liep, heeft / is gelopen) Typisch Vlaams: Belgisch-Nederlandse Standaardtaal; Gangbaarheid: 7; Vlaamsheid: 1; Gaandeweg dringt de Belgische betekenis ook in Nederland door. Mensen die voor hun plezier (hard)lopen noemen zichzelf 'lopers' en onderscheiden zich daarmee van trage wandelaars.
In België betekent lopen hardlopen. En dat zou inderdaad bizar zijn.
Dat is in Vlaanderen minder vies dan het voor Nederlanders klinkt, 'poep' is daar het gewone woord voor billen.
Hier betekent allee iets als 'kortom'. De spreker heeft net iets verteld, en gebruikt allee om een (tussentijdse) conclusie of samenvatting in te leiden. De aanwezigheid van allee kan soms ook op de afsluiting van een gesprek wijzen, zonder een opsomming of beschrijving vooraf.
Het is een positieve en liefkozende omschrijving voor een “brokje energie”, een “spring-in 't veld”, een kind waarbij je ogen op je rug moet hebben, een lieve vrouwelijke rakker.
Een ploert kon van alles zijn: een losbol, een bekrompen persoon, iemand die niet studeert, een patser, een schurk en nog meer. Die laatste betekenis ('schurk, schoft, naarling') is tegenwoordig het bekendst. Verder komt ploert voor in de uitdrukking de koperen ploert, een synoniem van de zon.
alsan, assan, alansan bw.: gedurig, onophoudelijk, voortdurend.
Merci wordt wel in typische, bijna idiomatische Vlaamse uitdrukkingen en contexten gebruikt(soms ook pejoratief of diminutief). In NL eerder modewoord. Merci voor de mooie bloemen! En te zeggen dat ik haar altijd gesteund heb, awel merci.
Ik hou van jou ligt op ieders lippen in Nederland, in Vlaanderen is het ik zie u/je graag/gaarne.
Het Vlaams woordenboek » mammie.
In Nederland gebruikt men meestal het woord tas – ook wel zak – voor wat men in België altijd een zak noemt.
In België wordt hagelslag vaak muizenstrontjes genoemd.
Hun woordenschat en grammatica zijn nagenoeg identiek. Hebben, van, zeven, verboden, schort, verstoppen, slingerplant, de, grot, paljas: Vlamingen en Nederlanders kennen en gebruiken die woorden. Het belangrijkste verschil is dat ze die met een andere, meestal onmiddellijk herkenbare tongval uitspreken.
'Vlamingen spreken zelden echt standaard Nederlands. Ze spreken veelal 'verkavelingsvlaams' zoals dat dan heet. Dat is een tussentaal tussen dialect en algemeen Nederlands in. Ook daarin bestaan dus regionale verschillen maar toch zal dit ook door mensen uit een andere regio goed verstaan worden.
'hey' vooral in Vlaanderen en in het zuiden van Nederland zult horen. in het centrum van Nederland ook 'hee' en 'hai' hoort. in de provincie Groningen nog steeds met het erg regionale 'moi' begroet kunt worden.
Het woord heeft in de Vlaamse omgangstaal een grote semantische reikwijdte: 1) Een voorwerp is deftig wanneer het van goede en/of geschikte kwaliteit is. 2) Gedrag of acties zijn deftig als er sprake is van behoorlijkheid, geschiktheid of fatsoenlijkheid.
Daar waar in Nederland “je” en “jij” gebruikt wordt, zegt men in het Vlaams meestal “ge” en “gij”.
Het Vlaams woordenboek » microgolf.
'Ik zie u graag betekent eigenlijk hetzelfde als ik hou van je, maar het is laagdrempeliger om te zeggen. ' Yes, ik heb weer een Vlaams-Nederlands taalmysterie opgelost. Ik zie mijn moeder nog steeds graag, net als iedereen die heeft doorgelezen tot de laatste zin. Bedankt allemaal, ik zie jullie graag.
Deze traditionele streekproducten vind je in de provincie West-Vlaanderen. Laat je ook inspireren door de recepten met West-Vlaamse streekproducten zoals glazuurspeculaas, bloeling, smout en kaantjes of hoeveboter en karnemelk.
Weinig woorden zijn zo West-Vlaams als een "stute".
Je hoort wel eens "botteram" of "beuteram" maar dat is natuurlijk een gewone boterham met wat West-Vlaams haar op. De "stute" is iets waar al onze andere Vlaamse landgenoten die het plezier ontberen om West-Vlaming te zijn geen hol van begrijpen.