Stekken kun je al vanaf april tot in juni nemen. Neem kop- of topstekken van ongeveer tien cm lang en laat enkel de bovenste twee bladeren zitten. Plant de stek in een pot met stekgrond en plaats er een plastiek diepvrieszakje overheen of een afgesneden flessehals van een petfles met de dop erop.
Helaas zijn de meeste soorten van het geslacht Passiflora niet winterhard en kunnen we dus niet in onze tuin gebruiken (behalve als kuipplant om ze vorstvrij te kunnen laten overwinteren). De Passiflora caerulea daarentegen is wel behoorlijk goed winterhard en kan temperaturen tot -12 makkelijk aan.
Het snoeien van de Passiebloem (Passiflora) kan het beste gebeuren in april, voordat hij weer buiten gezet wordt. In Nederland worden voornamelijk twee soorten aangeboden. Passiflora caerulea met blauwwitte bloemen is een sierstruik.
Wat te doen als je passiebloem is uitgebloeid? Als de passiebloem is uitgebloeid, hoef je niets te doen, de bloemen vallen vanzelf van de plant. De bloei gaat door tot in de herfst. Daarna gaat de passiebloem in winterrust, maar in het volgende jaar gaat de passiebloem opnieuw bloeien.
Gemiddeld leeft een passiebloem 5 jaar. Als je hem als kuipplant houdt, dan kan hij als de ijsheiligen geweest zijn op een bewolkte dag naar buiten op een zonnige plaats. In de volle grond kun je hem het beste op een zonnige standplaats zetten.
De Passiflora edulis zou heerlijke vruchten geven. Helaas is de Nederlandse zomer vaak te kort om ook daadwerkelijk passievruchten uit eigen tuin te kunnen eten. Als de donker paarse vruchten (de schil) aan de klimplant hangen zouden deze goed rijp en zoet moeten zijn.
De Passiebloem (Passiflora caerulea) is de meest winterharde uit de Passiflora familie en kan alleen bij temperaturen lager dan -12 graden Celsius invriezen. Het kan gebeuren dat bij lagere temperaturen de plant tot dicht boven de grond invriest.
De Passiebloem is tot zo'n -5 graden winterhard. De bladeren zijn groen en semi-groenblijvend. Dat wil zeggen dat de plant, aangezien het van oorsprong een tropische plant is, in de winter wel een deel van zijn blad verliest, maar niet alles. Bij strenge vorst zal je de plant moeten helpen om de winter door te komen.
Passiebloem is een meerjarige plant met eetbare vruchten. Omdat de plant een klimmer is kan deze makkelijk gecombineerd worden met andere meerjarige planten zoals rode zonnehoed en de exotische paradijsvogelbloem.
Er zijn verschillende redenen te bedenken waarom die van u lege knoppen geeft. Als de plant in de volle grond staat kan het zijn dat hij te nat of te koud staat, te weinig zon krijgt of teveel mest. In het laatste geval geeft de plant vooral veel blad, en dat is natuurlijk niet de bedoeling.
In de zomer bloeit de passiebloem met zijn typische bloemen. Elke bloem bloeit maar één dag maar doordat de planten zó rijk bloeien zijn er toch veel bloemen in de plant aanwezig.
Passiebloem tegen de schutting
Bevestig de passiebloem aan een zonnige schuttingzijde met klimdraad waar de plant uit de wind staat. Doordat de passiebloem goed tegen vorst kan, zal de schutting in de winter groen blijven kleuren.
In april, voordat de plant naar buiten gaat, kan hij gesnoeid worden. Eerst worden de dode scheuten er uit geknipt. Van de scheuten die overblijven worden 3 sterke scheuten geselecteerd, de andere worden bij de basis weggesnoeid. De geselecteerde scheuten worden verticaal geleid, en eventueel ingekort.
Werking passiebloem
Deze bloem wordt, vanwege haar rustgevende eigenschappen, sinds oudsher gebruikt bij stress en rusteloosheid. Passiebloem helpt ook om sneller in slaap te vallen*.
Spant een paar tuindraden waar ze zich met hun hechtranken zullen vasthechten. Begiet ze regelmatig met kraantjeswater (kalk) zodat de grond niet uitdroogt maar zorg dat het teveel aan water wegloopt. Natte voeten zijn uit den boze. Verlangen een luchtige, goed doorlaatbare grond.
De paarse passievruchten zijn vaak erg sterk van smaak. Dit maakt ze ideaal voor het maken van siroop voor drankjes. De geel-oranje vruchten van de passiebloem zijn dankzij hun minder intense smaak ideaal voor een zelfgemaakte jam of confituur.
De passiebloem heeft relatief veel water nodig. De aarde moet in de groeiperiode altijd vochtig blijven. Stuwvocht moet echter worden vermeden want dat kan de wortels beschadigen. In de winter weinig water geven.
De Passiflora houdt van een zonnige, beschutte standplaats. Een halfschaduw plek is ook mogelijk, maar volledig in de schaduw is niet geschikt.
De passiebloem is eenvoudig in vorm te snoeien als deze te groot wordt. De bloemen groeien namelijk op de jonge takken. Na de vorst (april-mei) kun je het beste de zware, oude en dode takken eraf knippen. Zijtakken kunnen boven de ogen worden gesnoeid om de plant zo uit te dunnen als dat gewenst is.
Verzorging van de passiebloem
Maar vooral de blauwe passiebloem kun je in de volle grond zetten. Zorg dan voor een zonnige maar beschutte plek met zijn voeten in de koelte. Geef ruim voldoende water en laat de kluit niet uitdrogen.
De Passiflora bestaat uit een groot aantal groenblijvende, bloeiende klimplanten. Ze zijn vaak niet winterhard maar kunnen zowel binnen als gedeeltelijk buiten gehouden worden.
Enkele soorten hebben zich in de Verenigde Staten gevestigd. Zowel de tropische bergsoorten als de soorten met een noordelijke verspreiding kunnen wat kou verdragen. Gemiddeld genomen leven Passiflora's in de tuin zo'n 5 jaar.
Zelfs de meest bekende, de Passieflora caerulea, draagt na een aantal jaren eetbare vruchten, wacht wel tot ze mooi oranje gekleurd zijn. De smaak is wel wat anders als van de passievrucht uit de winkels.
Zaai in kleine potjes van ongeveer 5cm Ø 1 zaadje per pot. Gebruik goede vochtig gemaakte zaai-en stekgrond. Houd de zaden vochtig maar niet nat. Zet ze op een warme plaats met een zo constant mogelijke temperatuur, zorg ook voor voldoende licht omdat de passievrucht een lichtkiemer is.