Palmares wordt uitgesproken met de klemtoon op de laatste lettergreep: [palmarés].
Palmares is een leenwoord uit het Latijn. Het is in die taal eigenlijk het meervoud van palmaris in de betekenis 'iemand die de palmtak waardig is, iemand die de eerste prijs verdient': de palmtak was bij de Romeinen het teken van de overwinning.
Parfum kan ook worden uitgesproken als [parfum], met [um] zoals in centrum en met de klemtoon op de tweede lettergreep. Die vernederlandste uitspraak is vooral in Nederland gebruikelijk. In België is ze minder gewoon. Daarnaast is ook de uitspraak [parfum] mogelijk, met de klemtoon op de eerste lettergreep.
Thalys. Ga je met de TAA-lis of pak je de Ta-LIES? De tweede!
Zeuven was dus zo'n dialectische vorm (o.a. Brabants), naast de standaardtaalvorm zeven. Omdat deze vorm een welkom middel bleek om het getal te onderscheiden van negen, werd de uitspraak zeuven voor radio- en telefoonverkeer gebruikt. Op deze manier raakte de vorm ook ingeburgerd bij niet-dialectsprekers.
eerste, tweede en derde persoon enkelvoud verleden tijd van komen.
Palmares wordt uitgesproken met de klemtoon op de laatste lettergreep: [palmarés].
Hoe weet je waar de klemtoon van een woord ligt? Duidelijke regels zijn er dus niet. Maar als je wilt weten waar de klemtoon van een woord ligt moet je proberen de nadruk in een woord steeds op een andere plek te leggen. Vaak hoor je dan wel of het goed klinkt of niet.
' Het nadrukteken is altijd een streepje van linksonder naar rechtsboven. Om een woord of lettergreep te benadrukken, gebruik je het nadrukteken of klemtoonteken ( ´ ). Dat teken ziet er net zo uit als het accent aigu, het accent dat bijvoorbeeld op café staat.
nadruk waarmee een woord of een woorddeel* wordt uitgesproken. Bij meerlettergrepige woorden krijgt één lettergreep de hoofdklemtoon. Bijvoorbeeld: in het woord ondoorgrondelijk zijn deze lettergrepen onbeklemtoond: on-door-gron- de- lijk.
Een bommelwoord is een Nederlands woord dat je op meerdere manieren kunt lezen of uitspreken. Afgeleid van de klassieker 'bommelding'.
De hoofdklemtoon ligt in Nederlandse woorden achteraan: in de meeste gevallen op de voorlaatste, in alle andere gevallen op de laatste of de voorvoorlaatste syllabe. Bijklemtoon is het duidelijkst op de eerste syllabe.
Juist bij een naam is het belangrijk dat de luisteraar goed hoort over wie u het hebt. Door die naam met een klemtoon te beginnen, kunt u bereiken dat de luisteraar even extra goed oplet. Misschien is deze aandachttrekkerij belangrijk genoeg geweest om alle conservatisme te overwinnen.
-> Het woord dyslexie komt van het Griekse δυςλέξις. Aan het accent is te zien waar de klemtoon op valt. Het is dus dysLExie!
De meeste woorden hebben wel een klemtoon op de ie: melodieën, knieën.
Veel woorden die eindigen op ee, krijgen er in het meervoud soms ën bij. Zonder trema is het moeilijk uit te spreken: Twee - Tweeen.
Term uit de taalkundige stilistiek en de poëtica waarmee wordt aangegeven dat elk woord per lettergreep met een verschil in nadruk of toonhoogte wordt uitgesproken.
In veel talen met langere woorden kan verschil worden gemaakt tussen primaire klemtoon of hoofdklemtoon en secundaire klemtoon of bijklemtoon. Ieder woord heeft precies één hoofdklemtoon en verder een aantal bijklemtonen naargelang de lengte van het woord.
Met samengestelde woorden kan het zijn dat er twee klemtonen achter elkaar staan (bijv. 'aaseters'). Dergelijke woorden kun je in een jambe niet gebruiken.
Een bommelding (uitspraak: bom-melding) is een melding dat op een zekere plaats een bom ligt die naar verwachting op een zeker moment zal ontploffen.
Klemtoon (of: accent) is de nadruk waarmee een woord of woorddeel wordt uitgesproken. Bij meerlettergrepige woorden ligt de hoofdklemtoon bij het gewone spreken in de meeste gevallen op een bepaalde lettergreep (bijvoorbeeld beklemtoonde lettergreep).
De correcte spelling is én. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (én).
Wees zéér spaarzaam met het gebruik van hoofdletters om een woord extra nadruk te geven. Maak het woord waar u nadruk op wilt leggen niet vet, onderstreep het niet en geef het geen andere kleur. Met behulp van extra streepjes kunt u een woord meer nadruk geven: on-ge-loof-lijk.