Vanaf welke leeftijd een time-out? Je kan je kindje apart zetten als hij ongeveer 1,5 jaar oud is. Voor die tijd snappen de meeste kindjes de consequenties van een time-out nog niet.
De rechter kan er daarom voor kiezen om verdachten van 18 tot 23 jaar te straffen volgens het jeugdstrafrecht.Vanaf 23 jaar geldt altijd het strafrecht voor volwassenen.
Straf niet te vaak.
Doe het alleen als het echt nodig is en je peuter gedrag vertoont dat niet door de beugel kan. Als je te vaak straft, gaat het effect verloren. Je peuter zal dan juist meer de grenzen opzoeken.
'Goede straffen' kunnen zijn: een time-out (even stil zitten in de gang of in een hoekje zonder aandacht) of een speeltje afnemen en het een etmaal verborgen voor hem houden. Ook slecht of zeurend gedrag compleet negeren kan bij sommige peuters werken. Een corrigerende tik is geen goed idee.
Belonen werkt beter dan straffen. De hersenen van je kind zijn namelijk veel gevoeliger voor beloning dan voor straf. Toch is te veel belonen ook niet goed: daarvan kan je kind 'beloningsverslaafd' raken. Hij of zij gaat dan altijd een beloning eisen voor een normale taak.
Als je kind niet luistert, ga dan dicht bij hem staan. Roep niet naar hem vanaf de andere kant van de kamer. Raak hem even aan, maak oogcontact en vertel kort en duidelijk wat je wilt: 'niet aankomen' bijvoorbeeld. Steeds als hij het weer doet, zeg je hetzelfde.
Slaat hij iemand, dan verwijder je je dreumes van die persoon. Leg hem natuurlijk wel kort uit dat dat niet mag en waarom, maar ga geen eindeloze gesprekken aan. 'Je mag iemand niet slaan, dat doet pijn. Daarom ga jij maar even ergens anders staan, zodat dat kindje door kan spelen'.
Slimme peuters/kleuters zijn nieuwsgierig, onderzoekend, kunnen goed onthouden en kunnen lastige denkproblemen aan. Ze zijn snel van begrip en stellen veel vragen. Slimme peuters houden van uitdagingen, kunnen reflecteren, hebben creatieve oplossingen en hebben leiderschapskwaliteiten.
Straffen stimuleert geen nieuw gedrag. Door te straffen, leggen we de nadruk op het gedrag wat we niet willen. Als een kind straf krijgt voor iets wat hij fout deed, dan weet hij nog niet wat hij dan wel had moeten doen. Ook kan het kind niks meer veranderen aan het gedrag waarvoor het net is gestraft.
Het doel van straffen is onder andere vergelding. Verdere doelen zijn: voorkomen dat de dader nog eens in de fout gaat, afschrikken en beschermen van de samenleving.
Nadelen van het langdurig afpakken van een mobiele telefoon zijn namelijk dat je kind niet leert wat het dan anders moet doen om wel verstandig om te gaan met het medium, dat je kind afgesloten is van een sociaal netwerk en er is een risico dat je kind jou de volgende keer niet in vertrouwen neemt en dat zaken zich ...
Zo is een hoogbegaafde peuter zeer ondernemend, motorisch erg vaardig en zelfstandig. Daarnaast hebben ze een goede ruimtelijke oriëntatie en ontwikkelen ze snel het begrip voor bijvoorbeeld kleuren, cijfers en hoeveelheden. Idema: "Hoogbegaafde peuters snappen al hoe een oorzaak-gevolg relatie werkt.
Dit type baby wil vooral rust, een mama of papa dichtbij met sabbelmogelijkheden en regelmaat. De pittige baby weet vanaf zijn geboorte precies wat hij wil en hij zal alles doen om dat aan jou duidelijk te maken. Soms lijken deze baby's zelfs agressief en ze gebruiken hun stem veel.
Je hebt kinderen die boos zijn, maar ook kinderen die opstandig zijn. De boosheid verdwijnt, maar als het opstandig en agressief gedrag vaker voorkomt en langer duurt, dan kan er sprake zijn van ODD. Dit is de Engelse afkorting voor Oppositional Defiant Disorder.
Een dreumes/peuter die slaat heeft geen kwade bedoelingen. Ze zijn er niet op uit om jou te kwetsen en pijn te doen. Het is slechts een uiting van een gevoel waarvoor zij nog geen goede manier van uiten hebben gevonden.
De peuter zoekt dan duidelijkheid door de grenzen te gaan aftasten. Wanneer een kind helemaal niet de ruimte krijgt te experimenteren met de eigen wil en zijn/haar wil keer op keer gebroken wordt kan dit ook tot zeer koppig gedrag gaan leiden. Er ontstaat dan een machtsstrijd.
Vanaf ongeveer 2,5 jaar gaan kinderen zinnen van drie woorden begrijpen. Ze gebruiken dan ook zelfbedachte combinaties van een paar woorden, bijvoorbeeld 'Kijk, poes!' als het huisdier voorbij loopt. Vanaf ongeveer 3 jaar gebruiken kinderen zinnen van drie tot vier woorden: 'Mama wil soep?'