Oude literatuur kan achterhaald zijn, daarom mag je geen bronnen ouder dan vijf jaar gebruiken. Dit is een manier waarop sommige opleidingen het zichzelf wel heel makkelijk maken. Alles wat nieuw is, is goed. Alles wat ouder is dan een bepaald jaar is slecht.
Is de bron actueel? Kijk wanneer de tekst geschreven is en of (en zo ja wanneer) die is bijgewerkt. Een tekst die tien jaar geleden geschreven is kan verouderde informatie bevatten.
Een bron is relevant als het je helpt bij de beantwoording van je hoofdvraag of deelvragen. Om relevant te zijn moet de bron aan ten minste een van de volgende aspecten voldoen: De bron helpt bij het beantwoorden van mijn hoofdvraag of deelvraag. Het onderwerp van de bron komt overeen met mijn onderwerp.
Het is belangrijk dat je de kwaliteit van bronnen kritisch beoordeelt. Hoe hoger de kwaliteit van de gebruikte bronnen, hoe steviger jouw eigen onderzoek staat. De kwaliteit van een bron kun je checken aan de hand van: achtergrond van de auteur: Is de auteur een autoriteit op het gebied waar de bron over gaat?
'Er staat geen maker bij de bron, dus de bron is niet betrouwbaar' – Als de maker van de bron onbekend is, dan hoeft dat nog niet te zeggen dat de bron onbetrouwbaar is. Klopt de informatie van de bron met de informatie die bekend is over jouw onderwerp? Dan geeft de bron waarschijnlijk een betrouwbaar beeld.
Niet elke bron is dus betrouwbaar. Wees daarom kritisch bij het beoordelen van de bron. Op Wikipedia staat bijvoorbeeld enorm veel informatie over uiteenlopende onderwerpen, maar omdat het een open-source software is en iedereen de content kan aanpassen, wordt deze bron niet als betrouwbaar beschouwd.
Betrouwbare bronnen zijn vaak transparant. Een voorbeeld is dat er adres- en contactgegevens op de website staan. Of ze vermelden namen van klanten of samenwerkingsverbanden. Vaak zie je ook dat deze bronnen open staan voor commentaren op de informatie die ze publiceren.
Een historische bron is elk object dat rechtstreeks informatie geeft over het verleden en zelf dus ook uit het verleden komt. Historische bronnen kunnen ingedeeld worden in primaire en secundaire bronnen, naargelang de afstand tot de onderzochte gebeurtenis. Er zijn verschillende soorten bronnen.
Bij redeneren over bronnen stel je allerlei vragen over de bron, bijvoorbeeld wie heeft de bron geschreven of gemaakt, waar is de bron gemaakt en waarom is de bron gemaakt.
Bij betrouwbaarheid gaat het om hoe consistent een methode iets meet. Hierbij is het van belang dat de uitkomsten hetzelfde zijn als je de meting of het gehele onderzoek op exact dezelfde wijze nog een keer uitvoert (reproduceert of repliceert).
Methode waarbij men alle literatuurreferenties van belangrijke artikelen controleert. Van de nieuw verkregen sleutelartikelen worden opnieuw alle referenties nagetrokken, net zolang totdat deze procedure niets meer oplevert.
Bronnen zijn gezaghebbend als ze geschreven zijn door een expert, of door iemand die de feiten direct zelf heeft waargenomen en deze objectief beschrijft. Er zijn geen publicaties die gezaghebbend zijn op elk gebied.
Wikipedia doet aan kwaliteitscontrole, maar u moet voorzichtig zijn om het als wetenschappelijke bron te gebruiken. In goede artikelen staan recente referenties, bronnen, noten en literatuurverwijzingen die u als wetenschappelijke bron kunt gebruiken.
Het helpt om als richtlijn acht tot twaalf pagina's voor je theoretisch kader aan te houden. Maar met veel theoretische begrippen in je hoofd- en deelvragen zit je eerder op twaalf pagina's. Is je onderzoek qua theorie wat eenvoudiger, dan kan je theoretisch kader toe met 6 tot 8 pagina's.
Primaire bronnen worden ook wel oorspronkelijke bronnen genoemd, en hierin wordt bijvoorbeeld een originele, empirische studie beschreven. Een secundaire bron is een bron over een bron, bijvoorbeeld een literatuuronderzoek over die originele empirische studie.
Geschreven bronnen zijn stukken tekst uit het verleden geschreven door historische actoren. Deze teksten vertellen iets over hoe de schrijver tegen zijn wereld aankeek, oftewel het perspectief van de maker. Dit wereldbeeld is beïnvloed door de omgeving van de maker, oftewel zijn standplaatsgebondenheid.
Als je de originele bron niet kunt vinden dan moet je verwijzen naar deze bron via de andere bron. Dit noem je een indirecte verwijzing of een secundaire bron. In de verwijzing in de tekst voeg je beide auteurs toe.
Een bron is een voorwerp of getuigenis uit of over het verleden waarop de historicus steunt om een beeld te scheppen. Een (historisch) werk is het resultaat van die scheppingsdaad. De bron levert ons bewijs voor het voorkomen van een gebeurtenis, een historisch werk is een bewijsvoering over een gebeurtenis.
Bronnen van originele teksten en beelden, waarvan kopieën verwerkt zijn in een gepubliceerd werk, eventueel in bewerkte of vertaalde vorm; bijvoorbeeld de bron van een foto van John Kerry.
Met de aanduiding bronnen van internationaal recht wordt verwezen naar de door het internationaal recht erkende wijze van totstandkoming van volkenrechtelijke regels.
Een wetenschappelijk artikel kan je het best zoeken via een databank. Er bestaan zowel algemene databanken (bv. Google Scholar, Scopus, Web of Science) als disciplinespecifieke databanken (bv. PubMed voor gezondheidswetenschappen).
APA-bronvermeldingen voor een website bevatten doorgaans de auteur, publicatiedatum, titel van de pagina of het artikel, de naam van de website, een raadpleegdatum en de URL. Als de auteur niet wordt genoemd, dan gebruik je de organisatie als auteur of dan begint je bronvermelding met de titel van het artikel.