Het is uiteraard niet altijd bekend dat een van de kippen besmet is. Daarom is het meestal het beste om de kippen preventief te behandelen tegen veerluis middels een pipet of een druppel onder de vleugels. Deze kleine, gele luis zit vooral rond de cloaca-opening en kan zich erg snel voortbewegen.
Daarom is het meestal het beste om de kippen preventief te behandelen tegen veerluis: regelmatig een van de kippen bespuiten met een middel als bijvoorbeeld M50 Q, een middel oorspronkelijk voor de bestrijding van bloedluis, maar ook effectief tegen veerluis.
Na bloedluis is de “gewone” veerluis de meest voorkomende luis bij kippen. In tegenstelling tot bloedluis voedt de veerluis zich niet met bloed maar met keratine, eiwitten uit de veren van de dieren waar ze op leven. Veerluizen bijten dus niet in de huid maar geven wel veel irritatie en jeuk voor de dieren.
Bloedluizen hebben een hekel aan tabakstelen, varens en boerenwormkruid. De planten kunnen gedroogd in het nachthok verspreid worden, waardoor de bloedluizen mogelijk niet zullen komen.
Bloedluis bestrijden met azijn
Een mogelijkheid is om al het hout in te sprayen met azijn gemengd met water. Bloedluizen zijn hier geen fan van over het algemeen. Het is niet schadelijk voor de vogels, hoewel de geur niet aangenaam is en de vraag is of je dit wil.
Bloedluis kan bestreden worden met het natuurlijke middel Finecto+. Dit is als spray verkrijgbaar in een knijpfles. Dit natuurlijke middel is ook verkrijgbaar in de vorm van een supplement. De kruiden in dit supplement zorgen ervoor dat bloedluizen geen nieuwe eitjes meer kunnen leggen.
Wanneer veerluis niet behandeld wordt, verdwijnt deze niet uit zichzelf. Het is dus erg belangrijk dat de luizen bestreden worden, wanneer de kip zich zo ellendig voelt dat zij niet meer wil eten kan dat dus de dood tot gevolg hebben.
Veerluizen zijn met het blote oog zichtbaar als donkere streepjes van twee tot drie millimeter lang op de staart en de vleugelveren. De luizen kruipen snel weg voor licht. Onderliggende problemen liggen vaak aan de basis, zoals coccidiose en wormen.
Wat je ziet zijn donkere plekken bij naden, hoeken en/of kieren. Dat zijn de plekken waar de luizen overdag in wegkruipen en hun eitjes leggen. De donkere plekken zijn de eitjes die je op een gegeven moment, als het er al te veel zijn, ziet.
Ik pers altijd een paar teentjes uit in een 10 liter emmer water. Als ik het er neerzet, pikken ze direct naar de sliertjes knoflook. Wij houden daar, volgens ons idee, de bloedluis-populatie aardig mee beperkt. anne schreef: Daar doen ze twee of drie dagen mee.
Volwassen bloedluis
Zonder eten (kippen of ander gevolgelte) overleefd een bloedluis maximaal 2 weken. Een volwassen bloedluis legt bij de ideale omstandigheden wel 8 eitjes per dag.
De mijten kunnen zich op de mens niet handhaven en gaan ook niet in de huid zitten. De eventueel ontstane huiduitslag is alleen symptomatisch te behandelen, dus met jeukstillende middelen. Hoewel de vogelmijt ziekten kan overdragen op het pluimvee, is dit niet aangetoond bij de mens.
Hoe zien bloedluizen eruit? Bloedluizen veranderen in elk stadia. Als eitje zien ze eruit als wit puntje, vervolgens zijn ze een klein wit/doorzichtig luisje als ze net uitkomen. Pas nadat ze bloed hebben gezogen worden ze rood.
De oplossing: smeer of wrijf de poten van de kip in met olie of vaseline. Herhaal deze behandeling tot de aantasting verdwenen is. Gebruik tabakstro in de legnesten of meng het met de bodembedekking in je kippenhok. De sterke geur helpt om uitwendige parasieten zoals mijten, luizen en bloedluizen weg te houden.
Vlooien bij kippen
Kippen kunnen naast luizen, ook last krijgen van vlooien. Vlooien zijn erg klein, maar wel waar te nemen met het blote oog. Het zijn kleine, zwarte beestjes die snel kunnen springen. Hiermee springen ze van kip naar kip, waardoor er al snel een plaag ontstaat.
Ze leven op de huid van de gastheer. Ze voeden zich met huidschilfers en weefselvocht (lymfe) dat zij met hun monddelen aanprikken. De vrouwtjes kunnen tien dagen zonder voedsel, de andere stadia nog geen twee dagen.
Het zijn gravende mijten die in de bovenste laag van de huid gangetjes graven en daar eieren leggen. Ze zijn gastheerspecifiek, dat wil zeggen dat er voor elke diersoort een specifieke soort schurftmijt is, maar kunnen bij de mens terechtkomen en klachten veroorzaken.
Vrijwel iedere kippenhouder krijgt een keer te maken met luizen. Ze kunnen meereizen via voedsel, stro en ook andere dieren, vooral gevogelte. De luizen kunnen vervolgens de kip oplopen wanneer deze in de buurt is, maar zijn ook in staat iets langere afstanden af te leggen en zo de kip te bereiken.
Veerluis is, samen met de bloedmijt, de meest voorkomende parasiet bij kippen. De veerluis voedt zich met de eiwitten die in de veren zitten van kippen. Kippen kunnen besmet raken met veerluis zoals eigenlijk elke luis zich verspreidt: door contact met andere kippen of hanen die besmet zijn.
Veerluis zelf constateren
De veerluis is met het blote oog te zien. Door de veren bij de coaca terug te strijken kunt de bruine diertjes zien. Het zijn kleine bruinachtige luizen tussen en op de veren. Ze leggen pakketjes eieren aan de voet van de veerschachten.
Bloedluizen kunnen niet goed tegen water, door het hok schoon te spoelen met water verwijderd u al een groot deel van de luizen.
Waarom witkalk gebruiken in uw dierenverblijf? 1) Witkalk heeft een vocht absorberende werking en zorgt daardoor voor een droge ruimte. Luizen en mijten overleven slecht in droge ruimten. 2) Witkalk geeft altijd wit af.
Gemiddeld leven vogelmijten 20 dagen, maar bij afwezigheid van bloed kunnen vogelmijten zeker 9 maanden overleven.