Een infectie met deze bacteriën loop je op door contact met ontlasting, het eten van besmet voedsel of via water. Een besmetting veroorzaakt niet altijd klachten. Naar schatting treden er jaarlijks zo'n 1.7 tot 5 miljard gevallen van diarree op, de meeste van deze gevallen zien we in ontwikkelingslanden.
Het merendeel van de bacteriële infecties wordt veroorzaakt door micro-organismen die het lichaam koloniseren, ze zijn in of op het lichaam aanwezig zonder daar schade aan te richten.
Het wordt verspreid via de lucht, via voedsel of aanraking. Om zich te vermeerderen heeft het een levende gastheer nodig: lichaamscellen van mensen en dieren.
Een darminfectie duurt enkele dagen tot enkele maanden. Soms gaat een infectie vanzelf over, maar in andere gevallen is een behandeling nodig, bijvoorbeeld met antibiotica. Een darminfectie kan ook enkele maanden aanhouden, zelfs zonder dat u het doorheeft.
Regelmatig uw handen te wassen, bijvoorbeeld na gebruik van het toilet. Goede hoesthygiëne toe te passen: hoest in een papieren zakdoek, gooi de zakdoek weg desinfecteer daarna uw handen. Bij het verlaten van de kamer altijd uw handen te desinfecteren. Niet met uw handen aan wonden, infusen en katheters te komen.
Vaak zijn er algemene klachten als koorts, slap voelen en misselijkheid. Een infectie met bacteriën is echter niet altijd gemakkelijk te onderscheiden van infecties door virussen.
Verspreiding van virussen en bacteriën
Ook kunt u besmet raken als u een oppervlakte aanraakt waar het virus op zit, bijvoorbeeld op iemands handen. U kunt ziek worden wanneer een bacterie komt op een plek waar hij niet hoort. Bijvoorbeeld wanneer u na de wc niet uw handen wast.
Het lichaam activeert het afweersysteem als er een ziekteverwekker zoals een virus of bacterie het lichaam is binnengedrongen. Dit is een ontstekingsreactie om het micro-organisme uit te schakelen. Hoe sterker je immuunsysteem, hoe kleiner de kans dat een micro-organisme de kans krijgt om een infectie te veroorzaken.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Elke bacterie kan een infectie veroorzaken. Bij gezonde mensen gaat dat vaak vanzelf over. Als de infectie niet vanzelf over gaat, schrijft de arts medicijnen voor. De infectie wordt dan behandeld met speciale medicijnen die bacteriën doden.
Antibiotica zijn medicijnen die ziektes genezen die door bacteriën zijn veroorzaakt. Bacteriën kunnen er resistent voor raken.
De bacterie kan dieper in het lichaam komen en verschillende ziektebeelden veroorzaken, zoals bloedvergiftiging, endocarditis (ontsteking aan de hartkleppen), abcessen, botontsteking, gewrichtsontsteking en longontsteking. Sommige Staphylococcus aureus-bacteriën kunnen giftige stoffen (toxinen) aanmaken.
Een longontsteking kan ontstaan door virussen of bacteriën. Meestal wordt een longontsteking veroorzaakt door een pneumokokkenbacterie. Ook een griepvirus (influenzavirus) of het nieuwe coronavirus kunnen een longontsteking veroorzaken. Het is niet altijd duidelijk waardoor de longontsteking is veroorzaakt.
Deze bacteriën zijn vaak nuttig, ze helpen bijvoorbeeld voedsel te verteren in onze darmen. Soms veroorzaken bacteriën juist een ontsteking. Soms merk je hier niet veel van en gaat deze vanzelf weer over. Maar het kan zijn dat een bacterie een infectie in ons lichaam veroorzaakt, die niet vanzelf weg gaat.
Bij twijfel kan de huisarts met een CRP C-reactief proteïne (C-reactief proteïne)-sneltest via een vingerprik onderzoeken of een bacterie of virus een infectie veroorzaakt. Dit is vooral verstandig als hij een luchtweginfectie vermoedt die een longontsteking kan veroorzaken waar antibiotica nodig bij zijn.
Antibiotica kan verschillende bijwerkingen hebben. In het begin van de eerste week kunt u zich moe en hangerig voelen. Ook kunt u last krijgen van uw maag of buik. In de meeste gevallen nemen deze klachten in de loop van de eerste week af.
Ziekmakende bacteriën kunnen een voedselinfectie veroorzaken. De meeste voedselinfecties komen door het eten van dierlijke producten, zoals vlees, vis, ei en zuivel. Vooral als je deze rauw eet. Maar ook op andere producten zoals groente en fruit kunnen bacteriën zitten.
Keuken is smerigste plek in huis: miljarden bacteriën in je schuurspons en vaatdoek. De wc is volgens veel mensen maar een vieze plek. Toch wordt de wc qua viezigheid overtroffen door de keuken, blijkt uit onderzoek van Quest. Daar zijn namelijk de meeste bacteriën te vinden.
De darmen zijn onbetwist de hoofdstad van jouw microbioom. Hier bevindt zich 99% van de 100 duizend miljard microben die overal in en op je lichaam leven. Een gigantische hoeveelheid met een niet te onderschatten rol voor jouw gezondheid. De darmmicrobiota bestaat vooral uit bacteriën, wel 1.200 soorten.
Bacteriële infectieziekten zijn onder andere pest, cholera, sommige vormen van meningitis en longontsteking, steenpuisten, blaasontsteking, krentenbaard, wondroos, ziekte van Weil, gonorroe, syfilis, difterie, tetanus, kinkhoest, tuberculose en veteranenziekte.
Kruisbesmetting treedt op wanneer je een besmet product bereidt of bewaart en de bacteriën van dat product op een ander product brengt. Dat gebeurt als je het besmette product tegen een ander product aanlegt, maar het kan ook indirect gebeuren, via de handen, het keukenmateriaal, het aanrecht, de koelkast enzovoort.
SOI zijn infecties die worden overgedragen tijdens geslachtsgemeenschap of seksuele contacten. Men mag echter niet vergeten dat sommige SOI daarenboven ook langs andere wegen kunnen worden overgedragen, zoals via bloed, het delen van een besmette naald of van moeder op kind tijdens de zwangerschap.
Een nadeel van antibiotica is dat ze ook werken tegen bacteriën die we juist nodig hebben. Bijvoorbeeld bacteriën in onze darmen die helpen met het verteren van ons eten. Wanneer antibiotica ook deze 'goede' bacteriën bestrijden, krijgen 'slechte' bacteriën soms de kans om te groeien.
Infecties die worden veroorzaakt door bacteriën, kunnen worden bestreden met antibiotica. Ze doden de bacteriën of remmen hun groei. Als een antibioticum regelmatig tegen een bacterie wordt gebruikt, kan die bacterie resistent worden. Dat wil zeggen dat de bacterie dan niet meer gevoelig is voor het antibioticum.