Er wordt meestal maximaal 72 uur na het breken van de vliezen gewacht of er vanzelf weeën op gang komen. Gebeurt dat niet, dan wordt de bevalling ingeleid in het ziekenhuis. Tot die tijd wachten we meestal af, omdat de bevalling over het algemeen beter verloopt wanneer deze vanzelf begint.
Je kunt gewoon blijven rondlopen als de baby al is ingedaald. Als de vliezen zijn gebroken en bij de laatste controle was je baby nog niet ingedaald is het belangrijk dat je de verloskundige of gynaecoloog belt en gaat liggen.
Als het zeker is dat de vliezen gebroken zijn, dan wordt het wachten tot de weeën komen. Over het algemeen mag je 24 uur thuis afwachten of je spontaan weeën krijgt. Daarna moet je naar het ziekenhuis omdat het risico van het ontstaan van een infectie bij de baby groter wordt naarmate de vliezen langer gebroken zijn.
Ingedaald hoofdje
Als het hoofdje nog niet goed was ingedaald, dan is dit aan je verteld. Wanneer je vliezen breken en het hoofdje is nog niet (goed genoeg) ingedaald, dan is het belangrijk om direct de verloskundige te bellen en te gaan liggen. We komen dan langs om te controleren of het hoofdje goed is ingedaald.
In 10% van de gevallen begint de bevalling met het spontaan breken van de vliezen. In ongeveer 70% van de gevallen komen de weeën daarna binnen 24 uur spontaan op gang. Als je vliezen langer dan 24 uur gebroken zijn spreken we van 'langdurig gebroken vliezen'.
Vruchtwater verlies / gebroken vliezen
Vruchtwater kan je herkennen aan dat het waterdun is, het ruikt zoetig en je het niet kan ophouden. Soms verlies je in een keer een hele plens, maar vooral als de baby al goed is ingedaald, zullen het steeds kleine beetjes vocht zijn die je verliest.
Het doet geen pijn wanneer je vliezen gebroken worden, maar deze procedure kan wel wat onaangenaam aanvoelen. Je zal wat getrek voelen, gevolgd door het warme vruchtwater dat je lichaam verlaat.
Als de bevalling begint met vliezen breken, zouden de weeën binnen 24 uur op gang moeten komen. De praktijk leert dat als de vliezen vroeg in de zwangerschap breken, dat dan de kans iets groter is dat het meer dan 24 uur duurt voor de weeën op gang komen.
Het breken van de vliezen is niet pijnlijk, je voelt alleen een beetje warm water lopen. Na het breken van de vliezen wordt er steeds nieuw vruchtwater aangemaakt. Wanneer je vliezen gebroken zijn maar je hebt nog geen krachtige weeën mag je niet in bad vanwege de kans op een infectie.
Als het hoofdje níet is ingedaald is er nog ruimte tussen het hoofdje en het bekken en zou er met het breken van de vliezen een navelstreng voor de hoofdje kunnen zakken. Dit kan gevaarlijk worden op het moment dat dan de weeën beginnen.
Je water kan ook breken zonder dat de weeën begonnen zijn. Maar dat is slechts een kwestie van uren! Neem contact op met je vroedvrouw of kraamkliniek. Om elk risico op infectie te voorkomen, wordt de bevalling ingeleid als je binnen de 12 tot 48 uur na het scheuren van de zak geen contractie ervaart.
Als er geen grote golven komen twijfel je soms ook of het vruchtwater is of toch urine. Het duidelijkste verschil hiertussen is de geur. Je herkent vruchtwater, omdat het zoetig ruikt. En je kunt het niet stoppen, zoals je dat meestal bij plassen wel kan.
Vruchtwater: 800 g
Het volume van het vruchtwater neemt toe naarmate de zwangerschap vordert. Op 16 weken bedraagt het volume vruchtwater 150 ml, na 7 maanden 1.000 tot 1.500 ml en op 37 tot 40 weken 700 tot 800 ml.
24 uur na het breken van de vliezen zal ook een kweek van de vagina worden afgenomen met een wattenstokje om te onderzoeken of er risicovolle bacteriën aanwezig zijn. Als je meer dan 24 uur gebroken vliezen hebt, moet de bevalling in het ziekenhuis plaatsvinden.
Bel je verloskundige wanneer:
Jij denkt dat de bevalling begonnen is. Je vliezen zijn gebroken (lees verder voor meer informatie). Je nog geen 37 weken zwanger bent en denkt dat de bevalling begonnen is. Je erg veel pijn ervaart en twijfelt; de verloskundige kan je dan advies geven.
Sommige artsen adviseren om geen seks meer te hebben in de laatste maand van de zwangerschap, omdat de vliezen dan elk moment kunnen breken. Andere artsen zeggen dat seks in de laatste maand juist wel kan. Er wordt vaak gezegd dat sperma het hormoon prostaglandine bevat, wat de bevalling kan opwekken.
Om de vliezen te kunnen breken moet er wel 2 cm ontsluiting zijn en het hoofd van het kindje moet goed ingedaald zijn. Het kan zijn dat de baarmoedermond nog helemaal dicht is en de vliezen niet gebroken kunnen worden. Dan word je opgenomen in het ziekenhuis en word je geprimed.
Hoewel een bevalling in veel gevallen begint met weeën kan het ook zijn dat eerst de vliezen breken. Als dit het geval is, zult u vruchtwater verliezen. Dit kan een flinke plas zijn, maar in enkele gevallen ook maar een klein beetje; net zoals bij urineverlies. Daarom dat dit verwarrend kan zijn.
Naast het voelen en benoemen van je ontsluiting kunnen we ook aan de regelmaat van je weeën en aan je houding zien hoe ver je mogelijk bent. Dit is natuurlijk een schatting, maar soms is het helemaal niet nodig om gestructureerd te gaan voelen naar je ontsluiting.
Het kan ook in kleine beetjes komen of in een langzame stroom. In zeldzame gevallen begint de bevalling met een scheurtje hoog in de vliezen. Hierbij gaat het vruchtwater lekken. Je kan dan af en toe druppels vruchtwater verliezen.
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Meestal doe je er goed aan om eerst je ziekenhuis te bellen, zodat zij kunnen oordelen of het tijd voor je is om te komen. Als het je eerste kindje is, moet je bellen wanneer de weeën elkaar om de 5 minuten opvolgen en zo'n 30 tot 40 seconden duren.
Te weinig vruchtwater kan in sommige gevallen zorgen voor onder andere onvoldoende rijping van de longen van de baby, een groeivertraging of het samendrukken van de navelstreng tijdens de geboorte.
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
In een glas of bakje kun je goed de kleur van het vruchtwater zien. Helder vruchtwater kan er verschillend uitzien. Meestal is het doorzichtig als water met witte vlokjes, soms kan het wit of roze zijn door een klein beetje bloed. Als je vliezen eenmaal zijn gebroken, blijft er telkens wat vruchtwater lopen.