Gisting: om een goede schuimkraag te krijgen moet een bier op lagere temperatuur vergisten, het kiezen van de juiste gistsoort is hier van belang. Alcholpercentage: een zwaarder bier schuimt minder goed dat een bier met een lager alcoholpercentage. Leeftijd: een bier dat al wat ouder is, zal de schuimkraag van afnemen.
Bij bier ontstaat een schuimkraag door de gisting van het bier. Tijdens het brouwproces worden de suikers opgegeten door de gist, waardoor koolzuur en alcohol ontstaan. De middelgrote eiwitten blijven aanwezig in het bier en deze eiwitten hebben de naam 'barley lipid transfer protein (LTP1)'.
Schuim ontstaat in een mengproces tussen een gas en een vloeistof. Voor het mengproces is energie noodzakelijk. Een voorbeeld is het kloppen van slagroom. Ook kan schuim ontstaan als gevolg van een chemische reactie waarbij een gas vrijkomt.
Naast dat het er mooi uit ziet, heeft een schuimkraag als functie het bier te beschermen tegen zuurstof. Bieren met een lage smaakintensiteit, zoals pils, is dit heel belangrijk. Bij andere biertypen is de invloed van zuurstof veel minder, zoals bijvoorbeeld quadrupel.
Volgens de conventie is het schuim in het glas twee vingers hoog. Een getapt pilsje wordt gewoonlijk onder een hoek van 45 graden getapt en vervolgens met behulp van een bierafschuimer afgeschuimd om een rechte schuimkraag zonder te grote schuimblazen te verkrijgen.
Wanneer je het bier schuin en traag in het glas schenkt, komt er niet veel schuim vrij. Eigenlijk is dat wat we willen. Maar dat betekent dat al die koolzuur die normaal schuim zou worden nu nog bier is.
De klassieke pils heeft een biertemperatuur van 3 tot 5 graden Celsius. Plaats een pils achteraan of onderaan in de koelkast waar het lekker koel is. Meer en meer wordt een pils ook rond het vriespunt gedronken. Drink de pils niet té koud, want dan blijft er niets meer over van de smaak.
- Gebruik een zuiver én droog Duvel glas op kamer- temperatuur. - Hou het glas in een hoek van 45°. - Giet langzaam in (zonder te klokken) langs de kant van het glas. Vermijd elk con- tact tussen het glas en de fles.
Om schuim te maken moeten er zeepmoleculen tussen de watermoleculen zitten. In zeewater zit zout. Er zitten daarom zoutmoleculen tussen de watermoleculen en er passen minder zeepmoleculen bij.
Bier bevat heel veel eiwit
Die eiwitten vormen ketens. En die eiwitketens vormen een soort netje waarin de koolzuurbelletjes worden vastgehouden. Hoe sterker de eiwitten met elkaar verbonden zijn, hoe groter de eiwitketens worden en hoe sterker het schuim in je bier is.
Schuim is volgens de meest algemene definitie een mengsel van verschillende gasbellen in een vloeistof of vaste stof.
Alle bovenstaande punten zijn belangrijk bij het tappen van speciaalbier.In de schuimkraag van speciaalbier zitten veel aroma's. Die sluit je af door af te schuimen. Wil je de smaak van het speciaalbier goed laten beleven, dan schuim je speciaalbier niet af.
Schuim op bier ontstaat door de reactie van suiker en gist, daarbij ontstaat de alcohol uit het bier, maar ook koolzuurgas. Wanneer dat vrijkomt, kan er door de oppervlaktespanning van het bier een schuimkraag ontstaan, dat maakt het bitterder en ook zorgt het ervoor dat er geen grote schuimkraag ontstaat.
Consequenties van bevroren blikje bier
Het kan op zich geen kwaad, als je het rustig laat ontdooien wordt het volume in het blikje weer kleiner. Het koolzuur zal wel verdwenen zijn uit het bier. Het is nog wel te drinken, maar niet zo lekker als een gewoon gekoeld biertje, waar nog wel koolzuur in zit.
Houd er rekening mee dat het tenminste 12-24 uur duurt voordat een koelkast/vriezer na installatie koud genoeg is om de temperatuur in te kunnen stellen.
In de koelkast is het beste om ze altijd rechtop te zetten. Hierdoor kan alles wat op de bodem hoort, ook naar de bodem zinken. Keukenkasten of servieskasten zijn vaak geen goede opberg plaats voor bier. Ze staan namelijk vaak dicht bij een warmtebron en hebben daarom geen constante temperatuur.
Bierglazen kunnen het best met de hand afgewassen worden. Zo heb je minder kalkaanslag, blijft het glas langer mooi en behoudt het bier beter zijn schuimkraag. Gebruik het best warm water (met een beetje soda) en een afwasborstel om ervoor te zorgen dat alle onzuiverheden zoals bierresten en (huid)vetten verdwijnen.
Vóór het bier inschenken
Dat bezinksel is gist. Alhoewel niet iedereen het er over eens is, hoor je de gist niet te drinken. En het hoort daarom ook niet in je glas terecht te komen. Ligt er iets op de bodem, dan moet je een beetje beheerst schenken.
Waarom willen we eigenlijk een schuimlaag op ons pilsje? "Het schuim werkt als beschermlaagje voor het bier. Omdat het niet in contact komt met zuurstof, blijft het langer fris en wordt de drinkbaarheid verhoogd. Pils zonder schuim smaakt heel anders, bitterder.
Houd het glas naast de tapmond in een hoek van 45 graden. Vervolgens open je in een beweging de tapkraan en laat het eerste 'plopje' wegschieten: pas als je helder bier ziet steek je het glas schuin (in die hoek van 45 graden) in de stroom. Laat het bier langs de rand in het glas lopen.
Op basis van de omgevingstemperatuur stelt u de CO2 druk van het bierfust af op 2,6 bar voor een droogkoeler of 2,4 bar voor een waterbadkoeler.
Één aansluiting op de tapkop is voor de toevoer van koolzuurgas uit een koolzuurcilinder (2). De koolzuur komt boven in het fust en drukt het bier door een stang, de tapstang, die onder in het fust begint, naar boven. Via de bieruitlaat op de tapkop kan het bier naar de tapkraan (5).