Water uit de zee of rivier verdampt en stijgt op. Hoe hoger de damp, hoe kouder het wordt. De damp wordt water en vormt wolken. Worden de druppels te zwaar, dan vallen ze naar beneden en gaat het regenen.
We leggen het uit. Landen die willen dat het gaat regenen, kunnen een bepaald soort chemicaliën de lucht in schieten, vertelt Maurice Middendorp van Buienradar. Waterdruppeltjes nestelen zich vervolgens aan die chemicaliën. Middendorp: "Dat gebeurt dan in wolken waar normaal gesproken geen regen uit zou vallen.
Door enorme hoeveelheden kristallen zilverjodide aan wolken toe te voegen kan het opeens gaan regenen. De kleine waterdruppeltjes, waaruit een wolk bestaat zetten zich af op de kristallen en komen dan als neerslag omlaag.
'Het zou eventueel gebruikt kunnen worden om de droogte te bestrijden, maar dan enkel in gebieden waar het vochtig genoeg is en waar wolken zijn', zegt Michiel Van Ginderachter. 'Nu is er in ons land geen vocht in de lucht en is het dus niet mogelijk om het te laten regenen. '
Daar zullen tijdens dorge periodes drones rondvliegen, die kleine deeltjes zilverjodide, met een op ijs lijkende structuur, loslaten. Zo voegen ze deze aan wolken toe. Vervolgens clusteren waterdruppels zich rond de deeltjes, waardoor de structuur van de wolken verandert en de kans op neerslag groter wordt.
Cloud seeding is een methode om een wolk kunstmatig regen te laten produceren. In de jaren '30 van de vorige eeuw heeft de Nederlander August Willem Veraart het startschot gegeven voor meer onderzoek naar het proces van cloud seeding.
Het ingrijpen in de natuurlijke systemen van de aarde noemen we geo-engineering. De manier om wolken te manipuleren wordt 'cloud seeding' genoemd. Ook bijvoorbeeld het uit de lucht halen van CO2 om klimaatverandering tegen te gaan is een vorm van geo-engineering.
De regen is het gevolg van menselijk ingrijpen, ook wel 'cloud seeding' genoemd. Vanuit een vliegtuig worden chemische stoffen op de wolken gestrooid, waardoor regen ontstaat.
Eenmaal in het lagedrukgebied, stijgt die lucht op en koelt af. In de koude lucht condenseert waterdamp en ontstaan wolken. Die zorgen vaak voor regen.
Het is heden mogelijk op kleine schaal het weer te beïnvloeden. Enkele voorbeelden: In de fruitteelt en wijnbouw kan vorstschade worden voorkomen door het produceren van een sterke rookontwikkeling boven het betreffende gebied: hierdoor wordt de warmte-uitstraling van de aardbodem verminderd.
Cherrapunjee, India. Parapluverkopers in het 15.000 inwoners tellende Cherrapunjee zitten niet snel om werk verlegen. Het Indiase bergdorpje heeft het wereldrecord voor de meeste regen per jaar (26.461 mm) en de meeste regen in één maand (9.300 mm).
Een druppel van 1,5 millimeter doorsnee haalt ongeveer zeven meter per seconde, een van twee millimeter valt met negen meter per seconde. Laten we daarvan uitgaan. Als zo'n druppel uit een gemiddelde regenwolk op tien kilometer hoogte valt, is hij na 18 minuten en 31 seconden beneden.
Ook hier komt 1921 verreweg als droogste jaar naar voren, en wordt ze gevolgd door de droogtes van 1996, de jaren vijftig (1949, 1953-1954, 1956, 1959-1960) en 1976. De meest recente droogtes van 2017 en 2018 waren behoorlijk intens, maar niet in dezelfde mate als de grootste droogtes van de 20ste eeuw.
In de zomer heeft Nederland vaker te maken met droge periodes, doordat er dan meer water verdampt dan dat er neerslag valt. Maar momenteel staat 2022 volgens het KNMI wel in de top-5 van droogste jaren sinds het begin van de metingen in 1901.
Het droogste seizoen van het jaar is de lente, van half maart tot mei.
Regenval komt gemiddeld 25 dagen per jaar voor in Dubai, hierbij gaat het om een bui met minstens 0,1 mm per etmaal.
Wolken zijn namelijk van groot belang in ons leven. Zonder wolken geen regen en zonder regen geen boer die zijn land kan verbouwen. Dat is maar een van de talloze voorbeelden waarom wolken belangrijk zijn in ons leven.
Een wolkbreuk ontstaat als buien lang boven een bepaald gebied blijven hangen doordat het weinig waait. Wolken regenen dan leeg boven één plek. In korte tijd valt er een enorme hoeveelheid water uit de lucht: minstens 25 millimeter in een uur of minstens tien millimeter in vijf minuten.
Door de wolken te manipuleren, proberen de Chinezen het waterpeil in de rivier de Yangtze wat op te krikken. Dat manipuleren van de wolken wordt ook wel cloud seeding genoemd. "Met vliegtuigen vlieg je over de wolken heen", legt weerman Maurice Middendorp uit. "Die strooien dan chemicaliën uit.
Naarmate we verder in de toekomst kijken, worden de voorspellingen waziger, onnauwkeuriger, algemener. We maken wel vorderingen: de voorspelling voor dag+5 is nu even goed als tien jaar geleden de voorspelling voor dag+3. In sommige atmosferische omstandigheden kunnen we betere prognoses maken dan op andere momenten.
China maakt ook nu al gebruik van technologie om het weer te beïnvloeden. Zo worden er chemicaliën in de lucht verspreid om meer regen te laten vallen, en om hagelbuien, mist en vorst af te zwakken.
Lokale neerslag van meer dan 25 millimeter in een uur noemen we een hoosbui, terwijl meer dan 50 millimeter in één dag wordt aangeduid met 'een dag met zware neerslag'.
Een natte dag is een dag met binnen een etmaal een hoeveelheid van 10 millimeter of meer. Een jaar telt landelijk gemiddeld 22 natte dagen. Om van een dag met zware regen te spreken moet er op minstens één van de officiële weerstations 50 millimeter of meer zijn gevallen.
Bij temperaturen van enkele graden onder het vriespunt klonteren de aangegroeide ijskristallen tot sneeuwvlokken samen. Vallen deze vlokken tot onder het 0 °C-niveau (het 0 °C-niveau is het laagste niveau waarop de luchttemperatuur lager is dan 0 °C), dan smelten ze en bereiken de aarde als regendruppels.