Goedemorgen Go\jemo~rge Goedemiddag Go\jemi\ddaa~g Goedenavond Go\jenao~vend Goede reis Goo\j rei\s Goededag Go\je(n)daa~g Het is jammer! Det is jao\mer! Het hindert niet! Det guf nieks!
Groeten in het Limburgs. In Limburg wordt er eigenlijk op dezelfde manier gegroet als in de rest van Nederland, alleen uiteraard met gebruikmaking van die typisch Limburgse woorden. Goedendag wordt dan goojendaag. Hallo blijft hetzelfde.
En om deze lijst mooi af te sluiten: hajje! Met deze uitdrukking neem je gepast afscheid in het Limburgs.
Haije! Waneer je weggaat zeg je: 'Haije! ' Beter bekend als: Doei en Hoije hé! Herken je dat?
Haije - regionale Limburgse afscheidsgroet. In Noord-Limburg en rondom Nijmegen wordt meestal Houje gebruikt, als mengvorm tussen Brabants en Limburgs. Hallo - Dag (Daag), Hoi, Hé - Minder formeel. Harre en Agoeie - in delen van Friesland.
Dit keer: 7 typisch Limburgse uitdrukkingen. Aomzeike (mieren), sjwelmensje (aardappel), pompestein (aanrecht) en kammezeualke (gilet) zijn woorden die steeds minder worden gebruikt in het dialect. Om ons geheugen op te frissen neemt Chapeau het Limburgs dialect nog een keer door.
Van alle inwoners van de provincie Limburg van 18 jaar en ouder spreekt ruim driekwart (78%) één van de dialecten van de Limburgse taal. 67% daarbinnen spreekt het Limburgs naar eigen zeggen vloeiend en de andere 11% spreekt het wel, maar gebrekkig.
Sies is een behoorlijk verwarrend woord in Limburg, want waar het op de ene plek iets als 'schat(je)' betekent, is het in andere regio's alleen of ook een scheldwoord. Wel weer een zachtaardige. De betekenis komt het dichtst in de buurt bij 'sul' of 'gek'.
Iemand moet de laatste zijn.
Het woord Limburger staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
“Houdoe komt van houd je eigen goed.” Dat werd in Brabant uitgesproken als houdt oe eigen goed. “Eigenlijk betekent 'houdoe' dus houd je.” "In Limburg zeggen ze Haije." Ondanks dat 'houdoe' een samentrekking is van 'houd' en 'je' betekent het wel echt houd je eigen goed.
Jaarlijks wordt door Jocus bepaald welke instantie of vereniging de Boerenbruiloft Venlo mag organiseren. De lijfspreuk van de vereniging is Jocus Vitae, Quod Sal Coenae, wat Wat de Joeks is voor het leven, is het zout in de pap of in het Venloos: Joeks is veur 't laeve, waat 't zalt is in de pap betekent.
De Leuf is een restaurant in de Nederlandse plaats Ubachsberg. Het restaurant stond vanaf 1988 tot aan zijn overlijden op 10 april 2014 onder leiding van chef-kok en eigenaar Paul van de Bunt. Van de Bunt presenteerde een traditionele Franse cuisine met een moderne artistiek vormgegeven gerechtopmaak.
Daar waar veel gebruik werd gemaakt ontstond een voetpad. Op deze voetpaden geldt het recht van overpad (de eigenaar geeft toestemming om over zijn land te lopen). De doorgangen door middel van een draaihek (Stegel) hield het vee binnen het weiland.
Sjattepoemel/sjnoebel
Limburgers kennen veel verschillende woorden die simpelweg 'schatje' betekenen.
De beste vertalingen van mooi in het woordenboek Nederlands - Limburgs zijn: sjoen .
2) Maastricht (uitspraak: /masˈtrɪχt/; Limburgs: Mestreech /məsˈtʁeːç/; Frans, enigszins verouderd: Maestricht; Waals: Måstraik of Li Trai) is een stad en gemeente... 3) • [stad] een stad in de Nederlandse provincie Limburg.
Het Nedersaksisch (in 1996) en het Limburgs (in 1997) zijn erkend als regionale talen onder het Europees Handvest. Door deze erkenning kunnen betrokken provincies en gemeenten een eigen beleid voor deze regionale talen voeren.
En alle Limburgse dialecten waar de standaardtaal Hoogduits is als Duitse dialecten. In feite wordt daarmee de staatsgrens, als politiek criterium, de geografische grens tussen de dialecten.
De verschillen in status tussen het Fries en het Limburgs zijn kortom historisch en niet taalkundig van aard. Waarom het Fries wel en het Limburgs niet als officiële taal in Nederland is erkend, heeft te maken met tijdsgeest, identiteit en mentaliteit.
Hoe oud die talen zijn, kan niemand met zekerheid zeggen. Dat komt omdat die talen in de eerste eeuwen van hun bestaan niet opgeschreven zijn. Het Limburgs is voor het eerst opgeschreven rond het jaar 1170, door de dichter Hendrik van Veldeke.
Hallo, hoi, hey. Informele begroetingen in Nederland en Vlaanderen.