Het gebruik van het drag reduction system is gebonden aan de F1 regels die opgesteld zijn door de FIA. Volgens deze regels mag het DRS alleen gebruikt worden als: De achtervolgende bolide zich binnen maximaal één seconde op zijn voorganger bevindt.
Er zit geen limiet op hoe vaak een coureur DRS mag gebruiken, al is dit in andere takken van autosport (DTM) wel het geval geweest. In de kwalificatie of vrije trainingen is de coureur vrij om zijn DRS te activeren binnen de aangewezen DRS-zones. DRS kan alleen gebruikt worden in DRS-zones.
Een coureur kan DRS alleen activeren binnen de vooraf aangewezen DRS-zones en wanneer hij in een race binnen een seconde van een andere auto rijdt. Dit geldt ook voor achterblijvers. In de trainingen en kwalificatie kan DRS onbeperkt gebruikt worden in de specifieke DRS-zones.
De rijder drukt op een knop op zijn stuur en daardoor gaat een flap van de achtervleugel plat liggen. Zo ontstaat in de vleugel een opening van maximaal 85 millimeter. De auto klieft nu veel beter door de lucht en dat scheelt, afhankelijk van het circuit, tot 15 km/u aan topsnelheid.
Maar hoe werkt het? Wanneer een coureur op een recht stuk van de baan rijdt kan hij ervoor kiezen om zijn achtervleugel open te klappen door op zijn stuur op de DRS-knop te drukken. Door dit te doen verdwijnt een deel van de neerwaartse druk op de auto.
Gezien het grote snelheidsverschil vooral op circuits met lange rechte stukken, is het inhalen bij gebruik van DRS eigenlijk geen kunst meer. Uitremacties zijn niet nodig omdat er eenvoudig met 10 tot 15 km verschil ingehaald kan worden -ver- voor de bocht.
Er zijn een aantal regels omtrent het gebruik DRS tijdens de race: DRS mag pas gebruikt worden na de tweede ronde.
Tijdens officiële metingen bleek dat een Formule 1-auto en een motor van de MotoGP precies even snel de 100 km/h bereiken. Daarna is een Formule 1-wagen sneller bij de 300 km/h per uur. Een F1-auto heeft hier 10,6 seconden voor nodig, terwijl een motor 11,8 seconden nodig heeft.
Formule 1-bolides accelereren in zo'n 2,6 seconden van 0 naar 100 kilometer per uur en bereiken in 10,6 seconden een snelheid van 300 kilometer per uur.
De Formule 1-wagens van het seizoen van 2022 zijn wederom voorzien van het DRS-systeem. Het is echter niet uitgesloten dat mits de nieuwe reglementen het gewenste effect hebben, we het gebruik hiervan gedurende het aankomende seizoen teruggeschroefd zien worden.
Deze verandering van luchtstroom zorgt voor een lagere luchtweerstand, wat op zichzelf weer resulteert in een hogere topsnelheid en een snellere acceleratie. Sam Michael, technisch directeur van Williams, is van mening dat het gebruik van DRS in de kwalificatie een halve seconde per ronde zou schelen.
Elke coureur is verplicht om minimaal één pitstop te maken, aangezien er per race op minimaal twee sets banden geracet moet worden.
Hoewel het misschien als een droombaan klinkt, moet je weten dat het vele jaren duurt om de noodzakelijke ervaring op te doen en dat er aanzienlijke financiële investeringen nodig zijn om een professioneel coureur in de Formule 1 te kunnen worden.
Porpoising is een fenomeen dat voorkomt met de nieuwe F1-auto's voor 2022 door het grondeffect, en is het op en neer bewegen van de auto op rechte stukken. Het grondeffect creëert met name aan de voorkant van de vloer veel neerwaartse druk. Hierdoor wordt de auto naar het asfalt gezogen.
Tijdens vrije trainingen en kwalificaties ben je vrij om hem in te zetten, maar tijdens races mag dit enkel wanneer je binnen één seconden van een tegenstander zit. Zodra je aan deze voorwaarden voldoet, zal er onderaan in je hud een duidelijke balk verschijnen met een knop om DRS te activeren.
Zowel vooraf als achteraf wordt een coureur gewogen, inclusief racepak, schoenen én helm. Dat is van belang voor het zogeheten minimumgewicht: iedere auto inclusief coureur moet dit jaar minstens 798 kilo wegen. Dit om ervoor te zorgen dat het totale gewicht van iedere deelnemer zo gelijk mogelijk is.
Hoewel de motor het kloppende hart van de auto is, zijn er nog een heel aantal andere onderdelen die onmisbaar zijn voor Formule 1-auto's. Zo wordt de motor gekoppeld aan een versnellingsbak: kosten hiervoor lopen vanaf 400.000 euro op tot rond de 800.000 euro.
In een F1-bolide zitten twee pedalen: het rempedaal en het gaspedaal. De koppeling zit aan het stuur, met twee hendels, zodat je die afhankelijk van het links of rechts de pits uitrijden kunt gebruiken.
Inmiddels heeft het merk bekendgemaakt hoeveel pk er onder de kap zit: 330 pk. Daarmee is de nieuwe dienstauto van onder andere Max Verstappen de krachtigste Civic ooit. Wie de Formule 1 volgt, weet dat de auto's van Red Bull en AlphaTauri nog altijd voorzien zijn van Honda-krachtbronnen.
Aangezien het volume van brandstof afhankelijk is van de temperatuur en het F1-circuit ongeveer alle uithoeken van de wereld aandoet, rekenen ze in de F1-garages in kilo's, veel betrouwbaarder. Maar voor wie toch wil vergelijken: ongeveer 120-150 liter brandstof per race.
Wanneer de interne verbrandingsmotor wordt gecombineerd met de elektrische elementen komt het vermogen uit op ongeveer 1.000 pk. Het aantal toeren van de verbrandingsmotor ligt op 15.000 toeren per minuut. Beide getallen zijn dus significant hoger dan die van gewone straatauto's.
Hoeveel pk heeft een Formule 1 auto? Hoeveel pk's iedere F1 auto precies heeft is niet bekend, maar aan een slordige 1.000 pk kan je zeker denken. Het minimale gewicht van de power unit is wel opgenomen in de reglementen: in 2021 is dat 150 kilo.
Op dit moment is de regel als volgt: een coureur mag drie keer zonder een gridstraf te ontvangen zijn motoronderdelen (of gehele motor) vervangen. Wanneer je bij de vierde bent aangekomen, leverde je dit per onderdeel een straf van vijf plaatsen op. Verwissel je de gehele motor, dan start je achteraan de grid.
De blauwe vlag wordt getoond aan een coureur om aan te geven dat er een auto aankomt die hem op een ronde achterstand gaat zetten. Het is dan de taak van de langzamere coureur om de snellere auto zonder problemen te laten passeren.
Wat is de straf? Een strafpunt blijft voor 12 maanden op de licentie van de coureur staan. Krijgt een coureur het voor elkaar om meer dan 12 punten te verzamelen, dan is hij het haasje. Dan wordt zijn superlicentie namelijk voor één Grand Prix ingetrokken.