In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
Een liefdevolle moeder zal op gelijkwaardig niveau met haar kind willen communiceren, begrip willen tonen, zich zoveel mogelijk willen inleven in haar kind, willen luisteren naar de behoeftes en verlangens en zich steeds afstemmen daarop.
De narcistische moeder vindt jou lastig en heeft geen interesse in jou of wat jou bezighoudt. Of het nu gaat over je werk/school, je vrienden, je favoriete eten, ..... ze stelt nooit een vraag, toont nooit belangstelling, je wordt volledig genegeerd. Wat ze wel doet is invullen.
Dominante ouders streven continu naar perfectie. Ze verlangen alleen het beste van hun kinderen. Het maakt niet uit hoe hard een kind zijn of haar best zal doen, het zal niet goed genoeg zijn voor de ouders. Dit komt doordat de dominante ouders altijd een 'maar' kanttekening maken.
Kenmerken “giftige” moeder. Schuldgevoel en manipulatie. Je moeder zet manipulatie in om haar zin te krijgen en zorgt ervoor dat jij je schuldig of verantwoordelijk voelt, voor haar slechte gedrag. Ze speelt in op je zwakke plekken en emotionele kant, ze weet precies waar jij gevoelig voor bent.
Het moedergevoel schijnt iets fysiologisch te zijn, vergelijkbaar met een heftige verliefdheid. Moedergevoelens zorgen ervoor dat je voor jouw baby wilt zorgen, hem of haar wilt beschermen en onvoorwaardelijke liefde wilt geven.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Ouders zijn primair verantwoordelijk voor de zorg, begeleiding en opvoeding van hun kinderen. En wel op die manier dat die zorg, begeleiding en opvoeding in lijn is met de rechten van het kind. De overheid moet de rechten en verantwoordelijkheden van ouders respecteren.
Het bieden van structuur. Bijvoorbeeld zorgen voor regelmaat en orde en consistent handelen; Het overdragen van kennis en het bijbrengen van waarden en normen. Bijvoorbeeld uitleg en informatie geven, eigen verantwoordelijkheid stimuleren, ongewenst gedrag ontmoedigen of negeren en goed gedrag belonen.
Het respecteren van de zelfstandigheid van je kind, het bieden van structuur en het stellen van grenzen horen ook bij het opvoeden. Net zoals het stimuleren van de ontwikkeling van je kind, het begeleiden van hoe je met elkaar omgaat en het bijbrengen van kennis, normen en waarden.
Bijna alle respondenten vinden 'genieten van het leven' de allerbelangrijkste waarde. Daarna volgen 'eerlijkheid' en 'vrijheid'. Ook vinden ouders het belangrijk hun kind te leren zelfstandig te worden. De minst populaire waarden zijn 'invloedrijk zijn', 'zelfingenomenheid' en 'rijkdom'.
Het feit dat je de liefde voor je kind nu niet voelt, betekent niet dat die liefde er niet is. Het betekent ook niet dat jij niet in staat bent om je te hechten aan je baby. Je kunt alleen op dit moment niet/te weinig bij je positieve gevoelens en dat is een symptoom van je depressie.
Knuffelen, praten tegen je kindje, je kindje dicht tegen je aanhouden, zodat ze je geur zullen ruiken; het zijn allemaal dingen waardoor de hechting op gang komt. Je kindje zal al deze dingen herkennen en hierop reageren door bijvoorbeeld heerlijk in slaap te vallen tegen je borst.
Aandacht: je kind voelt dat hij belangrijk voor je is, dat jij hem écht ziet en hoort, dat je er voor hem bent én graag bij hem bent. Fysiek contact: op schoot, een arm om hem heen, samen een dutje doen, een aai, dat verzekert hem van jouw liefde en niets voelt zo veilig als dat.
Een ongezonde band draait om manipulatie, woede en andere negatieve, kwetsende gevoelens. Zo'n moeilijke relatie met je moeder is niet iets om te onderschatten. Je kunt immers moeilijk je moeder aan de kant zetten en moet er dus – tot op bepaalde hoogte – mee zien te dealen.
Een kind van een vader of moeder die narcistisch is, is ten minste een deel van zijn leven afhankelijk van iemand die vooral op zichzelf gericht is, voortdurend applaus nodig heeft en zich niet kan inleven in anderen. Ieder kind heeft een ouder nodig om te leren vertrouwen op zichzelf en een eigen identiteit te vormen.
Walgen van je moeder: de (mogelijke) oorzaken
De angst om zelfs met haar te versmelten. Dat soort angsten horen bij de losmaak-problematiek waarmee veel vrouwen kampen. Een moeder kan ook proberen haar kinderen te annexeren: zich hun leven als het ware proberen toe te eigenen.
Een belangrijk punt dat erg taboe is in onze cultuur, is dat moeders heel erg jaloers kunnen zijn op hun dochters. En dat dochters dat maar heel moeilijk kunnen accepteren als de werkelijkheid. Ze ontkennen het liever omdat het te pijnlijk is.