In de loop van het seizoen wordt rabarber steeds zuurder. Dit komt door de aanwezigheid van oxaalzuur. De zure smaak wordt er vaak veel suiker of honing aan rabarber toegevoegd. Ook wordt er wel kalk gebruikt om het zuur te neutraliseren.
Rabarber staat graag in grond die zowel water goed vasthoudt als afvoert, want de plant wil geen natte voeten maar zeker ook niet te droog worden. Het kost de rabarber veel energie om te groeien, dus extra bemesting hebben ze wel nodig. Verwen je rabarberplanten met biologische mest in het voorjaar en rond de zomer.
Rabarber staat graag op een zonnige humusrijke plaats. Zorg er wel voor dat de mest niet bovenop de kern van de rabarberplant komt. Dat hebben ze liever niet. Dat doet de plant een beetje 'pijn' namelijk.
Dan doe je er goed aan wat kalk aan je rabarber toe te voegen. 1 lepeltje pure kalk (calciumcarbonaat) in de vorm van gereinigde krijtpoeder is al voldoende om het oxaalzuur in rabarber te stabiliseren. Het heeft geen bijsmaak maar maakt de rabarber wel lichter van kleur.
Oxaalzuur. Rabarber bevat naast allerlei gezonde stoffen ook het minder gezonde en zelfs giftige oxaalzuur. Gedurende het seizoen neemt de hoeveelheid ervan toe en dat is ook een reden dat rabarber veelal tot juli het meest gegeten wordt. Het beïnvloedt de smaak namelijk negatief: die wordt flink zuurder.
Rabarber groeit het best op een diep bewerkte grond (twee steken diep gespit), waardoor bodemverbeteringmiddelen en meststoffen zijn gewerkt. Kies bij voorkeur een zonnige plek dan is de smaak minder zuur. Maak een plantgat van 30 cm breed en diep op één m afstand van andere gewassen.
Rabarber wordt naarmate het seizoen verstrijkt namelijk steeds zuurder. Echter is dit niet alles. Ook de hoeveelheid oxaalzuur neemt vanaf 21 juni sterk toe. Een te hoge inname hiervan kan schadelijk zijn voor je gezondheid en in de meest extreme gevallen kan het zelfs giftig zijn.
De rabarberstelen bevatten beduidend minder oxaalzuur dan het blad: 2 tot 2,5% van het totale zuurgehalte is oxaalzuur; de rest is appelzuur. De kans dat je door het eten van rabarberstelen ziek wordt als gevolg van teveel oxaalzuur is dus erg klein.
Elke 4 à 5 jaar moet je rabarber snoeien of delen, anders worden de stengels kleiner en stakig. Snoei de kroon zo dat er 4 of 5 scheuten overblijven. Of graaf de rabarberplant uit en deel hem. Zo zal je van een rijkelijke oogst kunnen genieten!
Rabarber is een oude groente die vooral gebruikt wordt om confituur en gebak mee te bereiden. Het wordt gebruikt in de kruidengeneeskunde en je kan er ook vloeibare bemesting van maken. Een rabarberplant wordt gemiddeld zo'n 20 jaar oud en is een must-have voor elke startende moestuinier.
Vroeger was de rabarber nog zuurder en werd er altijd kalk (krijt) gebruikt. Een echte ouderwetse drogist weet dit en verkoopt het. Vraag naar kalk, krijt of Calciumcarbonaat (CaCo3).
De bladstelen moet je afdraaien of uittrekken en zeker niet afsnijden. Bij het afsnijden kan het resterende stuk rotten en zo zelfs de hele plant aantasten. Neem de steel onderaan stevig vast en draai deze een kwartslag om ze dan uit te trekken.
Organische meststoffen zijn gemaakt van dierlijke of plantaardige grondstoffen. Denk hierbij aan plantenresten, compost en koemest. Deze materialen zijn één tot anderhalf jaar gedroogd en geconcentreerd voordat het tot meststof is verwerkt.
Oogsten kan vanaf april tot de langste dag (21 juni). Vanaf dan keert het oxaalzuur stilaan terug vanuit de bladeren naar de stelen en is het niet meer aan te raden om ze nog te oogsten. De bladstelen moet je afdraaien of uittrekken en zeker niet afsnijden.
Rabarberbladeren zijn giftig
Wat een lastige groente, die rabarber. De zure rode stengels zijn oneetbaar zonder suiker, en de bladeren zijn ook nog eens giftig. Er zitten hoge concentraties calciumoxalaat in. Daar word je misselijk en duizelig van.
Jammer genoeg kun je rabarber niet het hele jaar lang eten. Het seizoen van rabarber loopt van eind maart tot en met juli, met mei als topmaand. Da's niet zo lang, dus tijdens het rabarberseizoen kun je maar beter volop genieten van deze lekkernij.
Voor gezonde mensen is dit geen probleem, want je zou er al kilo's moeten van eten om een teveel aan oxaalzuur binnen te krijgen. Kinderen en senioren eten best niet meer dan tweemaal in de week rabarber. Mensen met reuma, jicht, artritis of nierstenen eten er beter ook niet teveel van. Bij twijfel, raadpleeg uw arts.
Je kunt wel een paar keer van geforceerde rabarber oogsten maar bedenk dat het veel van de plant vergt en ze op een gegeven moment licht nodig heeft om te kunnen groeien en weer aan te sterken. Oogst vanaf dat moment vooral de dikste stelen zodat de dunnere/kleinere stengels nog verder kunnen groeien.
Pas wanneer je 10 kilo rabarber eet, krijg je te veel oxaalzuur binnen. Mensen met nier- of galproblemen kunnen echter beter niet dagelijks rabarber eten.
Zoals heel wat andere groenten, helpt rabarber om af te vallen. Rabarber heeft weinig calorieën in zich, maar wel veel voedingswaarden. Door de goede voedingsstoffen en de verzadigende vezels zal je daardoor zeker voldaan zijn na het eten van rabarber. Ideaal om je dieet een extra boost mee te geven.
Zoals je hebt kunnen lezen bevat rabarber calcium, wat bijdraagt aan het behoud van sterke botten. Daarnaast bevat rabarber ook een vitamine die een positief effect heeft op je botgezondheid, namelijk vitamine K.
Oxaalzuur. In rabarber zit oxaalzuur, een stof die calcium aan zich bindt en in grote hoeveelheden giftig is. Het zorgt ook voor de zure smaak. De bladeren van rabarber bevatten zo veel oxaalzuur dat ze giftig zijn, eet deze dus nooit.