Als je in de zomer gaat oogsten, moet je zeker twee keer per week plukken. Als je dat blijft doen, houd je er ook een betere oogst aan over. De planten krijgen dan niet de kans om zaden te maken, en zullen dus nieuwe bloemen aanmaken.
De opbrengst is bij bonen dikwijls een meevaller en schommelt tussen de 12 kg (stam) en 20 kg (stok) per 10 m2. Afhankelijk van de varieteit zijn een, twee of meerdere plukbeurten nodig. Wacht niet te lang met oogsten, de kwaliteit gaat snel achteruit.
Struikboontjes zijn 50 tot 60 dagen na het zaaien klaar voor de oogst.stokbonen doen er iets langer over, 60 tot 90 dagen. Oogst de boontjes op tijd, voor je ziet dat de zaden binnen in dik worden.
De oogst duurt ongeveer twee weken. Heb je alle boontjes geplukt, dan haal je de planten eruit. Om lang te oogsten zaai je vanaf half mei tot eind juni elke twee weken een nieuw vak in. Dan pluk je van half juli tot half september.
Zaaien en planten
Je zaait zo'n 4-5 bonen per stok, op een afstand van 75x75 cm. Voorzaaien is ook een optie; zaai dan 4-5 bonen per potje en plant deze vervolgens uit bij een stok of draad. Houd met stokbonen rekening mee dat je de planten in het begin soms een beetje moet helpen door ze om de stok heen te draaien.
Een bodemtemperatuur tussen 12 en 15°C is ideaal. Kies in elk geval een zonnige plaats in je tuin, want in de zon zullen ze beter groeien en lekkerder smaken. Voor je gaat zaaien, week je de bonen best een nachtje in water om de kieming te bevorderen en de kans op succes te vergroten.
Sperziebonen hebben over het algemeen niet veel voedingsstoffen nodig, maar een kleine hoeveelheid meststof kan ervoor zorgen dat je betere gewassen krijgt.
Dit is afhankelijk of je ze als groene boon wilt eten of als witte boon. Als je groene bonen niet oogst, komt hierin zaad met name witte boontjes. Als je de witte bonen wilt eten, laat je ze eerst rijp worden. Op het moment dat de groene schil van de boon geel en droog is geworden, kan je ze oogsten.
Als het boontje op het breukvlak groen en sappig is, is het tijd om de sperziebonen te oogsten. Pluk de sperziebonen met de hand door ze met de vingers los te trekken.
Stokbonen plant je aan stokken van minimaal 2,5 meter hoog. Zet ze op 50 cm afstand van elkaar. Maak op 70 cm afstand een tweede rij en verbind de stokken van beide rijen met een lange stok bovenaan aan elkaar. Per stok zaai je 4 bonen.
De sperzieboon – ook wel prinsessenboon, slaboon, herenboon, breekboon of haricot vert genoemd – is een peulvrucht uit de vlinderbloemenfamilie. De sperzieboon is de vrucht van een cultivar van de gewone boon (Phaseolus vulgaris), een eenjarige plant.
Hoe werkt sperziebonen kweken
Maak zaaigeultjes en houd tussen de rijen een afstand van 40 cm aan. Maak de geultjes nat en leg de bonen erin met een tussenruimte van 5 tot 10 cm. Dek de geultjes af met 3 cm grond en geef water. Druk bij stokbonen de zaden aan de binnenkant van de staak (stok) in de grond.
Rond half juli kan men de laatste bonen in volle grond zaaien.
Een bodemtemperatuur tussen 12 en 15°C is ideaal. Kies in elk geval een zonnige plaats in je tuin, want in de zon zullen ze beter groeien en lekkerder smaken. Voor je gaat zaaien, week je de bonen best een nachtje in water om de kieming te bevorderen en de kans op succes te vergroten.
Meestal als je te veel water geeft heb je grote kans dat de boontjes helemaal niet boven komen maar wegrotten in de grond.
Slaboon of sperziebonen planten
Druk de gaten weer dicht en geef regelmatig water. Per vierkante meter kan je ongeveer 85 tot 115 slaboon planten laten groeien in de volle grond. In rijen kan je ongeveer 8 tot 12 slaboon planten per strekkende meter laten groeien in de volle grond.
voor alle duidelijkheid nog een keer: bonen hebben weinig water nodig, maar wel wat natuurlijk. Wij geven alleen water direct na het planten en in de eerste 2 weken, en vervolgens alleen bij een langere droge periode (want anders zouden de bonen wat sneller een draad kunnen ontwikkelen).
Antwoord. De oude variëteiten van boontjes hebben nogal eens last van vezelige draden op de naad van de peulen, zeker als ze niet al te jong geoogst worden. Om die draden te verwijderen worden de topjes en de steeltjes afgebroken, zodat de draden meekomen.
De perfecte groene bonen hebben een verse uitstraling en moeten kunnen 'breken”. Dit is een goede manier om te testen op versheid. Echter is die versheid niet altijd gegarandeerd. De meest voorkomende klachten gaan over slappe bonen, roest en bruinverkleuring.
Gooi het weekwater weg. Je gooit dan weliswaar wel wat voedingsstoffen weg, maar ook de anti-nutriënten. Die laatste wegen zwaarder. Koken in schoon water heeft als voordeel, en dat is niet onbelangrijk voor je omgeving, dat je wat minder winderig wordt van je bonenmaaltijd ;-).
Stoksperziebonen hebben (de naam zegt het al) een stok nodig om langs te slingeren. Struiksperziebonen worden slechts 30 tot 40 centimeter hoog en hebben dus geen steun nodig. Je zaait van eind april tot eind juli en oogst van half juli tot eind augustus.
De ideale temperatuur voor het zaaien van bonen in de volle grond, is minimaal 10 tot 12 graden. Wanneer je je bonen hebt voorgezaaid, plant je ze half mei buiten uit. Zorg ervoor dat de bonen op een zonnige plek staan en dat regenwater makkelijk afgevoerd kan worden. Bonen kunnen namelijk niet goed tegen veel regen.
Tuinbonen, sperziebonen, snijbonen, haricots verts, peultjes, doperwten en sugar snaps: alle peulvruchten bevatten de stof lectine. Dit stofje is giftig voor het menselijk lichaam. Je kunt er misselijk door worden, van braken, en maagpijn of diarree door krijgen. Het is dus niet veilig om peulvruchten rauw te eten!
Waarom zijn sperziebonen goed voor je gezondheid:
Sperziebonen zijn rijk aan folaat (vitamine B11). Folaat helpt in je lichaam bij de aanmaak van cellen en weefsels, waaronder rode en witte bloedcellen. Daarnaast draagt folaat bij aan je hersen- en zenuwfuncties die betrokken zijn bij het leer- en concentratievermogen.
Wat is het verschil tussen haricots verts en sperziebonen? Haricots verts zijn donkerder van kleur dan sperziebonen, ze zijn een stuk dunner en langer en hebben daarnaast een iets subtielere smaak. Sperziebonen 'piepen' in de mond, haricots verts niet.