Je huisdier begraven. Begraaf je kat zo snel mogelijk. Je kunt je kat het beste begraven voordat het lichaam begint te ontbinden. Idealiter begraaf je je kat op de dag dat hij overleden is of de dag erna.
U mag uw huisdier begraven in uw eigen tuin of op eigen grond. Hiervoor moet voldoende ruimte zijn. Let hierbij op de risico's voor volksgezondheid, diergezondheid en milieu. Begraaf uw dier daarom tenminste 75 centimeter diep.
Zorg er dan wel voor dat u hem in een door de natuur verteerbare doos begraaft, dus niet in een plastic doos. Verder moet u er rekening mee houden dat er lijkstijfheid op zal treden, dit betekent dat het lichaam van uw kat heel stijf en hard wordt, dit kan na een half uur tot uur na de dood optreden.
Belangrijk is om het lichaam van je dier zo koel mogelijk te bewaren. Leg je overleden huisdier in de koelste ruimte op de grond, bijvoorbeeld op beton of plavuizen. Uiteraard uit de zon en niet bij de verwarming. Houd je overleden huisdier niet langer dan een dag thuis.
Er lijkt geen vast stramien te zijn hoe katten reageren op het verlies van een metgezel of een bepaalde tijdsduur waarbinnen hij dit doorloopt. Sommige katten doorlopen het hele proces in een paar dagen, anderen slaan de passieve fase gewoon over. Enkelen zijn weken uit hun gewone doen, en soms zelfs maanden.
Het is niet duidelijk of katten zich daadwerkelijk kunnen inleven in menselijke gevoelens en daar hun gedrag op afstemmen. Het is heel goed mogelijk dat katten reageren op emoties van hun eigenaar door middel van geuren die eigenaren tijdens bepaalde emoties afscheiden.
Het inslapen
De euthanasie van uw kat is niet pijnlijk; hij zal er niks van voelen. Het laten inslapen gaat via 2 injecties. De eerste injectie is een slaapmiddel. Vaak valt de kat heel snel in slaap, maar het kan soms ook een paar minuten duren.
Rouwt mijn kat ook? Alle katten vertonen ander gedrag wanneer er een soortgenoot of mens wegvalt uit hun leven. De één toont zichtbare symptomen van rouw, terwijl de ander stilletjes haar verdriet verwerkt. Dit hangt af van de onderlinge band en hoe lang de kat met haar baasje of vriendje heeft samengewoond.
Dode honden, katten, hamsters, cavia's en dergelijke kun je naar de milieustraat brengen of naar de dierenarts. Bij de dierenarts kunnen er kosten aan verbonden zijn. Ook kun je je huisdier laten cremeren of laten begraven op een dierenbegraafplaats.
Ik verwacht dat de ontbinding van een grote hond 2 of 3 jaar nodig heeft. Maar dat hangt ook af van de grondsoort en de diepte van begraven. Over het opgraven van een hond en het alsnog laten cremeren van de resten staat waarschijnlijk weinig op internet omdat het weinig voorkomt en omdat er geen regels voor zijn.
Bij begraven wel. Een hond die meer dan tien kilogram weegt, mag dus niet begraven worden in de eigen tuin, maar kan men het dier beter laten cremeren. Vlaanderen raadt het begraven van uw huisdier in de eigen tuin niet aan, het is de minst goede oplossing, schrijft men op de eigen website.
Je huisdier in je eigen tuin begraven mag dus onder bepaalde voorwaarden. Je moet voldoende ruimte hebben in je tuin en het huisdier mag geen risico vormen voor de volksgezondheid en het milieu. Daarom wordt het aangeraden je huisdier diep genoeg te begraven (op minstens 75 centimeter).
Uiteindelijk zal iedereen zijn of haar eigen weg vinden om het verlies te verwerken. Maar belangrijk is…praten. Praat over je gevoelens, je verdriet en praat vooral over je overleden maatje. Haal mooie en dierbare herinneringen op, maar praat ook vooral over het overlijden zelf en hoe je dat ervaren hebt en ervaart.
Er zijn verschillende vormen van euthanasie. Hier gaan we uit van actieve euthanasie, waarbij een dodelijk middel aan het dier wordt toegediend. Belangrijk daarbij is dat de methode pijnloos, snel en eenvoudig is. De handeling is onomkeerbaar en moet veilig zijn voor degene die hem uitvoert.
Een jong(er) dier kan ziek worden of een ongeval krijgen waardoor inslapen onvermijdelijk wordt. Wanneer er geen perspectief op genezing of herstel meer is en geen dierwaardig bestaan, dan kan de dierenarts adviseren om je huisdier in te laten slapen.
Een groep Zweedse onderzoekers (Erikson 2017) heeft het gedrag van katten in reactie op afwezigheid van de eigenaar wél in een thuissituatie bestudeerd. De resultaten van dit onderzoek laten zien dat katten wel degelijk blij zijn hun eigenaar weer te zien (en misschien zelfs te missen) na een periode van afwezigheid.
Een kat die een soortgenoot verliest, kan behoorlijk van slag zijn. Dat kan zelfs gebeuren als ze elkaar niet konden luchten of zien. Er zijn ook verhalen bekend van katten die wegkwijnen als hun baasje overlijdt.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Hoewel studies hebben aangetoond dat het langetermijngeheugen van een kat wel 200 keer zo lang kan meegaan als dat van een hond, zijn katten zeer selectief in wat ze zich herinneren. In principe herinneren katten zich alleen wat hen ten goede komt.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Eenzaamheid zie je eerder terug bij een binnenkat. Leeft je kat deels buiten dan kan zij zelf bepalen hoeveel tijd zij besteedt met soortgenoten. Ook kan ze op straat aandacht vragen van passanten als ze daar behoefte aan heeft. Een binnenkat kan zich zelfs eenzaam voelen als er andere katten in het huishouden zijn.
Je kunt pijn bij een kat herkennen aan de lichaamstaal, gezichtsuitdrukking en het gedrag. Bijvoorbeeld dichtgeknepen ogen, gefronste wenkbrauwen, hangend hoofd, kromme houding, blazen, gespannen of juist rustig gedrag. Ook de lighouding vertelt veel over hoe een kat zich voelt.