De gevangenen werden over het algemeen slecht behandeld. Er was vaak weinig eten beschikbaar en men moest hard werken. Overtreders van de regels konden vaak rekenen op strenge straffen of martelingen. Naast deze kampen waren er ook werkkampen voor Indonesiërs (romoesja's) en kampen voor Indo-Europese jongeren.
Hoe is het leven in de Jappenkampen? Verveling en isolement maken het leven in de kampen zwaar, maar vooral in het laatste jaar van de oorlog nemen de vernedering en onmacht toe. Voedselgebrek, slechte hygiëne, overbevolking en dwangarbeid eisen hun tol.
Omstreeks 270.000 van deze Javanen werden naar andere gebieden in Zuidoost-Azië gestuurd, waarvan slechts 52.000 terugkeerden; dit betekende dat er een sterfte van 80% had plaatsgevonden. Nederlandse burgers, andere Europeanen en Indo's waren een belangrijk doelwit van de Japanners; zij werden geïnterneerd in kampen.
Ouderen, patiënten, waanzinnigen. Nikkels en zijn lotgenoten werden op 5 februari bevrijd door de Amerikanen. Ze waren 37 maanden eerder vastgezet toen Japanners burgers uit vijandige landen oppakte. Ze werden met duizenden bijeengedreven op een universiteitscampus.
Interneringskampen wordt hier gebruikt voor de kampen in Indonesië waarin (Indische) Nederlanders werden opgesloten tijdens de Japanse bezetting. Internering is vrijheidsberoving op gronden van algemeen belang of algemene of bijzondere veiligheid.
Wat aten gevangenen? Gevangenen krijgen weinig en slecht eten. Het voedsel bestaat uit waterige koolsoep en brood. Soms is het eten niet eens gaar, andere keren is het bedorven.
Eigenlijk laat het leven in zo'n kamp zich nauwelijks beschrijven. Het dagelijks leven van de gevangenen werd beheerst door angst, gebrek aan hygiëne, honger, oververmoeidheid, gedwongen arbeid, gebrek aan ruimte en heel vaak ook door het verdriet om vermoorde of vermiste familieleden of vrienden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Nederlands-Indië in 1942 door Japan bezet. De Japanse concentratiekampen, meestal Jappenkampen genoemd, werden door het Japanse bezettingsleger gebruikt om vooral Nederlandse mannen, en vrouwen en kinderen in aparte kampen gevangen te zetten.
Miljoenen Indonesische mannen worden door Japan gedwongen te werk gesteld als romusha (dwangarbeider), onder andere aan de Birma-spoorweg. Ook Nederlandse en geallieerde krijgsgevangenen moesten onder dwang werken, onder meer aan de spoorweg.
Indonesiërs zeggen bijvoorbeeld 'Agresi Militer', Militaire Agressie. Dat is hun term voor wat in Nederland 'Politionele Acties' wordt genoemd. Het is de term waarmee Indonesiërs zijn opgegroeid: het Nederlandse 'Politionele Acties' komt in hun geschiedenisboeken niet voor. Waarom zou het.
De Stichting Nationale Herdenking 15 Augustus 1945 organiseert jaarlijks deze herdenking waarbij alle slachtoffers van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van voormalig Nederlands-Indië worden herdacht.
Nederlands-Indië werd onder andere aangevallen vanwege de grote hoeveelheid grondstoffen, zoals tin en aardolie, die van cruciaal belang waren voor de Japanse oorlogsindustrie. Japan zag zichzelf ook als bevrijder van de honderden miljoenen Aziaten die gebukt gingen onder vreemde overheersing.
Nederland vindt Japan erg gevaarlijk, want in Azië ligt de Nederlandse kolonie Nederlands-Indië (het huidige Indonesië). Daarom verklaart de Nederlandse regering in ballingschap Japan de oorlog op 8 december 1941. Dit gebeurt vanuit Londen. Ook de Amerikanen en de Britten verklaren Japan op 8 december de oorlog.
Een interneringskamp is een faciliteit om grotere groepen personen vast te zetten, waarbij de controle op politieke tegenstanders of politiek onbetrouwbaar geachte bevolkingsgroepen centraal staat.
Na de ondergang van de VOC in 1800 vallen die gebieden in handen van de Nederlandse staat. Door haar militaire kracht en de daarmee gepaard gaande onderdrukking kan Nederland economische en politieke macht uitoefenen in dit verre land. Exploitatie van de rijkdommen is daarbij het belangrijkste doel.
Na de capitulatie van Japan hopen de Nederlanders op herstel van de vooroorlogse koloniale situatie. De nationalisten van het Indonesische vrijheidsleger Tentara Nasional Indonesia (TNI), willen onafhankelijkheid en erkenning van de Indonesische Republiek.
Vroeger heette Indonesië Nederlands-Indië. Het was een kolonie van Nederland.
Het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) was een koloniaal Nederlands leger dat van 1814-1950 heeft bestaan. Het leger bestond voor honderd procent uit beroepsmilitairen en werd aangestuurd vanuit het ministerie van Koloniën.
Militairen Nederlands-Indië (KNIL) 1815-1950: onderofficieren en soldaten. Zoekt u informatie over militairen die in dienst waren van het KNIL, het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger?
Japanse bezetting 1942-1945.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gaven de Nederlandse strijdkrachten zich op 8 maart 1942 over en werd Nederlands-Indië door Japan bezet. Ruim 42.000 militairen met een Europese of gemengde achtergrond kwamen in krijgsgevangenschap. Ook veel burgers werden geïnterneerd.
Op 15 augustus 1945, kort na de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki, capituleerde Japan. Daarmee kwam officieel een einde aan de Tweede Wereldoorlog in het Koninkrijk der Nederlanden.
Auschwitz-Birkenau
De ergste en meest bekende verzameling van concentratie- en vernietigingskampen is Auschwitz-Birkenau. Auschwitz I begon als een kamp voor krijgsgevangen.
Gaskamers zijn de afgesloten ruimten in concentratie- en vernietigingskampen waarin grote aantallen mensen, voornamelijk Joden, Sinti en Roma en gehandicapten, door middel van een giftig gas, meestal blauwzuur, groepsgewijs vermoord werden.
Tijdens de bezetting van Nederland duikt de Joodse Anne Frank in 1942 onder voor de nazi's. Na twee jaar wordt ze ontdekt. In 1945 sterft ze in concentratiekamp Bergen-Belsen.