) de productie van eiwitten die nodig zijn om gezonde spieren te vormen.
Mogelijk oorzaken zijn overbelastingsletsels, sporttrauma, ongeval, verkeerde houding of onaangepast materiaal op de werkvloer. De pijnen kunnen ook te maken hebben met aandoeningen zoals artrose, reuma, fibromyalgie… Vrij vaak treedt spier- of beenderpijn op zonder enige reden, en verdwijnt die spontaan.
De meeste vormen van reuma veroorzaken pijn en stijfheid in gewrichten of spieren. Daardoor kunt u zich minder goed bewegen, wat beperkingen kan geven in het dagelijks leven. Ook kunt u moe of lusteloos worden van reuma. Reumaklachten kunnen in de loop van de dag erger of juist minder erg worden.
De diagnose van spierziekten wordt gesteld op basis van de symptomen en lichamelijk onderzoek. Daarnaast vinden vaak aanvullende onderzoeken plaats, zoals bloedonderzoek, spierbiopsie, DNA-onderzoek en een spier- en zenuwonderzoek (EMG).
De ziekte van Bechterew begint met pijn en stijfheid, vooral laag in de rug. Na de rugwervels raken ook de gewrichten van schouder, heup en knieën ontstoken. Patiënten met de ziekte van Bechterew zijn vaak moe. In een latere fase kunnen ook de ogen, hart en andere organen ontstoken raken.
De eerste verschijnselen van polymyositis zijn spierzwakte, mogelijk spierpijn, een algemeen gevoel van malaise en soms ook koorts. De ontsteking bij PM treft de spieren en ontstaat in weken of maanden. De spieren in bovenarmen en -benen kunnen zwak en pijnlijk worden, aan beide kanten in ongeveer dezelfde mate.
Bij myofasciaal pijnsyndroom veroorzaakt iets als spierspanning triggerpoints in de spieren. Factoren die het risico op spiertriggerpoints kunnen vergroten, zijn onder andere: Spierblessure. Een spierblessure of aanhoudende spierstress kan leiden tot de vorming van triggerpoints.
RESULTATEN: Spierzwakte heeft kenmerken van zwakte, verlies van functie en asymmetrie . De kenmerken van zwakte omvatten gebrek aan kracht, atrofie en vermoeidheid. Spierzwakte gaat samen met spierstijfheid.
Aanvankelijk is er meestal sprake van vage klachten zoals spierzwakte en moeheid, beginnend in één van de ledematen. Na enkele maanden volgen ook klachten in andere ledematen. Door verzwakking van de spieren worden eenvoudige handelingen zoals het opendraaien van een kraan of het traplopen, steeds moeilijker.
Myasthenia gravis – een communicatieprobleem tussen zenuwen en spieren, wat resulteert in spierzwakte en spiervermoeidheid.
Bij CIAP nemen de klachten langzaam in hevigheid toe. In het begin vallen vooral gevoelsstoornissen in voeten en onderbenen op. Na verloop van tijd kan daar krachtsverlies in de spieren van de voeten en onderbenen bij optreden. Minder dan de helft van de mensen met CIAP krijgt ook klachten in handen en armen.
De termen spierreuma en fibromyalgie worden nogal eens door elkaar gebruikt. Hoewel de aandoeningen veel op elkaar lijken, zijn het twee verschillende ziektebeelden. Fibromyalgie wordt echter ook wel 'weke delen reuma' genoemd en kan daarmee worden gezien als een vorm van reuma.
Chronische pijn komt doordat zenuwen en hersenen overgevoelig zijn geworden. En pijnstillers hebben daar geen invloed op. Pijnstillers helpen alleen bij pijn met een duidelijke oorzaak, zoals een wond, ontsteking of ziekte. Of als chronische pijn voor een deel een duidelijke oorzaak heeft.