Symptomen na inslikken vreemd voorwerp Hoe merk je dat je dier misschien een vreemd voorwerp heeft ingeslikt? De meest voorkomende symptomen zijn onrust, sloomheid, veel slikken, smakken, overgeven en niet willen of kunnen eten. En in een later stadium ontwikkeling van koorts of zijn nek constant gestrekt houden.
De vertering van honden neemt veel tijd in beslag. Het kan tussen de 24 en 36 uur duren tussen het voeden en het uitscheiden. Het voedsel blijft ongeveer twee tot acht uur in de maag, terwijl het na één tot twee uur de dunne darm verlaat en zelfs 18 tot 24 uur in de dikke darm blijft.
Je hond geeft slijm over door een darmblokkade
Hierdoor zal je hond zich lusteloos voelen, minder willen eten en braken. Dit braken kan slijm en bloed bevatten. Sommige honden geven ook wit schuim over. Bij een darmblokkade moet een dierenarts het voorwerp zo snel mogelijk endoscopisch of chirurgisch verwijderen.
Vreemd voorwerp ingeslikt
Wanneer u vermoedt dat uw hond een voorwerp heeft ingeslikt, is het altijd goed om zo snel mogelijk naar de dierenarts te gaan. Op internet circuleren allerlei fabels, zoals dat u uw hond ontbijtkoek moet geven en vervolgens moet wachten tot uw hond het voorwerp uitpoept.
Ingeslikt plastic vult de maag en je kunt je goed voorstellen dat dat leidt tot verminderd hongergevoel. Dieren gaan minder eten, krijgen minder energie en verzwakken. Grotere stukken plastic kunnen bovendien hun maag-darmstelsel blokkeren, waardoor het plastic niet meer uitgepoept kan worden.
Als je een stukje glas of een scherp stukje plastic of metaal binnenkrijgt, dan merk je dat meestal direct in je mond. Het kan gevaarlijk zijn. Scherpe stukjes kunnen je gebit, mond, keel of maagdarmkanaal beschadigen. Als je verder niets merkt, hoef je je geen zorgen te maken en poep je het vanzelf weer uit.
In een maag vol onverteerbaar plastic, past namelijk geen eten meer.
De hond heeft eigenlijk het kortste spijsverteringsstelsel van zoogdieren, de spijsverting van een hond duurt gemiddeld ongeveer 8-9 uur.
Naast het bovenstaande is er een significant verschil in hoe lang het duurt voordat honden voedsel verteren. Mensen kunnen tot vijf dagen nodig hebben om voedsel te verteren, maar voor honden duurt het slechts 12-30 uur voordat voedsel door hun darmen beweegt.
Extreem giftige planten voor honden zijn o.a. taxus (conifeer), gele monnikskap, herfsttijloos (lijkt beetje op een krokus), pontische rododendron, vingerhoedskruid, wonderboom, maretakken, doornappels en bilzekruid.
Buikkrampen: als je hond ongemakkelijk lijkt en regelmatig zijn buik likt, kan dit duiden op buikpijn. Borrelende darmen: het horen van luide geluiden in de buikstreek van je hond kan ook wijzen op buikpijn. Veel winden laten: laat je laat veel scheten, dan kan dit betekenen dat hij buikpijn heeft.
Veranderde houding: honden met pijn hebben de neiging een houding aan te nemen die voor hen het minst pijnlijk is. Wanneer een hond acute buikpijn heeft, kan hij bijvoorbeeld met zijn voorpoten doorgezakt op de grond liggen, waarbij zijn kont in de lucht blijft. Dit kan een poging zijn tot verlichting van buikpijn.
Gedrag. Als baasje kun je soms aan het gedrag van je hond merken dat hij zich niet lekker voelt, of gewoonweg ziek is. Als je hond zijn mand niet uit wil komen, zijn eten laat staan, minder enthousiast reageert wanneer je thuiskomt, of geen zin meer heeft om te spelen.
Misselijkheid, knarsetanden, smakken, boeren, gras eten, kwijlen, een slechte eetlust of overgeven kunnen wijzen maagproblemen bij de hond. Soms is de oorzaak duidelijk: de hond heeft bijvoorbeeld iets raars gegeten. Als de honden van de buren ook braken en diarree klachten hebben, zal er wel sprake zijn van een virus.
Een hond met een maagtorsie is rusteloos, zal proberen te braken zonder dat er iets terugkomt, zal veel kwijlen, jankt, heeft een opgezette buik (vooral aan zijn linkerkant, vlak achter de ribben), heeft pijn (en kan daardoor in vreemde houdingen gaan staan of liggen), wordt zwak, ademt snel, heeft een snelle hartslag ...
Wanneer volwassen honden een hogere frequentie (> 3 keer per dag) van de stoelgang hebben of last hebben van veel meer ontlasting, dan ligt dit hoogstwaarschijnlijk aan één van deze vier aspecten: voeding, hoeveelheid voeding, darmflora en/of werking verteringsstelsel.
Gezonde ontlasting is vast van vorm, heeft een (donker)bruine kleur en geen indringende geur. Een 'goede drol' pak je dus gemakkelijk op, is niet keihard en niet te zacht. Je viervoeter hoort per dag gemiddeld een à twee keer te poepen.
Als jouw pup poep eet, kan hij/zij besmet worden met een Giardia parasiet. Hier hoeft je pup geen last van te hebben, maar het kan de parasiet wel doorgeven aan andere honden. Het is daarom belangrijk om de parasiet te bestrijden.
Het eten van poep is normaal, maar het kan wel ongezond zijn voor je hond. In ontlasting kunnen resten van medicijnen zitten of parasieten. Vooral mensenpoep (ja, ook dat vind je in steden soms op straat!), en paardenpoep kunnen gevaarlijke medicijnresten zitten. In hondendrollen kunnen gevaarlijke parasieten zitten.
Een acute maag-darmontsteking komt plotseling opzetten. Een chronische maag-darmontsteking treedt op in de loop van weken, maanden of zelfs jaren. Een acute maag-darmontsteking gaat meestal vanzelf over; in andere gevallen zal de ziekte geleidelijk verergeren totdat een diergeneeskundige behandeling wordt ingezet.
Hoe lang doet zwerfafval erover om te verteren? Een bananenschil is na 1 jaar verteerd, een sigarettenpeuk (met filter) na 2 jaar. Kauwgom doet er 20 jaar over en een blikje vind je tot 50 jaar terug. Een plastic flesje is na 100 jaar nog goed herkenbaar.
Grotere glasscherven kunnen gevaarlijk zijn, maar worden vrijwel altijd ontdekt voordat ze de maag bereiken.Glassplinters en vermalen glas zijn echter onschadelijk.
Verstrikt in plastic
Elk jaar raken 300.000 walvissen, dolfijnen en bruinvissen verstrikt in (verloren of afgedankte) netten en lijnen en sterven een langzame en pijnlijke dood door verstikking, verhongering of uitputting.
Grote stukken plastic kunnen bijvoorbeeld voor darmblokkades of verstikking zorgen. En voor zover nu bekend, kunnen plastic deeltjes invloed hebben op het ademhalen, bewegen en de voedselopname van dieren.