Zoals de naam het al doet vermoeden, is cadaverine de belangrijkste veroorzaker van de typische lucht van een kadaver, zo ook bij een dood mensenlichaam. De geur doet denken aan die van rotte vis en kan giftig zijn in grote hoeveelheden. Cadaverine komt ook voor in urine en sperma.
Ze ontstaan als aminozuren afbreken en ze ruiken naar stinkdieren, zwavel en menselijke uitwerpselen. Dan is er nog dimethyldisulfide dat ruikt naar rotte kool.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Methaanthiol is aanwezig in het brein en bloed van levende mensen. Het lichaam laat methaanthiol vrij gedurende het ontbindingsproces. Methaanthiol ruikt naar zweetvoeten en rotte witte kool.
Lijkengeur en rottingsgeur zijn vormen van stank die ontstaan als gevolg van ontbindingsprocessen van organische materialen van voornamelijk dierlijke oorsprong. Bij deze ontbindingsprocessen komen veel vluchtige afbraakproducten vrij.
Zelfs bij het weglopen blijft de geur in je keel zitten, wat een enorm weerzinwekkende ervaring is als u hier niet aan gewend bent. De geur kunnen we verder omschrijven als een combinatie van rotte vis, rotte eieren, rotte bladgroente, knoflook en ontlasting.
Hoe erg een lijk stinkt, hangt af van verschillende omstandigheden. "In een woning waar iemand is overleden maar waar de boel open heeft gestaan, ruik je de lijkgeur niet heel sterk. Het ligt er natuurlijk ook aan of een lichaam er een paar dagen ligt, of een paar maanden."
Taai vlees is sowieso slecht voor een frisse adem, maar behalve als je huisgenoot een fervente flosser is, bestaat de kans dat er vlezige draadjes, vezels en haartjes tussen z'n tanden blijven zitten. Ook is mensenvlees erg zwaar voor de lever, waardoor de adem van je huisgenoot naar ammoniak gaat meuren.
Doordat de normale hoest- en slikprikkels verdwijnen, kan slijm zich ophopen in de keelholte of de luchtpijp. Dat kan leiden tot een reutelend geluid bij het ademhalen. Omstanders denken soms dat de stervende dan ernstig benauwd is of zelfs dreigt te stikken, maar het is iets waar hij zelf geen last van heeft.
Bij de afbraak van een dood dier wordt al na korte tijd een stadium bereikt dat insectenlarven en bacteriën een penetrante stank produceren, de zogenaamde kadaverlucht. De spontane reactie van de meeste mensen is dan afstandhouden. Observeren zonder directe aanraking is dan het advies.
Eerst vallen bijvoorbeeld de longen uit (ARDS) , gevolgd door lever, darmen, nieren en/of andere functies, zoals de bloedstolling.
Lijkvocht ontstaat door het vloeibaar worden van een lichaam door ontbinding. Het lichaamsvocht vermengt zich met bloed en bacteriën en is onderhevig aan allerlei chemische processen die in het lichaam plaatsvinden. Dat maakt het dat lijkvocht ook wel eens als giftig wordt beschouwd.
Rigor mortis (lijkstijfheid)
Door chemische processen worden de na overlijden verslapte spieren stijf.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Het klinkt een beetje naar, maar tijdens het ontbindingsproces kan het lichaam last krijgen van gasophoping. Dit kan leiden tot beweging van de armen of benen. Dit kan echter alleen gebeuren wanneer er veel druk op het lichaam wordt uitgeoefend, bijvoorbeeld tijdens autopsie of begraving.
De kans dat je dit zelf ruikt is heel klein. De receptoren in onze neus die gevoelig zijn voor geurtjes, zijn erg gewend aan ons eigen luchtje. Daardoor zijn ze voor die specifieke geur niet gevoelig meer. Je eigen aroma kun je eigenlijk alleen achterhalen, door het aan de mensen om je heen te vragen.
Wat het bloeden uit ogen, oren en mond betreft: dat lijkt me niet vreemd, omdat het lichaam al bijna twee weken in ontbinding was. De ontbinding van een lichaam gaat van binnen uit, de weke delen vergaan het eerst. Een lichaam bestaat voor een groot deel uit vocht.
Tijdens de stokkende ademhaling kan er sprake zijn van een reutelend geluid. Dit geluid wordt veroorzaakt doordat de normale hoest- en slikprikkels verdwijnen en slijm zich ophoopt in de keelholte of de luchtpijp. U kunt dan denken dat uw naaste ernstig benauwd is of zelfs stikt maar hier is geen sprake van.
Een stervende heeft meestal weinig of geen behoefte meer aan eten en drinken.Hij of zij kan snel vermageren.De wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen. Dit is natuurlijk en hoort bij het sterven.
KASSEL - Het smaakt als varkensvlees, al is het wat scherper, krachtiger. Dat zei Armin Meiwes, beter bekend als de kannibaal van Rothenburg, gisteren in een televisie-interview bij RTL 'Extra Spezial'. KASSEL - Het smaakt als varkensvlees, al is het wat scherper, krachtiger.
Zweetgeur ontstaat wanneer het zweet een reactie aangaat met bacteriën. Echter hoeft een stinkende transpiratiegeur niets te maken te hebben met persoonlijke hygiëne. Dit kan namelijk ook een gevolg zijn van overactieve apocriene zweetklieren.
Het menselijk lichaam na overlijden
Om hiervan een beter begrip te krijgen, zal eerst worden verteld over het ontbindingsproces. Het ontbindingsproces gaat door tot ongeveer 10 jaar na de begrafenis.
Die lichaamssappen moeten weg en dat gaat vaak via de mondhoeken. En is iemand door een besmettelijke ziekte gestorven dan is het zoenen op de mond toch ook echt af te raden. Tegelijkertijd moet iedereen op z'n eigen manier afscheid nemen.
Hoe kan ik ruiken of ik naar zweet stink? Jezelf ruiken is niet makkelijk. Je zal het wel merken met je eigen parfum: even nadat je hem hebt opgespoten, ruik je 'm al niet meer bij jezelf. Dat komt doordat de receptoren in je neus zichzelf uitschakelen als ze lange tijd blootgesteld worden aan dezelfde geur.
Bij de ontbinding zijn het veel meer de zuurstof in de grond en de in het lichaam en de omgeving aanwezige bacteriën die het ontbindingsproces in gang zetten en aan de gang houden. Bij lijken van een normaal postuur neemt dat proces zo'n tien jaar in beslag.