Goudvissen hebben wel degelijk een geheugen en zullen zelfs hun verzorger herkennen. Natuurlijk is ieder dier zo slim als nodig is. Goudvissen hebben in de natuur vooral een goed aanpassingsvermogen nodig. Daar is hun brein dan ook op ingesteld.
"Vele vissoorten zijn in staat tot dezelfde intellectuele prestaties als ratten of muizen." Webster ontdekte dat op grond van een aantal experimenten waarbij hij naging hoe kleine vissen erin slagen te ontsnappen aan grote en gevaarlijke soortgenoten.
Drie seconden
Tenminste, dat dachten we. Maar de mythe klopt niet. De goudvis heeft namelijk helemaal geen slecht geheugen. Professor Phil Gee van de Plymouth University ontdekte dat goudvissen zich nog dingen kunnen herinneren die ze vijf maanden geleden hebben geleerd.
Volgens Tinley-gedragstherapeut Marieke heb je een blije goudvis als-ie zichzelf kan zijn. "Dit betekent dat je goed moet kijken naar het natuurlijke gedrag van een goudvis. Wat doet hij in het wild? Juist, zwemmen.
Goudvissen kennen wel een soort slaap, mar kunnen b.v. hun ogen niet dicht doen of zo. Ze zoeken als ze ' slapen' een rustig, veilig en vaak beschermd plekje op en ' hangen' maar een beetje in het water, vaak iets schuin omhoog. Ook hun ademhaling wordt nu minder en ze bewegen niet meer.
Vuistregels bij het voeren van goudvissen
Kies ervoor om een goudvis één keer per dag te voeren. Of kies ervoor om die portie op te delen in zeer kleine mini porties zodat je meermaals per dag een heel klein beetje kan voeren. Geef niet meer dan een goudvis binnen 2 á 3 minuten kan opeten.
Zeedieren kunnen in de donkere, troebele onderwaterwereld nauwelijks op hun zicht afgaan, en dus kunnen zij over het algemeen uitstekend horen. Vissen, bijvoorbeeld, detecteren moeiteloos alle geluiden met een frequentie tussen dertig en vijfhonderd Hertz.
Helaas zijn er nog steeds dierenliefhebbers die moeite hebben om te geloven dat vissen zelfbewust zijn en gevoelens hebben. Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie.
De goudvis kan, in tegenstelling tot wat velen denken, prima langere tijd dingen onthouden en zelfs tot op zeker niveau leren.
Op basis van het aantal neuronen denken de onderzoekers dat honden ongeveer even intelligent zijn als wasberen en leeuwen, terwijl huiskatten wat betreft intelligentie zijn te vergelijken met beren. De hersenschors van de mens bevat verreweg het grootste aantal neuronen, namelijk zo'n zestien miljard per individu.
Gewervelde dieren zoals honden, katten, vissen en vogels hebben bijvoorbeeld hersenen, maar ook krabben, insecten en inktvissen. Dieren zoals ringwormen, slakken, sponzen, anemonen en kwallen hebben geen hersenen. De grote hersenen Het grootste deel van onze hersenen noemen we (niet verrassend) de grote hersenen.
Na een poosje verzamelden ze zich allemaal bij de hendel op het moment dat het etenstijd was. Zo ging het drie maanden lang, tot het experiment voorbij was. Waarschijnlijk zouden de vissen het nog wel langer hebben volgehouden. Conclusie: goudvissen hebben een prima geheugen én ze hebben tijdsbesef.
En de domste: de kakapo
Domheid is natuurlijk moeilijk te vergelijken, maar een van de allerdomste dieren is de kakapo. Van deze papegaai is bekend dat hij regelmatig vergeet hoe zwaar hij is, waardoor hij bij het opstijgen neerploft. Hij kan helemaal niet vliegen namelijk.
Aquariumvissen kunnen twaalf dagen lang onthouden waar ze zijn gevoerd, zo blijkt uit nieuw, Canadees onderzoek. Mensen denken vaak dat vissen een slecht geheugen hebben.
Vissen voldoen dus aan die eerste stap van bewustzijn. Ze verzamelen informatie om geïnformeerde beslissingen te maken over, bijvoorbeeld, te zwemmen routes, of met welke soortgenoot wel en niet de strijd aan te gaan. Om vissen als sentiënt - wezens met gevoel - te erkennen, moeten ze emoties kunnen ervaren.
“Of je vis depressief is, kan je niet echt weten” zegt biologe Gudrun De Boeck van de Universiteit Antwerpen “maar wel kan je zien of hij zich goed of niet goed voelt.” Een vis die niet lekker in zijn vissenvel zit, zweeft bijvoorbeeld net boven de bodem en beweegt weinig.
Een nieuwe studie van de University of Liverpool komt tot de conclusie dat de veel gehoorde uitspraak van vissers dat "vissen geen pijn voelen", niet klopt. Vissen voelen hoogstwaarschijnlijk wel pijn, en dat op een gelijkaardige manier als zoogdieren en dus ook mensen, zegt de studie.
Ze kunnen kreunen, grommen, kwaken, donderen, sissen, fluiten, schreeuwen en huilen. Ze ratelen met hun botten en knarsen met hun tanden. Vissen hebben geen stembanden. Ze gebruiken allerlei andere delen van hun lichaam om geluid te produceren, zoals het laten trillen van spieren tegen de zwemblaas.
Het korte antwoord is ja, vissen slapen. De manier waarop ze slapen is echter totaal anders dan bij mensen, zoogdieren en de meeste andere dieren. Tijdens het slapen komen de meeste vissen in een rusttoestand waarin ze stil blijven, een lagere stofwisseling hebben, minder ademhalen en minder hersenactiviteit hebben.
Een vis heeft kieuwen, die dezelfde functie hebben als de longen bij een mens. Komt een vis uit het water, dan zijn de kieuwen niet in staat om zuurstof op te nemen en zal de vis stikken. Ergo: een vis uit het water 'verdrinkt' op dezelfde manier als een mens in het water.
Onderzoek heeft zelfs aangetoond dat harde geluiden beschadiging van de gehoororganen, nieren, lever en zwemblaas en soms zelfs de dood tot gevolg kunnen hebben. Nu we weten wat het gevolg van geluid, of trillingen op het welzijn van een vis zijn, kunnen we hier een goede les uit trekken voor ons aquarium.
Goudvissen zijn wel groepsdieren, dus een maatje is op zich geen slecht idee. Ik zou wel de kom goed schoonmaken (als het tijd is, niet te snel anders gaat hij alsnog dood) en alle plantjes en steentjes vervangen. En tegen schimmelziektes kun je middeltjes krijgen bij de dierenspeciaalzaak.
(ze 'happen' constant naar de steentjes op de bodem om deze gelijk weer uit te spugen en sinds een paar dagen happen ze de blaadjes van de plantjes en ook deze spugen ze uit. Met bij dit laatste het gevolg dat het water na een dag of twee vol zit met rond dobberende blaadjes.)
Alles wat je vissen niet opeten, zakt naar de bodem van het aquarium. Daar gaan de restjes voer rotten en dat komt de watersamenstelling niet ten goede. Ook gaan vissen meer ontlasting produceren als ze teveel eten krijgen. Ook dit komt op de bodem terecht.