Symptomen - bij liesklachten voel je pijn aan de binnenzijde van het bovenbeen, in de liesregio. De pijn straalt vaak uit langs de binnenzijde van het bovenbeen. Soms zelfs naar de onderbuik of genitaliën. Als je drukt op de adductoren of hun aanhechting voel je dat de pijn toeneemt.
Meestal wordt pijn in de liesstreek veroorzaakt door een blessure van één van de spieren in de lies. Maar ook darmproblemen of een liesbreuk kunnen een mogelijke oorzaak van liesklachten zijn. Daarom raden wij u aan om bij pijn in de lies altijd eerst naar de huisarts te gaan om dit uit te sluiten.
De aanhoudende klachten ontstaan door een terugkerende, plaatselijke irritatie of (niet bacteriële) ontsteking van de peesaanhechtingen ter hoogte van de lies. De pijn zit doorgaans aan de binnenonderzijde van het schaambeen en straalt soms uit naar de binnenzijde van het bovenbeen en de gehele liesregio.
Hierbij voelt de sporter een plotselinge pijnscheut in de lies, waarna er stekende pijn in combinatie met zwelling en verkleuring optreedt. Na de eerste noodzakelijke hulp (ijs en totale rust), is voor een goed herstel weer de hulp van een sportfysiotherapeut noodzakelijk.
Normaal gesproken duren liesklachten 6 - 10 weken. Duurt de klacht langer dan wordt gesproken van chronische liesklachten. Soms kunnen chronische liesklachten wel jaren duren. Echter met veel geduld en consequent oefenen is een liesblessure doorgaans goed op te lossen.
Bij pijn in de lies die blijft duren of waarbij je zelf geen duidelijke oorzaak ziet, zoals een sportletsel, contacteer je best je huisarts.
Een blessure in de lies is een overbelasting die kan optreden bij het lopen. Hoewel liesklachten meestal veroorzaakt worden door een blessure van een van de spieren in de lies, is het mogelijk dat een liesbreuk of darmproblemen de mogelijke boosdoeners zijn. Ga daarom met liesklachten altijd eerst langs de huisarts.
Een effectieve behandeling van pijn in de lies
Dat is niet ingewikkeld. Daarvoor moet de spier losgemaakt worden. De beste methode hiervoor is het simpelweg masseren en losduwen van de spieren. Dit kan wat gevoelig zijn, maar deze pijn is juist een teken dat er op de goede plek geduwd wordt met voldoende kracht.
Patiënten bij wie een operatie of injecties niet helpen, krijgen soms medicijnen voorgeschreven. Het betreft dan specifieke pijnstillers, bedoeld voor pijn die wordt veroorzaakt door beschadiging van de zenuwen. Voorbeelden daarvan zijn: Lyrica en Tryptizol.
Als zo'n zenuwwortel in de wervelkolom (bijvoorbeeld bij een hernia van de tussenwervelschijf) of bij het verlaten van de wervelkolom geïrriteerd raakt, kan dit pijnklachten geven in de rug, lies of been. Soms bestaat er ook krachtverlies in uw been/de benen en tintelingen of een doof gevoel in het pijnlijke gebied.
Oefening 1: lies rekken voor het sporten (voetballen)
Leg uw handen in uw zij. Stap vervolgens zijwaarts een kant op. Zorg ervoor dat u uw lichaamsgewicht van het ene been naar het andere been brengt. Doe dit 10 keer voor beide kanten en neem dan kort rust.
Symptoom #1: Zwelling in de liesstreek
Aan de buitenkant lijkt een liesbreuk op een zwelling. Het kan ook voorkomen dat er geen zwelling zichtbaar is.
82% kan na 2 weken weer op het oude niveau sporten met een duidelijke afname van pijn, na 12 weken is dit 88%. In de meeste gevallen heeft u binnen 3 behandelingen al een heel stuk minder pijn.
Een liesbreuk geneest nooit vanzelf. Het is mogelijk om de opening operatief te sluiten. Een operatie is echter alleen noodzakelijk als u klachten heeft door de liesbreuk. Als u nauwelijks klachten heeft en de zwelling makkelijk kunt terug duwen is een operatie niet direct nodig.
De liesregio zit aan de voorkant en binnenkant van je bovenbeen, je schaamstreek en je onderbuik. In de onderbuik zitten je verschillende buikspieren en je lieskanaal. Aan de binnenzijde van je bovenbeen zitten de adductorenspieren die je been naar binnen bewegen.
Een liesbreuk is meestal niet gevaarlijk. Vaak kunt u de inhoud van de uitstulping makkelijk terugduwen in de buik. Soms lukt dit niet. De liesbreuk zit dan vast.
Detecteren van littekenweefsel waaronder verkalkingen in pezen (bv schouder). Inschatting van ernst en beoordeling prognose van spierblessure (bv. hamstring/quadriceps/kuit). Beoordeling van bandletsels (enkel, knie, duim).
Een operatie is dan niet nodig. U kunt in overleg met uw huisarts of chirurg afwachten. Meestal wordt een liesbreuk wel geleidelijk steeds groter. Meer dan de helft van de mensen met een liesbreuk heeft binnen een paar jaar wel klachten waarvoor ze zich laten opereren.
U kunt paracetamol en ibuprofen (of een andere nsaid) nemen. Het herstel van een liesbreukoperatie duurt meestal 1 tot 2 weken. De 1e week na een liesbreukoperatie moet u nog wat voorzichtig aan doen. Als u geen pijn meer heeft, kunt u meestal na een week uw dagelijkse activiteiten weer oppakken.
Bij vrouwen met verdenking op een 'liesbreuk' wordt een operatieve behandeling geadviseerd, vanwege de hoge(re) kans op een hernia femoralis en de daarmee gepaard gaande kans op strangulatie. Overweeg bij vrouwen met een zwelling in de lies een laparo-endoscopische techniek.
Een beknelde zenuw is eigenlijk een fysieke belemmering van het bedradingssysteem van het lichaam. De symptomen zijn onder andere een verdoofd gevoel, scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en spierzwakte. Meestal wordt een beknelde zenuw geassocieerd met scherpe pijn in het getroffen lichaamsdeel.
Doordat de spier overbelast is, kan deze de onderliggende zenuw irriteren en kan dit leiden tot klachten in het been. U ervaart dan pijnklachten in de bil met uitstraling naar het been. Bij lang zitten ervaart u klachten in het been, wat kan doortrekken naar de kuit.