Hoe groot de kans is dat u overlijdt hangt af van hoe ziek u bent, hoe goed de behandeling werkt bij u en hoe goed uw conditie is. Door sepsis kunnen het hart en bloedvaten minder goed werken, waardoor er minder bloed naar weefsels en organen stroomt. Ze werken hierdoor minder goed.
Bij een bloedvergiftiging (sepsis) krijgt u een heftige ontstekingsreactie in uw hele lichaam. Zo ernstig dat uw organen beschadigd kunnen raken en hierdoor kunt u overlijden. Deze ontstekingsreactie kan worden veroorzaakt door een virus, een bacterie, een parasiet, een schimmel of bepaalde gifstoffen.
Sepsis heeft invloed op je hele lichaam dus het herstel omvat ook je hele lichaam. De meeste patiënten die een sepsis overleven zullen uiteindelijk geheel herstellen. Anderen krijgen te maken met lange-termijn gevolgen. Het is belangrijk om te weten dat het herstel maanden tot jaren kan vergen.
Bij een sepsis reageert uw lichaam heel heftig op een bacterie, virus, parasiet of schimmel. U bent dan zo ziek dat uw organen beschadigd raken. U kunt de volgende klachten hebben: koorts of juist een te lage temperatuur.
Sepsis is een ontstekingsreactie van het lichaam op een infectie die zo ernstig verloopt dat weefsels beschadigd raken en orgaanfuncties uitvallen. Sepsis wordt ook wel bloedvergiftiging genoemd, maar dit is eigenlijk geen correcte term.
Ernstige sepsis/septische shock heeft gevolgen voor het hele lichaam. Symptomen kunnen zijn: snelle ademhaling, snelle hartslag, lage bloeddruk, koude rillingen, acuut veranderd bewustzijn, koorts of een te lage lichaamstemperatuur.
De behandeling van sepsis hangt af van de ziekteverwekker. Als de ziekteverwekker een bacterie is, krijgt u meteen antibiotica. Om uw bloeddruk te verhogen krijgt u vloeistof via een infuusnaald. Als we bloedonderzoek hebben gedaan, kan dat soms een reden zijn om u andere antibiotica te geven.
Bij een bacteriële infectie, een blindedarmontsteking of reuma zijn de bloedwaarden van CRP sterk verhoogd, doorgaans meer dan 100 mg/liter. Maar bij een chronisch licht verhoogde waarde (tussen 1 en 3 mg/liter) is het risico op hart- en vaatziekten al wat verhoogd en boven de 3 mg/liter is dat risico sterk verhoogd.
Bloedvergiftiging, ook wel sepsis, is een ernstig, soms dodelijk verlopend ziektebeeld als gevolg van een infectie, die meestal wordt veroorzaakt door bacteriën, schimmels of hun producten (toxinen). Het is een ontstekingsreactie van het hele lichaam als reactie op de betreffende infectie.
Wanneer je immuunsysteem moet vechten tegen een ontsteking, kunnen je hersencellen beschadigd raken. Een gênant korte aandachtsspanne, geheugenproblemen of zelfs de ziekte van Alzheimer kunnen het gevolg zijn van aangetaste cognitieve functies door een ontsteking.
Gevolgen van bloedvergiftiging
Belangrijke gevolgen van die ontstekingsreactie zijn onder meer: daling van de bloeddruk, koorts, snelle hartslag, koude rillingen. Daarnaast treedt er ook een vermindering op van de doorbloeding van de organen.
Wanneer patiënten besmet raken met een van de bacteriën kunnen er dodelijke infecties in het bloed of longontstekingen optreden.
Handel: Neem de nodige maatregelen voor naleving van hygiënevoorschriften om het risico op infectie en sepsis te voorkomen, zoals je handen desinfecteren voor en na het zorgen voor een patiënt, de wond van een patiënt goed in de gaten houden in verband met infectie of de inentingsgeschiedenis van de patiënt controleren ...
Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid.
In het algemeen is de kans op een nieuwe sepsis voor de meeste ex-sepsis-patiënten klein.
(uit de Sepsis Richtlijn Nederland, 26-3-2020)
In Nederland worden jaarlijks circa 35.000 patiënten slachtoffer van sepsis. Per jaar komen zo'n 10.000 patiënten met sepsis op de Intensive Care (IC) afdeling terecht (dit is een update van 2020). Op de IC is het daarmee doodsoorzaak nummer één.
Sepsis is een 'INFECTIE met SOS-signalen'
–signalen dat organen moeite krijgen, zoals toenemende kortademigheid, snelle hartslag, duizeligheid, verwardheid/sufheid. Zie de Sepsis Signalen Flyer of de poster onderaan.
Stollingsstoornissen a.g.v. een verstoorde bloedstolling tijdens sepsis, kunnen veel gevolgen hebben zoals lokale veranderingen in de bloeddoorstroming, bloedingen en/of stolsels waardoor in de acute fase (in ernstige gevallen) weefsel kan afsterven en bij sommigen later alsnog problemen optreden.
Helaas is en blijft sepsis verraderlijk en is het afwachten hoe het lichaam op een behandeling reageert en hoe agressief de ziekteverwekker die in het lichaam ronddoolt uiteindelijk is. En of er andere lichamelijke problemen zijn die een rol spelen. Uiteindelijk herstellen de meeste mensen van sepsis.
Het CRP kent een breed bereik van 0-500 mg/l. De CRP reageert snel: de waarde kan binnen 6 tot 8 uur verdubbelen. De halfwaardetijd van de CRP is ook 6 tot 8 uur.
Ontstekingen: stress kan het lichaam ertoe aanzetten om een overdaad aan eiwitten (cytokines) te produceren die tot zware ontstekingen kunnen leiden.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
Coronavirus. Bacteriën, schimmels en virussen kunnen leiden tot infecties. Het coronavirus bijvoorbeeld, maar ook een blaasontsteking. Alleen in ernstige gevallen leidt dat tot sepsis en daarmee dus mogelijk tot orgaanfalen.
Het verloop kan minuten of uren duren. Er is wel een duidelijk lijn in de fases die een slachtoffer met shock doorloopt. Een eerstehulpverlener (EHBO'er) kan wegens het ontbreken van kennis en medicijnen niets doen om de shock op te heffen maar er zijn wel handelingen om de ontwikkelingen van de shock te vertragen.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.