Bij een aderontsteking ziet u een soort dikke, harde kabel op uw been (of arm).Eromheen is het dik, rood en pijnlijk. De ontsteking komt door een bloedpropje in een ader net onder de huid. Meestal verdwijnt dit vanzelf.
Aderontsteking (flebitis) is een plaatselijke ontsteking van de vaatwand van een oppervlakkig gelegen ader. Deze oppervlakkige aderen lopen net onder de huid. Hecht zich een stolsel aan deze ontstekingsplaats, dan is er sprake van een tromboflebitis. Aderontsteking verdwijnt vaak na enkele dagen tot weken spontaan.
Oorzaken. Soms ontstaat een aderontsteking na een trauma (door vallen of stoten). Daarnaast komt de aandoening vaker voor bij mensen met spataderen, omdat het bloed in een spatader niet op een normale wijze kan stromen.
De situatie is vooral riskant als de ontsteking zich bevindt dicht bij een tak die naar het diepe veneuze systeem leidt. Als een dergelijke ontsteking niet wordt behandeld, kan er een diepe veneuze trombose ontstaan met het risico op een gevaarlijke longembolie.
Om de zwelling en de pijn te verminderen leg je best je been wat omhoog. Een elastische windel of een spataderkous, 's morgens aangelegd vanaf de voet naar boven toe, beperkt de zwelling. Als de symptomen het toelaten, moet je blijven bewegen (wandelen). Het vermindert de kans op uitbreiding naar de diepe aders.
Vaak voelt u iets op de plek van de blokkade. Bij een bloedpropje in uw voet of been voelt u kramp, tintelingen of uw been gaat opzwellen.
Spataderen zijn verwijde aders in de benen. Ze zien eruit als blauwe, kronkelige en soms bobbelige aders. Ze ontstaan doordat de kleppen in de aders niet goed sluiten en er bloed terugstroomt. Je kunt last krijgen van pijnlijke benen of kuiten, met name na lang staan.
Het is verstandig om een ontsteking met rust te laten. Uitwendige wondjes en ontstekingen kun je het beste goed schoonhouden en afdekken. Bij inwendige ontstekingen is het van belang goed te drinken en de weerstand op peil te houden. Bijkomende klachten zijn vaak goed te behandelen met zelfzorgmiddelen.
Een oppervlakkige veneuze trombose (afgekort “OVT”) is een verstopping door gestold bloed van de oppervlakkige afvoerende aderen in het been. Soms wordt ook de term “tromboflebitis” gebruikt, waarmee de hierbij optredende aderontsteking wordt bedoeld.
Symptomen van een diepe veneuze trombose
Een trombose kan optreden in de lies, het dijbeen, de knieholte, de kuit of voetzool. In het laatste geval zijn staan en lopen bijzonder pijnlijk.
Uw kuit kan dik worden en gaan glanzen. Uw been gaat pijn doen. Uw been wordt vaak ook warm. Bij een lichte huid wordt het been vaak ook rood.
Klachten. Flebitis is een onschuldige maar pijnlijke aandoening waarbij de ontstoken ader rood is en hard en warm aanvoelt.
Flebitis of aderontsteking is een meestal steriele ontsteking van een ader, zoals bij tromboflebitis (ontsteking ten gevolge van de opruimreactie van het lichaam op een in de ader gevormd stolsel).
Vrijwel altijd begint een vasculitis met antistoffen die het lichaam maakt tegen bepaalde lichaamsvreemde stoffen (antigenen), die in het bloed terechtgekomen zijn. Deze antistoffen zijn soms in staat om rechtstreeks de bloedvatwand aan te vallen.
Hebt u een bloedstolsel in uw been (trombosebeen) of in uw longen (longembolie), dan komt u op de Spoedeisende Hulp. Er wordt gestart met bloedverdunnende medicijnen. Bij een longembolie is een ziekenhuisopname nodig van ongeveer vier dagen om u de juiste injecties te kunnen geven.
De gevolgen van een veneuze trombose
Zo gebeurt het dat er bij bepaalde mensen kleine bloedstolsels ontstaan in hun aders tijdens lange vliegreizen. Dit wordt vliegtuigtrombose genoemd. Deze kleine bloedklonters lossen echter vanzelf weer op, zodra de persoon opnieuw in beweging komt.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
De meeste patiënten hebben geen last van een ontsteking aan de wortelpunt. Zo'n ontsteking gaat echter niet vanzelf over. Klachten treden meestal pas op wanneer uw weerstand afneemt. De klachten kunnen bestaan uit een zeurende pijn, die wordt verergerd door te drukken of te tikken tegen de ontstoken tand of kies.
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.
Slagaderverkalking kun je lang hebben zonder er last van te hebben. Vaak ontstaan er pas klachten als een slagader erg vernauwd is, zoals: pijn op de borst bij het sporten of heftige emoties (angina pectoris) pijn tijdens het lopen (etalagebenen)
Signalen zijn: een beklemmende, drukkende of benauwende pijn midden in de borst; uitstralende pijn naar de onderkaak, hals, schouderbladen, armen, rug of maagstreek; zweten en misselijkheid.
Bij een aderontsteking ziet u een soort dikke, harde kabel op uw been (of arm). Eromheen is het dik, rood en pijnlijk. De ontsteking komt door een bloedpropje in een ader net onder de huid. Meestal verdwijnt dit vanzelf.