Maar slapen gaat in de
De astronauten slapen in kleine slaapcompartimenten met behulp van slaapzakken . Ze binden hun lichaam losjes vast, zodat hun lichaam niet rondzweeft. In de wereld zonder zwaartekracht zijn er geen "ups" of "downs".
Een echt ruimtepak is een zwaar en log geheel. Het bestaat uit een onderpak, dat met water gekoeld wordt, met daarover een drukpak. Dit drukpak zorgt voor de ademlucht en het beschermt niet alleen tegen de drukverschillen, maar ook tegen zonlicht, straling en kleine meteorieten.
Maar hoe zit het dan met de persoonlijke hygiëne in de ruimte? Het antwoord is eenvoudig: astronauten en kosmonauten wassen zich met vochtige handdoeken en sponzen. Niet zo comfortabel? Ruimtereizigers verkiezen deze methode veruit boven de lastige douche.
Om dat te voorkomen trainen de astronauten twee uur per dag. De astronauten slapen in een slaapzak die aan de wand vastgemaakt zit, omdat ze anders gaan zweven in hun slaap.
Maar slapen gaat in de ruimte een beetje anders dan normaal. Er is geen boven of beneden en alles is gewichtloos. Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen.
Onderzoekers hielden toezicht op vijf spaceshuttle-astronauten. Als ze op aarde sliepen, snurkten ze ongeveer 16 procent van de tijd. In de ruimte was dat minder dan 1 procent van de tijd .
Zweet verdampt in kleine mate, in grote mate vormt het plasjes op je huid en laat het zout achter. Astronauten moeten hun huid dus afvegen om van het zweet af te komen. En aangezien je niet kan douchen in de ruimte is het het prettigst om maar niet teveel te zweten.
Voorlopig zijn er dus nog geen bewijzen voor het bestaan van buitenaards leven, maar de kans dat er in het uitgestrekte universum op slechts één klein planeetje leven is ontstaan, wordt door vrijwel iedereen verwaarloosbaar klein geacht.
Dus hoe doen astronauten hun was in de ruimte? Nou, het antwoord is: dat doen ze niet! Op aarde kunnen velen van ons onze bevlekte of stinkende kleding in de wasmachine stoppen om ze weer lekker schoon te krijgen voordat we ze opnieuw dragen. Er is echter momenteel geen manier voor astronauten om hetzelfde te doen.
Lucht om te ademen wordt opgeslagen als aparte gassen, met één tank die 30 kg stikstof bevat en drie tanks met zuurstof die in totaal 90 kg bevatten. De zuurstof en stikstof worden gemengd in de capsule zodat de astronauten kunnen ademen .
Geen zuurstof betekent dat het bloed er ook geen meer kan opnemen, terwijl het hart blijft verder pompen. Na ongeveer 15 seconden is de voorraad zuurstof in je lichaam geconsumeerd; het zuurstofloos bloed vloeit naar de hersenen en je verliest het bewustzijn. En de dood volgt na een paar minuten.
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen. De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt.
Ja. De ruimte kent geen dag of nacht, hoewel u dit wel kunt zien gebeuren op uw thuisplaneet. U hebt geen kussen of matras nodig om in de ruimte te slapen en liggen is ook niet nodig.
Op een dag kunnen astronauten die in raketblikjes op weg zijn naar andere planeten, beschermd worden tegen straling en ruimteziekte door hun metabolisme te verlagen tot een fractie van hun normale snelheid. Ze zullen als beren in winterslaap gaan terwijl ze maandenlang door de ruimte razen.
De Ruimte begint bij 100 km boven de aarde, de Kármánlijn.
Deze lijn wordt beschouwd als het “begin” van de ruimte, maar eigenlijk heeft de aardatmosfeer geen scherpe begrenzing. De grens is gedefinieerd door een team op initiatief van de Hongaars- Amerikaanse natuurkundige Theodore von Kármán (1881-1963).
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
Naar de wc gaan op het ISS
De astronauten moeten zichzelf vastgespen om te voorkomen dat ze van de wc af zweven. In plaats van een spoeltoilet is er een zuigbuis die het afval met een luchtstroom in een gat afvoert. De vaste stoffen worden samengeperst en opgeslagen om later weg te gooien.
Als het ISS in de schaduw van de aarde zweeft, is het in de ruimte ongeveer -150 graden Celsius. Verschrikkelijk koud, maar toch ruim honderd graden boven het absolute nulpunt van -273 graden Celsius (kouder bestaat niet).
Op korte ruimtereisjes wordt er gewoon genoeg water meegenomen. Maar voor een langer verblijf in het International Space Station is de watertank gewoon niet groot genoeg. Daarom vinden er regelmatig herbevoorradingsmissies plaats, om de astronauten te voorzien van hun droogje en hun natje.
Anders dan sommige eerdere ruimtestations zijn er geen douches in het ruimteveer en het ISS. De astronauten wassen zich met een vochtige doek met wat zeep. Er wordt ook niet afgewassen. Het gebruikte materiaal wordt samengeperst en weggegooid.
Gebrek aan privacy. Het grootste nadeel van het toilet in de badkamer is het gebrek aan privacy. Dan zijn er nog de organisatorische problemen die dit kan veroorzaken, vooral voor een groot gezin of als je mensen op bezoek krijgt. Men moet dan wachten tot de toiletten vrij zijn alvorens te gaan douchen, en omgekeerd.
Combineer het licht en het geluid met het onnatuurlijke gevoel van zweven, wagenziekte, pijntjes, slechte ventilatie en temperatuurregeling en elke 90 minuten een nieuwe zonsopgang (de tijd die het ruimtestation nodig heeft om rond de aarde te vliegen). Slapeloosheid en slaapgebrek zijn veelvoorkomende en ...
Het brein filtert de geluiden die het lichaam zelf maakt.Hierdoor word je wel wakker van externe geluiden (wekker, verkeer etc.)maar niet van je eigen gesnurk. Anders zou je nooit in slaap komen en zou je zelfs wakker kunnen liggen van je eigen ademhaling.
Astronauten hoeven zich geen zorgen te maken over ziektekiemen zoals op aarde; de enige ziektekiemen aan boord van de spaceshuttle of het internationale ruimtestation zijn de ziektekiemen die ze meenemen. Maar dat betekent niet dat ze niet ziek worden . Door de gewichtloosheid stijgen de vloeistoffen in je lichaam naar je hoofd, wat aanvoelt als een constante verkoudheid.