In het algemeen is vis gaar wanneer het visvlees gemakkelijk (in laagjes) uit elkaar valt en het zijn doorschijnende of rauwe kleur heeft verloren. Een goede test is om op het dikste gedeelte van de vis met een vork te prikken om de structuur te bekijken. Met de meeste bereidingsmethoden is vis gaar binnen 10 minuten.
Een dunne visfilet is gaar in ongeveer 5 minuten. Een dikke vismoot of een hele vis zoals forel vraagt 10 minuten. Bij het pocheren van vis hoef je geen vetstof te gebruiken en behoud je de pure smaak beter. Let erop dat de vloeistof waarin je pocheert niet kookt, want dan valt de vis uit elkaar en wordt hij droog.
Je kan de zalm in de oven altijd afdekken met aluminiumfolie. Zo gaart hij iets sneller. Tip: Prik af en toe met een vork in de vis om te checken of hij al gaar is. Valt hij uit elkaar, dan mag hij uit de oven.
Je kunt natuurlijk een kookthermometer of vleesthermometer gebruiken om te checken of je vis gaar is. Steek de thermometer in het midden van de vis en check wat de thermometer aangeeft. De binnenkant van de vis moet ongeveer 60 tot 62 graden zijn.
De perfecte zalm is van buiten helemaal gaar en van binnen warm maar nog wel transparant. Hoe weet je wanneer dat moment daar is? Gemiddeld heeft een zalmfilet zo'n 3-4 minuten op de huidkant en een halve minuut op de andere zijde nodig, voordat je hem ca. 10 minuten laat rusten.
Wanneer de zalmmoot als vlokken ut elkaar valt, is-ie perfect gaar en moet hij zo snel mogelijk van het vuur af. Wanneer je de moot door zou bakken, wordt-ie steeds droger. Het is daarom belangrijk om je zalmmoot nooit verder dan medium te bakken. Wanneer hij medium gebakken is, is hij het sappigst en lekkerst.
De salmonellabacterie vermeerdert zich wanneer producten niet voldoende gekoeld worden of bij bereiding niet goed worden verhit. Het invriezen van met salmonella besmette producten houdt de vermeerdering tegen, maar doodt de bacterie niet.
Bij het pocheren van vis laat je deze gaar worden in een vloeistof die tegen het kookpunt aanzit. Pocheren kan in zout water, in bouillon of in een combinatie van water of bouillon en wijn. Door pocheren blijft de smaak beter behouden en valt de vis minder snel uit elkaar doordat het water nauwelijks beweegt.
In het algemeen is vis gaar wanneer het visvlees gemakkelijk (in laagjes) uit elkaar valt en het zijn doorschijnende of rauwe kleur heeft verloren. Een goede test is om op het dikste gedeelte van de vis met een vork te prikken om de structuur te bekijken. Met de meeste bereidingsmethoden is vis gaar binnen 10 minuten.
zalm mag van binnen nog rose of zelfs iets rauw zijn. 6. bak een stuk zalm met vel altijd eerst op de velkant totdat hij krokant is en daarna nog heel even op de andere kant.
Rauwe zalm is over het algemeen veilig om te eten, en heel gezond. Zelfs gezonder dan gerookte of gebakken zalm, omdat het meer voedingsstoffen zoals omega 3-vetzuren bevat. En dat is onder andere goed voor je bloeddruk, hart en bloedvaten.
De huid van een vis klinkt niet gelijk als het lekkerste stukje, het is iets wat we snel van de vis schrapen zodra deze op je bord ligt. Maar zo'n stukje huid kan juist heel lekker zijn, zolang het op de juiste manier gebakken is. En het is ook nog eens een heel gezond stukje.
De huid van zalm is helemaal veilig te eten, het is zelfs erg voedzaam om de huid te eten. Hierin zit namelijk een hogere concentratie eiwitten en omega-3-vetzuren dan in de zalmfilet zelf. Vooral de omega-3-vetzuren in de zalmhuid zijn positief, aangezien veel mensen te weinig van deze vetzuren binnenkrijgen.
De bloem (meel) vormt een beschermend laagje, hierdoor zullen de vlees/vissappen minder snel naar buiten treden. Tevens ontstaat een knapperig laagje wat ook het vastplakken aan de pan voorkomt. Deze behandeling wordt het meest gedaan bij wit vlees en vis.
Olie of boter
Je kunt dus het beste bakken in olie die goed tegen hitte kan. Neem neutrale olie als zonnebloemolie, arachide-olie of geraffineerde olijfolie, die de smaak van de vis niet overheerst.
Vis kan ook rauw worden gegeten, zoals in sushi. Het is dan wel belangrijk dat hij goed vers is. Bij hele vis is het belangrijk de ingewanden te verwijderen. Meestal kun je de vis ook laten schoonmaken door de verkoper.
Spoel hem af onder koud water en dep droog. Bak de bevroren vis niet, maar leg hem in de oven of op de barbecue. Als je de vis meteen erna bereidt, komt ook je microgolfoven van pas. Gebruik de ontdooifunctie en haal de vis eruit als hij nog koud aanvoelt.
Nochtans is enige voorzichtigheid geboden. Rauwe vis en rauwe schelp- en schaaldieren kunnen namelijk besmet zijn met ziekmakende bacteriën (zoals de listeriabacterie en de salmonellabacterie), virussen (zoals hepatitis A en B, rotavirus, Norwalkvirus) of met gevaarlijke parasieten (zoals de haringworm Anisakis).
Vis eten is hartstikke gezond, maar meer is niet altijd beter. Meer dan twee porties per week vis eten levert niet of nauwelijks extra effect op. Alleen mensen die een verhoogd risico lopen op hart- en vaatziekten of eerder een hartinfarct of beroerte hebben doorgemaakt, kunnen wel baat hebben bij meer vis.
Ze bevatten mineralen als jodium, fosfor en seleen. Kreeft bijvoorbeeld scoort daarnaast ook nog eens hoog op de vitamine B1-index, terwijl vette vis weer heel rijk is aan vitamine D, B2 en vitamine A. Daarnaast bevat vis van nature eiwitten en gezonde vetten, stoffen die onmisbaar zijn voor je lichaam.
De kogelvis is een delicatesse die in vele landen verboden is. Het eten van fugu – de Japanse benaming voor de vis – is namelijk als Russische roulette; een verkeerd bereid exemplaar leidt tot de dood en een tegengif is er niet. Toch is het de kogelvis die een foodtrend lijkt te worden in China.
Klachten en symptomen bij infectie met salmonella
Klachten die kunnen ontstaan zijn: misselijkheid, overgeven, diarree (soms met slijm en bloed), buikkrampen, koorts en hoofdpijn. Met name bij een infectie met de Salmonella typhi en de Salmonella paratyphi bacterie kunnen de klachten heel hevig zijn.
In combinatie met vis kan nitraat ongezonde stoffen opleveren. Uit voorzorg adviseert het Voedingscentrum vis, schaal- of schelpdieren bij voorkeur te eten met nitraatarme groente, zoals bloemkool, broccoli of prei. Sommige groenten bevatten veel nitraat.