Regenwormen leven van dat wat ze op en in de grond vinden: dode en rottende plantenresten, bladeren en soms uitwerpselen van andere dieren. Ze trekken het voedsel hun gangen in waar ze het verder verteren.
Regenwormen zijn afvaleters die leven van dood organisch plantaardig materiaal. Plantenresten en bladeren die op de bodem liggen worden in een woongang getrokken en gegeten.
Vul de derde, bovenste bak met en het gft-afval en zorg dat hij niet helemaal vol is. Plaats de emmer met gft-afval in die met compost en wormen, en deze plaats je samen in de dichte emmer. Doe er als laatste het deksel met luchtgaatjes op. Waarschijnlijk zit de onderste bak na zo'n drie maanden vol met vloeibare mest.
De spitse kant van de worm is de voorkant met de mond. Daarmee eet hij zich door de aarde heen en hij trekt er soms blaadjes mee onder de grond, die hij daar opeet. De ronde afgeplatte kant is de staart met het poepgaatje.
Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien.
Maar er is ook een dier dat zo'n sadistisch experiment wél overleeft, wil het verhaal: de regenworm. Sterker nog: als je die doormidden knipt, hakt of trekt, zullen beide helften uitgroeien tot 2 levensvatbare ongewervelden.
Wat kan er in een wormenbak? Al je groente en fruit afval, koffieprut, papier, theezakjes en bladeren. Ben voorzichtig met zuur afval zoals citrusvruchten. Olie, zuivel, vis en vlees kan er niet in.
Waarom kruipen wormen uit wormenbak? Wormen kruipen uit de wormenbak omdat ze nog niet gewent zijn aan hun nieuwe huis of omdat de leefomgeving niet gezond is voor de worm. Het eerste lost zich vanzelf op. Soms moeten compostwormen, net als puppy's, even wennen aan hun nieuwe huis.
Ongekookt tuin en keuken afval, aardappelschillen, fruit-en groenteresten, Bananenschillen, mest van kleine planteneters zoals een cavia of konijn, resten uit groente- en siertuin, snoeiafval (groen), stalmest. Rood, geef de wormen nooit één van de onderstaande dingen.
De wormen kunnen op vele verschillende manieren springen. Je moet ze allemaal leren om over deze obstakels te komen! Springen: Als je één keer op Sprong1 drukt, springt de worm vooruit. Terug springen: Als je twee keer snel achter elkaar op Sprong1 drukt, springt de worm naar achteren.
De regenworm kan wel tot enkele jaren leven en wel tot dertig centimeter lang te worden, maar de meeste wormen halen dit niet. In gevangenschap kan het voorkomen dat de worm wel een leeftijd van zes jaar halen.
Een goed werkende wormenbak ruikt naar verse bosgrond, met misschien een vleugje koffie of banaan, net wat je als laatste aan je wormen gevoerd hebt. Compostwormen eten je afval op zodra het begint te rotten. Vòòrdat de bacteriën die de stank van rottend fruit veroorzaken zich kunnen ontwikkelen.
Die humus zorgt er weer voor dat de grond gezond blijft en dat plantjes kunnen groeien. Met een wormenbak boots je dit na. Je stapelt drie identieke bakken op elkaar. In de middelste bak zitten de wormen en in de bovenste bak het voedsel voor de wormen, jouw groente- en fruitafval.
Wormen die zich voortplanten wrijven met hun clitellum tegen elkaar. Tijdens de vrijpartij wordt erfelijk materiaal uitgewisseld, en worden er piepkleine cocons gevormd (kleiner dan een rijstkorrel). Na twee à drie weken komen die cocons uit: er zitten zo'n vijf jonge wormpjes in elke cocon.
Breng een laag van 5 cm aan bestaande uit stro, loofhoutsnippers of fijne, dorre in stukken gesneden stengels van planten. Daarboven komt een laag halfverteerde compost met een paar honderd compostwormen van een goed werkend compostvat of compostbak. Hierop leg je een laag van 5 cm vers keukenafval.
Meerdere eitjes, één wormpje
Na enkele weken tot maanden komen hieruit de nieuwe wormpjes, die nog enkele weken nodig hebben om volgroeid te raken. Hoewel de cocon meerdere levensvatbare eieren bevat, kruipt uit de meeste cocons slechts één jonge worm.
Het voordeel van een wormenbak met verschillende lagen is dat de compost gemakkelijk geoogst kan worden zonder de wormen te verstoren. Het is niet nodig om compost, afval en wormen van elkaar te scheiden.
Onder de 4 graden gaan de wormen in een soort winterslaap. Ze zullen niet direct dood gaan. Bij langdurig strenge vorst kunnen ze sterven.
Hoe kleiner het afval gesneden is, hoe sneller de wormen het zullen composteren. Voeg nieuw afval altijd toe in de bovenste bak. Wormen composteren 3-5 keer hun eigen gewicht per week. Dus een halve kilo wormen eten ongeveer 2 kilo afval per week.
Hoe werkt een wormenhotel
Wormen zijn vooral gek op schillen, groenten, fruit, koffiedik en eierschalen. Maar ook kleine stukjes gescheurd karton en eiderdozen kun je erin kwijt. Let wel op dat het karton geen plastic laagje heeft.
De uiteindelijk conclusie is dan ook dat ongewervelden, vanwege hun zeer eenvoudige zenuwstelsel, hoogstwaarschijnlijk geen pijn kunnen ervaren. Er kan dus ook geen schade optreden aan hun welzijn.
In uw darmen kunt u wormen hebben. Soms ziet u dunne witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk rond anus (poepgat) of vagina. Dit zijn wormpjes (aarsmaden).
Hij heeft dan wel veel harten, maar tanden hebben ze niet. Hij eet zijn voedsel met zand en al, waardoor het voedsel door het zand in zijn maag vermalen wordt. Het zand poept hij weer uit. We praten nu wel over een 'hij', maar een regenworm is zowel een man als vrouw!