De kledingindustrie is vervuilender dan de lucht- en scheepvaart bij elkaar. Door de hoge uitstoot, chemische kleuring en grote mate van overproductie. Daarbovenop gooien we per jaar wereldwijd 764.000 vuilniswagens aan kostbare materialen weg.
Fast fashion is slecht voor het milieu
Bij het produceren van kleding worden er veel grondstoffen gebruikt, zoals water en energie. De productie van kleding zorgt voor veel afval en vervuiling. Denk aan de chemicaliën die gebruikt worden om stoffen te verven.
De grootste factor is de afstand van onze kledij: 60% wordt geproduceerd in ontwikkelingslanden. Niet alleen drukt dat de prijzen, ook zijn bepaalde wetgevingen daar veel lakser. Eénmaal geproduceerd wordt de kledij naar andere landen verscheept.
De kledingindustrie stoot, op olie-industrie na, de meeste Co2 uit.De sector stoot in totaal meer dan 10% van de wereldwijde Co2 uit, daarbij is de sector de veroorzaker van de helft van het afvalwater probleem: voor de productie van één T-shirt en spijkerbroek samen, kun je 175 keer in bad.
Mode is een enorm waterintense industrie. Volgens de Ellen MacArthur Foundation, verbruikt de textielindustrie jaarlijks zo'n 93 biljoen liter water per jaar. Ter vergelijking: het drinkwatergebruik van alle huishoudens in Nederland zit rond 1 biljoen (volgens CBS).
De fossiele brandstoffen olie en aardgas zijn bij verbranding de grootste CO2-uitstoters, vooral als ze verstookt worden om elektriciteit te produceren. Maar vervoer, industrie, het kappen van regenwoud en andere menselijke activiteiten spelen ook een grote rol in de CO2-uitstoot.
Volgens het Europees Milieuagentschap veroorzaakte de aankoop van textiel in de EU in 2020 een CO2-uitstoot van ongeveer 270 kg per persoon. Dat betekent dat in de EU verbruikte textielproducten 121 miljoen ton aan broeikasgasemissies hebben veroorzaakt.
Het produceren van kleding is slecht voor het milieu
En bij het verven van kleding worden er heel veel chemicaliën gebruikt. Bovendien wordt voor de productie van kleding vaak gebruik gemaakt van fossiele brandstoffen, wat bijdraagt aan de uitstoot van broeikasgassen en klimaatverandering.
Fast fashion is een term die wordt gebruikt om de productie en consumptie van goedkope kleding te beschrijven die snel wordt geproduceerd en verkocht in reactie op de laatste modetrends. Het kenmerkt zich door lage kosten, snelle productiecycli en een constante stroom van nieuwe ontwerpen en stijlen.
De wereldwijde fast fashion markt is tamelijk gefragmenteerd, met een groot aantal kleine spelers op de markt. De top tien concurrenten op de markt waren in 2020 goed voor 29,13 procent van de totale markt.
Fast Fashion aankoopgedrag
De aantrekkingskracht van fast fashion kleding is de mogelijkheid om met de nieuwste trends mee te gaan (omloopsnelheid), de mogelijkheid tot grote variëteit in kleding voor een relatief lage prijs en de mogelijkheid om unieke kleding te dragen in de vorm van limited editions.
Zara is een Spaanse kledingketen die gespecialiseerd is in fast-fashion uit A Coruña. Het maakt deel uit van 's werelds grootste modeconcern qua omzet, de Spaanse beursgenoteerde modegigant Inditex. Het concern verkoopt wereldwijd kleding en modeaccessoires. De grootste Zara ter wereld is gevestigd in Rotterdam.
De totale industrie draagt bij aan zo'n 32% van de totale uitstoot van de broeikassen. Eén van deze vervuilers is de chemische industrie. De chemicaliën die voor deze vervuiling zorgen worden gebruikt in producten als plastic en kunstmest.
Vlees is verantwoordelijk voor 40 procent van broeikasgassen die vrijkomen bij productie van het voedsel van de gemiddelde Nederlander. Vlees heeft zo'n grote klimaatimpact omdat voor de productie van 1 kilo vlees gemiddeld 5 kilo plantaardig voer nodig is. Minder vlees eten is dus goed voor het klimaat.
Binnen de modewereld is de spijkerbroek even iconisch als vervuilend: aan de productie van een gemiddeld paar jeans komt zo'n 7000 liter water te pas, een dosis zware chemicaliën en vaak slechte arbeidsomstandigheden.
Naast de milieu-impact heeft de kledingindustrie ook een grote sociale impact. Wereldwijd werken miljoenen mensen in slechte arbeidsomstandigheden, met lange werktijden en lage lonen.Kinderarbeid en gedwongen arbeid zijn ook problemen die in de sector voorkomen.
Voor een kilo katoen is ongeveer 10.000 liter water nodig. Dat betekent dat voor een t-shirt 2500 liter water nodig is, en meer dan 7000 liter voor een spijkerbroek. Dat zijn hoeveelheden waar je toch wel even van staat te kijken. Het water voor alle velden vol katoen komt uit rivieren, meren en waterreservoirs.
Daarnaast zijn H&M, Bershka, C&A, Zara, Mango, Asos, Boohoo, Pull & Bear, Forever 21 ook fast fashion ketens. Maar dure merken als Calvin Klein, Tommy Hilfiger, Louis Vuitton en Michael Kors horen hier net zo goed bij.
1. Tata Steel. Staalbedrijf Tata Steel in IJmuiden heeft de twijfelachtige eer om Neerlands grootste vervuiler te zijn, blijkt uit cijfers van de Nederlandse Emissieautoriteit. Vorig jaar stootte het bedrijf ruim 5,7 miljoen ton CO2 uit.
In de top 5 meest vervuilende landen staat China aan kop, met een aandeel van 30 procent van de wereldwijde uitstoot, gevolgd door de VS met 15 procent. Daarna volgen India (7 procent), Rusland (5 procent) en Japan (4 procent).
> In Nederland komt 62% van de ammoniak-uitstoot die neerslaat op beschermde natuur uit de landbouw, met name van veehouderijen. > De grootste stikstofoxiden-uitstoot komt van Tata Steel, gevolgd door Schiphol*.
We werken nauw samen met onze leveranciers om ze te helpen duurzamer te worden. Al onze leveranciers en fabrieken moeten onze stricte 'Sustainability Commitment' ondertekenen, een overeenkomst waarin onder andere alle vereisten staan voor eerlijke lonen en goede arbeidsomstandigheden.
De benaming fast fashion is gebaseerd op de snel opvolgende kleding collecties van goedkope kleding. Veel kleding die in de Nederlandse winkels hangt (Zara, H&M, Primark) wordt gemaakt in lage lonen landen zoals China en Bangladesh, omdat de kosten hier veel lager liggen dan in Europa.
Wie weer een nieuwe broek of een nieuwe schoenen bij de Spaanse kledingketen Zara wil kopen, kan zich beter even achter de oren krabben. Het bedrijf is namelijk – wederom – in opspraak gekomen vanwege slavernij en kinderarbeid.