Met maïzena (maïszetmeel) of aardappelzetmeel geef je soepen en ook sauzen namelijk extra binding in een handomdraai. Los een deel zetmeel op in een kleine hoeveelheid water tot je een glad papje hebt en voeg dit toe aan je soep om klonters te voorkomen.
Ga voor bloem of maïszetmeel
Dat trucje kun je ook gebruiken als je soep te dun blijkt. Meng 1 el bloem of maïzena met 3 el soep in een apart kommetje, en voeg dat mengsel opnieuw toe aan je soep. Breng zachtjes aan de kook en laat enkele minuten pruttelen.
Om een soep of saus te binden kun je boter gebruiken, maar ook een schep Maizena (merknaam voor maiszetmeel) doet de truc. Je kunt maiszetmeel gebruiken voor het opstijven van slagroom, het krokant bakken van ingrediënten of het verdikken van soepen.
Inkoken wil zeggen dat je de saus op het vuur laat tot ze een dikkere textuur heeft. In plaats van een bindmiddel te gebruiken, laat je ze indikken door ze te laten pruttelen. Door het koken, verdampt er vocht en wordt ze minder vloeibaar.
Kneed gewoon gelijke delen zachte boter en bloem samen in een kom met je vingers tot het goed gemengd is (beurre manié betekent letterlijk "gekneedde boter") en rol het dan in kleine stukjes. Voeg de stukjes geleidelijk toe aan je stoofpot, klop tot het merkbaar dikker wordt.
Om de saus voor rundvlees en noedels dikker te maken, kun je er een eetlepel bloem doorheen roeren .
Bloem, maizena, aardappelzetmeel, ei en gelatine zijn bekende bindmiddelen die bijna iedereen op voorraad heeft.
Inkoken als je saus te dun is
Maar let op, ook de zoute smaak wordt meer geconcentreerd. Wil je je saus of soep laten inkoken, dan kun je hem beter pas daarna op smaak brengen met zout. Ook is dit de langzaamste methode, het kan wel 20 minuten of langer duren voor je saus dikker is geworden.
Het meest voor de hand liggende sausverdikkingsmiddel is bloem. Voor een te dunne saus, probeer een slurry (gelijke delen bloem en water, door elkaar geklopt) of beurre manie (gelijke delen zachte boter en bloem, door elkaar gekneed tot een pasta) toe te voegen — beide zijn ideale verdikkingsmiddelen voor rijke en romige sauzen, zoals steaksausrecepten.
Maizena: mix en fix!
Voor een andere methode pak je bloem, maizena of aardappelzetmeel uit de kast. Twee eetlepels van een van deze goedjes doen wonderen voor je soep! Mix ze in een bakje met koud water totdat een vloeibaar papje ontstaat. Giet kleine delen van dit papje bij je soep terwijl je goed doorroert.
Voorbeelden van zetmeelhoudende bindmiddelen zijn aardappelmeel en bloem, maar ook maïs. Deze hebben van zichzelf geen smaak. Onder de niet-zetmeelhoudende soorten worden onder andere eieren, boter en gelatine verstaan.
Is de soep toch nog te dun? Dan kun je altijd een beetje maïzena toevoegen om de soep te binden.
Als je soep te dun uitvalt, kan je ze dikker maken met aardappelzetmeel of maïzena of je kan er een gekookt aardappeltje tussen mixen. Is je soep te dik, doe er dan wat extra bouillon bij.
Van bloem maak je niet makkelijk een papje zoals je dat met maizena doet met een paar lepels lauw water of melk. Bloem moet lang koken en kan lang koken. Het is daarom zeer geschikt voor het binden van stoofschotels. Maizena mag niet koken, dan verliest het bindende kracht.
Tomatensoep kan verdikt worden met elk van de eerder genoemde methoden – het toevoegen van een roux van maïszetmeel, geraspte aardappelen of gewone bloem. Er zijn ook andere mogelijkheden: een goede manier om tomatensoep te verdikken is door tomatenpuree toe te voegen, wat zowel smaak als dikte zal toevoegen.
De meeste reducties duren 15-30 minuten .
Maizena en aardappelzetmeel zijn de bekendste zetmeel bindmiddelen, maar je kunt ook denken aan tapioca of sago.Daarnaast binden room, eieren, boter of meel ook prima.
Wanneer je iets moet laten inkoken doe je dat best altijd zonder deksel. Zo krijgt de vloeistof die verdampt de kans om te verdwijnen. Wanneer je een deksel zou gebruiken condenseert die damp tegen het deksel en beland zo weer in de pot. Nog een goede tip: zet het vuur zeker niet te hoog wanneer je iets laat inkoken!
Boter en bloem
Dé manier om saus te binden gaat als volgt. Smelt 1 el boter en voeg 1 el bloem toe. Roer goed en voeg langzaam 375 ml vloeistof toe, zoals water, bouillon, fond of wijn. Blijf roeren totdat de saus kookt en laat het daarna nog 8-10 minuten koken.
In veel recepten wordt een aardappel toegevoegd aan de ingrediënten. Die is bedoeld om de soep mooi te laten binden. Oftewel: ze wordt er mooi glad van. Laat je de soep nog even opwarmen, dan kan het zetmeel van de aardappel de soep beter binden en indikken.
Giet een klein gedeelte van de bouillon of soep die je wilt binden op de roux. Roer dit met een houten lepel tot een gladde massa. Voeg de rest van de bouillon toe in delen en roer iedere keer de massa glad. De soep is nu gebonden.
Het binden van een saus is heel simpel en kan door maizena en water toe te voegen of bloem en boter. Al roerend en door kleine beetjes toe te voegen ontstaat er een heerlijke zelfgemaakte gebonden saus of soep.
Meng een theelepel maizena met een eetlepel water op kamertemperatuur en voeg toe aan je stoofpot.Breng het vervolgens aan de kook en kook tot de gewenste dikte is bereikt . Maizena is een geweldig glutenvrij verdikkingsmiddel. Het heeft een iets meer gelatineuze textuur, dus voeg slechts een theelepel per keer toe, anders wordt je saus misschien wat klef.
Als je het stoofvlees een nachtje in de koelkast laat staan na het stoven, wordt het nog zachter en smakelijker. Warm afgekoeld stoofvlees zachtjes op en blijf ruim onder de 90˚C, dan blijft het meeste vocht in het vlees.