Symptomen. De symptomen van een gebroken nek kunnen heel divers zijn. De eerste indicatie is een enorme pijn rondom de hals en hoofd, welke kan uitstrekken tot de schouders en boven rug.
Symptomen van een gebroken nek
Het houdt in dat een nekbreuk relatief weinig of geen nadelige gevolgen oplevert, maar het kan ook zijn dat de bloedsomloop van de hersenen wordt beschadigd of zenuwen met beenmerg onherstelbaar worden aangetast. Enerzijds kan het veel pijn en stijfheid opleveren.
Zo kunnen de delen van de nek waar een breuk in zit, aan elkaar vastgroeien. De kraag voorkomt ook dat de wervels verschuiven en zo de zenuwwortels of het ruggenmerg afknellen. Het herstel duurt over het algemeen twaalf weken.
Kenmerken van een gebroken nek
Vrijwel altijd is er meteen een hevige pijn in de nek en mogelijk ook in de bovenrug of de schouders. Als gebroken botstukken in de nek verschuiven, kan dit ernstige gevolgen hebben. Het gevaar bestaat dan dat botstukken het ruggenmerg of zenuwweefsel beschadigen.
Je zal je eigen nek niet zomaar kunnen breken, net zoals je eigen tong afbijten bijzonder lastig is. Als je je nek wat te ver verdraaid, dan zal je misschien wat last krijgen van verrekte spieren, maar verder moet je je vooral niet al te druk maken. En een goede stelregel is: als het pijn gaat doen, stoppen.
Een dodelijke complicatie treedt pas op als de energie die op de nek ingewerkt heeft, zo groot was dat deze sterker is dan de nekspieren; zoals het geval is bij opzettelijke ophangingen en hoog-energetische verkeersongevallen.
Klachten bij een gebroken wervel
Pijn in uw nek of rug. De pijn is meestal erger als u beweegt. Ook hoesten, niezen en persen kunnen pijn doen. Minder goed kunnen bewegen.
Afhankelijk van de ernst van de klachten en het type breuk wordt u behandeld met een aantal dagen bedrust, of mag u direct oefenen op geleide van de pijn. Na deze bedrust wordt er gestart met mobiliseren onder begeleiding van een fysiotherapeut. Eventueel krijgt u een korset aangemeten door de gipsverbandmeester.
Als u een ingezakte wervel heeft, kunt u het volgende voelen: Pijn in de rug die plotseling opkomt of langzaamaan ontstaat en die erger wordt bij het rechtop zitten of staan en minder wordt als u gaat liggen. Pijn, gevoelloosheid of verlamming in de benen. Pijn bij het hoesten, niezen, lachen of diep ademhalen.
Een botbreuk geeft pijn, ook een wervelbreuk geeft pijn. De pijn is het hevigst bij bewegen, bijvoorbeeld als u gaat staan of lopen of als u opstaat van bed en stoel. De meeste pijn zit aan de rugkant en straalt uit naar boven en beneden, rond de gebroken of ingezakte wervel.
Bij een acute inzakking van een wervel kan de pijn plotseling en hevig beginnen. De pijn vermindert of verdwijnt doorgaans wanneer men gaat liggen. Om de bewegingen rondom de plek van de wervelinzakking tegen te gaan, gaan de rugspieren in de buurt zich krachtig samentrekken.
Hou er rekening mee dat de rug nog lange tijd gevoelig kan zijn bij veel lopen, zitten of staan. Zeker bij belastende bewegingen zoals tillen kan de rug zelfs nog veel langer pijnlijk blijven, soms wel tot een jaar na het ongeval.
Bij een indeukingsfractuur of een ingezakte wervel is het wervellichaam ingezakt omdat de stevigheid van het bot is aangetast. Een lichte val, hoesten, het heffen van een zwaar voorwerp of zelfs spontaan bij botontkalking (osteoporose), zijn verschillende oorzaken van een ingedeukte wervel.
Pijn onder in de rug gaat meestal vanzelf over. De pijn wordt meestal binnen 4 weken minder als u veel blijft bewegen.
Een osteoporotische wervelfractuur wordt ook wel wervelinzakking of compressiefractuur genoemd en is een breuk van de wervel waarbij het wervellichaam als het ware wordt samengedrukt. De inzakking kan het gevolg zijn van een val of spontaan bij mensen met botontkalking (Osteoporose).
Het haloframe is een vest dat past op uw bovenlichaam. Door middel van stangen is het vest bevestigd aan een ring rond uw hoofd (zie tekening 1). Deze ring is met vier schedelpennen op uw hoofd bevestigd. Gemiddeld wordt dit frame drie maanden gedragen.
Met densfractuur bedoelen we dat het voorste uitsteeksel van de wervel gebroken is. Densfrakturen worden in een drietal subtypes onderverdeeld, afhankelijk van de plaats van de breuklijn.
Een ingezakte wervel is, zoals de naam al aangeeft, een wervel die door zwakte ingedrukt is en niet meer de normale hoogte heeft. De oorzaak is vrijwel altijd osteoporose (botontkalking). Na een lichte belasting kan een wervel bij iemand met osteoporose opeens inzakken.
Bij een stabiele breuk is alleen het wervellichaam gebroken.De kans is dan klein dat ook het ruggenmerg is beschadigd. Er is dan geen sprake van uitvalverschijnselen of krachtsvermindering. Een breuk in het wervellichaam wordt meestal behandeld met een aantal dagen bedrust en het dragen van een korset.
Het heiligbeen bestaat uit vijf wervels, de sacrale wervels (S1-S5). Deze wervels zijn vergroeid en vormen samen het heiligbeen. Het heiligbeen is een onderdeel van het bekken.
Belangrijkste is dat uw lage rug in zijn natuurlijke vorm op de juiste manier wordt gesteund. Pijnprikkels zullen dan tot een minimum beperkt worden en mogelijk zelfs volledig wegblijven. Zowel de rugligging als de zijligging is dan een goede slaaphouding.
Het is van belang dat de gebroken wervel de gelegenheid krijgt te herstellen. De revalidatieperiode is zes tot twaalf weken. Voor een goed herstel moet u zich houden aan de volgende adviezen: Wij adviseren u te stoppen met roken.
De meeste gevallen van acute rugpijn zijn het gevolg van een eenvoudige kneuzing. De prognose hiervan is uitstekend. In de eerste twee weken van een acute periode van pijn, merken de meeste mensen een aanzienlijke verbetering van hun klachten. Bijna 85% van de mensen herstelt volledig binnen drie maanden.
Bij een inzakkingsfractuur ontstaat er een inzakking van een of meerdere wervels in de rug. Gezien de wervel(s) inzakken ontstaat er ernstige pijn in de rug.
Osteoporose komt voornamelijk voor bij mensen ouder dan 50 jaar. Maar ook jongere mensen kunnen osteoporose krijgen, vaak is de oorzaak dan (aangeboren) afwijking of langdurig gebruik van medicijnen die de botdichtheid verminderen.