Honden zijn van nature sociale slapers: ze slapen graag samen en voor honden is het onnatuurlijk om alleen te slapen. Een hond komt daarom ook graag tegen je aan liggen, dit wordt ook wel contactliggen genoemd. Wat je vaak ook ziet is dat de hond op je voeten gaat liggen of dat de hond tussen de benen slaapt.
Honden zijn namelijk roedeldieren en houden van lichamelijk contact. Geen wonder dat de meeste honden dit met hun baasje ook willen. Over het algemeen is de lichamelijke nabijheid goed voor zowel de hond als de eigenaar. Met je hond in een bed slapen is rustgevend voor mensen en bevordert stressvermindering.
Ze komen dan niet alleen bij je liggen voor het fysieke contact, maar komen bij je liggen om er voor te zorgen dat er niemand anders bij kan komen. Je kan zien dat het om jaloezie gaat, wanneer je hond bijvoorbeeld er tussen gaat staan wanneer je iemand wil begroeten of een knuffel wil geven.
Een gelukkige hond is een gemanierde hond. Hij houdt zich rustig, maakt niets kapot en probeert geen aandacht te trekken door stoute dingen te doen zoals in huis plassen. Als je pup vaak bijt, graaft of meubels en kleren vernielt, probeert hij je te zeggen dat hij zich verveelt, stress heeft of bang is.
Hoe verloopt het rouwproces van een hond? Ook je hond rouwt als één van zijn maatjes opeens wegvalt. Iedere hond rouwt anders, de één toont zichtbare symptomen van rouw terwijl de ander stilletjes zijn verdriet verwerkt. Het verschil van rouw hangt af van de onderlinge band en hoe lang de honden samen hebben geleefd.
De pijnappelklier is medeverantwoordelijk voor de manier waarop mens en hond tijd percipiëren. De pijnappelklier produceert een hormoon dat melatonine heet en het tijdsbesef van een hond beïnvloedt, aangezien het de dagelijkse, seizoensgebonden en zelfs seksuele activiteit stuurt.
Tegen je aan leunen
Dan laat hij zien dat hij van je houdt en wilt hij zijn affectie laan je tonen. Wanneer een hond tegen je aan leunt dan voelt hij zich veilig bij jou. Wanneer jouw hond tegen je aanleunt en aan angstige indruk maakt, dan kan hij overigens nog steeds van je houden en zich veilig voelen bij je.
Hondenlik is een teken van liefde
De 'hogere hond' ontvangt zo'n lik vaak met liefde. 'Honden behandelen mensen als soortgenoten. Dus likken ze ons, hun baasjes, met dezelfde boodschap. ' Het is wat bruut om met afgrijzen te reageren op zo'n onderdanige blijk van liefde.
Bij dieren geldt eigenlijk hetzelfde als bij mensen. Verliefdheid komt door het stofje oxytocine. Oxytocine is een hormoon dat ervoor zorgt dat een band versterkt wordt. In het dierenrijk is dit stofje ook aanwezig, ook bij je hond of kat.
Honden zijn namelijk in hun slaap erg beweeglijk, waardoor jouw nachtrust verstoord wordt. Bovendien loop je met je hond in bed ook meer risico op zoönosen. Huisdieren verliezen haren en huidschilfers net als wij. Deze bevatten bacteriën die niet goed zijn voor onze gezondheid.
Een hond kan van nature goed tegen de kou. Echter doordat wij ons huis op aangename temperatuur warm stoken beperken wij de aanmaak van de hondenvacht. Ook door het fokken kunnen sommige hondenrassen zich van nature moeilijker weerbaar maken tegen koude temperaturen.
Als een hond met zijn neus tegen de neus of bek van een andere hond duwt is dit een teken van onderwerping. De hond laat zo zien dat hij vriendjes wil worden, en niet wil vechten. Dit kunnen ze ook bij jou als baasje doen. Dit duwen met de neus lijkt op het likken van de bek als teken van onderwerping.
Vroeger keek je hond dus vooral naar flikkerende beelden, maar tegenwoordig kan hij de beelden net als wij in de vorm van een film zien. Kunnen honden tv kijken, zoals wij dat zien? Nee, dat niet. Honden volgen niet series of films zoals wij die volgen en begrijpen.
Het merendeel van de honden bleek zich na een minuut nog te herinneren wat hun baasje had gedaan. Sommige dieren konden de handeling zelfs na een uur nog imiteren. Naarmate de tijd vordert, krijgen honden steeds meer moeite om zich een handeling te herinneren, net als mensen.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
Sommige honden willen ook in je oor of je neus likken, dat is het moederinstinct dat boven komt drijven, ze willen je gewoon verzorgen en zo je oren, ogen, neus en aangezicht reinigen. Er bestaan verschillende vormen van likjes geven. Zo zal een moederhond haar baby's onmiddellijk na de bevalling droog willen likken.
Honden kiezen als favoriet vaak iemand met hetzelfde energieniveau en dezelfde persoonlijkheid als zijzelf. Daarnaast zijn er hondenrassen die vooral een band opbouwen met één persoon, waarbij de favoriete persoon dus ook vaak de enige persoon is.
Ondanks dat het voor jou misschien niet altijd zo voelt, is dit gedrag heel goed bedoeld. Dit knabbelen is namelijk een teken van liefde. Je hond geniet van een goede 'vlooibeurt' en wil jou graag net zo verwennen.
Je kunt je hond ook gewoon lekker kriebelen en aaien, maar er op een gegeven moment ook mee stoppen, dan is dat direct je grens. Die grens kun je bijvoorbeeld gaan stellen wanneer de hond helemaal gek en hyperactief wordt wanneer jij hem aait.
Honden die zich over willen geven gaan op hun rug liggen. Hierbij komen de buik en de hals van de hond boven te liggen, kwetsbare delen van het lichaam van de hond. Om jou die kwetsbare delen te laten aaien, moet hij je dus vertrouwen.
De grootste aanwijzing over hoe lang we weg zijn, komt van onze eigen geur. Honden hebben geleerd dat naarmate onze geur in huis na verloop van tijd vervaagt, het uiteindelijk een punt (en kracht) bereikt waarop ze weten dat we meestal terugkeren. Neem bijvoorbeeld de situatie dat je de hele dag weg bent van huis.
De hele dag zijn ze druk met voedsel vergaren, spelen, jaagspelletjes en natuurlijk ook wel rustgedrag. Maar onze hond of kat die als huisdier bij ons leeft hoeft niet zo veel meer te doen, de rollen zijn tegenwoordig omgedraaid.
Honden zijn perfect in staat zich dingen te herinneren, ook zonder dat we hen daarvoor belonen. Honden blijken dus over een episodisch geheugen te beschikken, net als de mens. Dat mag geen al te grote verrassing zijn. Al is dit de eerste keer dat een vorm van een episodisch geheugen bij een dier is aangetoond.