Ze leren praten door te kijken en te voelen. Doordat ze zichzelf niet kunnen horen hebben ze vaak een typisch 'dovenaccent'. Postlinguaal betekent letterlijk 'na de taal'. Iemand die na de ontwikkeling van gesproken taal doof is geworden, is postlinguaal doof.
Horende mensen kunnen zo'n 400.000 geluiden horen. Oren kunnen kapot gaan als je hard valt of een harde knal hoort. Baby's kunnen ook slechthorend of doof geboren worden. Sommige dove en slechthorende kinderen gaan naar een gewone school.
Communicatie. Hoe doofblinden communiceren hangt af van hoeveel ze nog kunnen horen of zien. Sommige doofblinde mensen zien nog genoeg om gebaren te kunnen zien, mits de gebaren in het gezichtsveld worden gemaakt. Andere doofblinde mensen horen nog genoeg om spraak te verstaan, mits er duidelijk wordt gesproken.
Deze mensen hebben als hoofdtaal (in Nederland) de Nederlandse Gebarentaal (NGT). In medische (audiologische) zin kunnen we vrijwel nooit van volledige doofheid spreken. Elke dove hoort wel iets en kan wel enigszins spraak herkennen.
Tekenen dat u mogelijk gehoorverlies hebt
U hoort niet goed wat mensen zeggen. U gaat akkoord of knikt tijdens gesprekken wanneer u niet zeker weet wat er wordt gezegd. U trekt zich terug uit gesprekken, omdat het te moeilijk is om te horen. U gebruikt liplezen om te begrijpen wat mensen zeggen.
Uit Nederlands onderzoek onder tachtig volwassen doven en slechthorenden blijkt dat rond de 70 procent van hen laaggeletterd is en dus onvoldoende kan lezen en schrijven om helemaal mee te doen in de samenleving. Ter vergelijking: onder de gehele volwassen Nederlandse bevolking ligt dat percentage op 18 procent.
Sommige kinderen worden doofblind geboren, bijvoorbeeld door vroeggeboorte of een ziekte of syndroom. Als een kind doofblind wordt, voordat de taalontwikkeling op gang komt, spreken we van aangeboren doofblindheid. Het kan zijn dat het kind ook andere beperkingen en een ontwikkelingsachterstand heeft.
Doofstom is een term die in het verleden werd gebruikt voor mensen die prelinguaal doof zijn en daarnaast niet of slecht verstaanbaar kunnen spreken.
Doof. Iemand die vrijwel niets hoort wordt doof genoemd. Dove mensen communiceren niet via geluid maar via een eigen taal, de gebaren taal. In Nederland beschouwen wij iemand doof bij een gehoorverlies van 90 dB of meer.
U kunt zich kwetsbaar voelen. Soms is het lastig om ervoor te zorgen dat u niet gepest wordt of belachelijk gemaakt. Elke keer zeggen dat u doof bent en uitleggen hoe ze met u kunnen communiceren, is niet voor iedereen makkelijk. Ook kan het moeilijk zijn om keuzes te maken, bijvoorbeeld voor welke baan of studie.
Maar bij langdurige of chronische stress is er sprake van overproductie aan adrenaline. Dit laat de bloeddruk stijgen en de bloedsomloop naar de oren verminderen. Het gevolg? De haarcellen beschadigen en er ontstaat gehoorverlies.
Prelinguaal betekent 'voor de taal'. Iemand die prelinguaal doof is, is doof voordat de ontwikkeling van gesproken taal op gang is gekomen. Deze mensen zijn vaak doof geboren of doof geworden voor het derde levensjaar. Leren praten is voor prelinguale doven vaak moeilijk.
Doofstom, niet kunnen praten vanwege doofheid.
Worden gebaren bedacht? Nee, gebaren worden niet echt bedacht: ze ontstaan op een natuurlijke manier. Sommige gebaren worden gemaakt naar aanleiding van de vorm van iets, dit noemen we iconische gebaren.
Iedereen heeft zichzelf de vraag wel eens gesteld: wat is erger, doof of blind? De visueel ingestelde mens concludeert meestal dat doof erg is, maar dat blind veel beperkender is, ook al door de manier waarop de maatschappij is ingericht.
Als je doof bent, kun je bij ons terecht voor:
gehooronderzoek. hulp voor jou, gezinsleden en andere betrokkenen. cursussen Nederlandse Gebarentaal (NGT) speciaal onderwijs of onderwijsondersteuning.
In Nederland wonen 1,5 miljoen mensen die doof of slechthorend zijn. Volgens Smeijers is die groep heel divers. Het grootste deel van de groep wordt op latere leeftijd doof of slechthorend. 1 op de 1000 mensen wordt doof geboren, en 1 op de 1000 mensen wordt doof op kinderleeftijd.
De belangrijkste oorzaak is slijtage van de haarcellen in het binnenoor. Maar het kan ook te maken hebben met lawaai, medicijngebruik, vaatproblemen of slechte eetgewoonten. Gehoorverlies door ouderdom wordt niet meteen opgemerkt. Verschijnselen van ouderdomsdoofheid zijn dat men de hoge tonen niet meer hoort.
Iemand die doof is wordt ook wel auditief beperkt/gehandicapt genoemd. De term gehoorgestoord die vroeger nog weleens werd gebruikt is vanwege de negatieve bijklank (gestoord) niet meer zo gangbaar.
Spreek steeds langzaam en duidelijk en laat daarbij zeker goed op de articulatie van de medeklinkers. Gebruik nooit complexe termen of afkortingen en draai niet rond de pot. Gelaatsuitdrukkingen en gebaren kunnen goede hulpmiddelen zijn, maar overdrijf hier niet mee om verwarring en irritatie te vermijden.
"Gebarentaal kun je zien als de moedertaal van dove mensen. De taal heeft een eigen grammatica en een woordenschat in gebaren, maar dat kunnen ook bewegingen zijn, lichaamstaal. In de Nederlandse gebarentaal kennen we, wat wij noemen, zeven articulatoren.
Gebarentaal is geen taal waarin je kunt schrijven. Doven die communiceren in de Nederlandse Gebarentaal (NGT) schrijven daarom in het Nederlands. De NGT lijkt echter helemaal niet op het Nederlands. Het heeft zijn eigen grammatica en woordenschat, die flink van het Nederlands verschillen.
Iedereen, van jong tot oud, kan door plotselinge doofheid worden getroffen. In Nederland komt éénzijdige plotselinge doofheid jaarlijks bij ongeveer 8 op de 100.000 mensen voor.