Hoe plant de huiskrekel zich voort? Met een legboor legt het vrouwtje haar eieren één voor één of in hoopjes in de bodem of iets gelijkaardigs. Afhankelijk van wat het vrouwtje eet, zal het meer of minder eieren leggen.
Ontwikkeling huiskrekel
Het vrouwtje legt namelijk tot wel 80 eitjes per dag. Deze eitjes komen tussen de 8 en 12 weken uit. Als de eitjes uitgekomen zijn lijken deze al veel op volwassen krekels. Na 3 tot 4 vervellingen krijgen de krekels vleugels en kunnen de mannetjes tjirpen.
De witte, banaanvormige eitjes zijn 2 tot 2½ mm lang en 0,3 mm breed. Ze ontwikkelen zich langzaam. Bij een temperatuur van 23°C duurt het wel 6-7 weken voordat ze uitkomen; bij 26°C duurt dit 3 weken. De nimfen, aanvankelijk 2-3 mm lang, doorlopen tot hun volwassenheid 7-11 vervellingen.
Krekels kunnen niet tegen kou
Dat doen ze met hun vleugels, die ze razendsnel tegen elkaar aan bewegen. Hoe warmer het is, hoe sneller zij de vleugels bewegen en hoe harder het geluid is dat ze produceren. Maar naar mate het kouder wordt, is de kans groter dat de krekel zich ook binnen gaat schuilhouden.
De mannetjes wrijven hun vleugels over elkaar, hierdoor ontstaat een hoog geluid. Ze roepen de vrouwtjes. Als een vrouwtje een mannetje gevonden heeft leren ze elkaar, net zoals bij mensen, eerst een beetje kennen. Als het goed zit tussen het mannetje en het vrouwtje gaan ze paren.
Krekels zijn koudbloedig en nemen de temperatuur aan van de omgeving. Als de temperatuur stijgt, dan tjirpen ze dus sneller en ze tjirpen langzamer als de temperatuur daalt.
Krekels maken geluid door de vleugels snel over elkaar te wrijven. Ze gebruiken de geluiden om andere krekels te vertellen wie ze zijn en wat ze willen. Geluid is een communicatiemiddel. De vleugels zijn zo gebouwd, dat ze als muziekinstrument kunnen werken.
Stille krekels vermijden de vliegen, maar slagen er toch nog in om vrouwtjes te vinden door zich dicht te positioneren bij soortgenoten die wel geluid maken. Tot nu toe ging men ervan uit dat deze krekels één keer hun geluid verloren en vervolgens naar andere eilanden migreerden.
Kunnen krekels bijten? De overeenkomst tussen sprinkhanen en krekels is dat de meeste soorten ongevaarlijk zijn. Toch kunnen sommige krekels bijten en gif in de wond spugen. Vooral de grote krekels kunnen best wel eens aanvallen.
Het is een warmteminnende en bodembewonende soort die niet veel klimt en holletjes graaft onder graspollen of plantenwortels. Hierin wordt geschuild bij slecht weer of bij verstoring. Tegen het begin van de winter wordt het holletje afgesloten om te overwinteren.
Sprinkhanen en krekels zijn zelf ook voedsel. Veel diersoorten eten ze. Vogels bijvoorbeeld, maar ook kikkers en kameleons, zoals je op de foto's kunt zien. Ze vangen ze met hun lange tongen zo uit de lucht of van plantenstengels af.
Plaats de krekelvallen op de plekken waar veel krekels zitten, zoals muren, ramen of deuropeningen. Hoe dichter deze vallen bij warme en vochtige plekken worden gezet, hoe groter de kans is dat ze de krekels zullen vangen. Gebruik insectenspray. De meeste insectensprays werken goed tegen krekels.
Krekels houdt men best in een goed geventileerde kamer met een temperatuurradius van 21°C tot 24°C en lage vochtigheidsgraad. Vermijd direct zonlicht en koude tocht. Houd de Cricket Pen zuiver en droog. Kwalitatief krekelvoeder en water (gel) moeten altijd ter beschikking worden gesteld.
Tegenwoordig is er krekelwater en krekelvoeding in dierenwinkels te koop, maar u kunt ze ook gewoon zelf voeren. Krekels eten van alles, kattenbrokken, droog visvoer, groenvoer en fruit, paardenbloemblad en ga zo maar door. Zorg ook voor vochtvasthoudend fruit.
Tel het aantal tjirpen dat een krekel in 14 seconden maakt. Tel daar 8 seconden bij op.
Cicades staan bekend om hun vermogen te kunnen 'zingen', ze maken een geluid dat vaak sterk lijkt op een hoge zoem- tot fluittoon. Het geluid wordt geproduceerd door kleine plaatjes te laten trillen met behulp van sterke spieren.
De krekel is een stridulant, die tjirpt door met zijn vleugels over elkaar te strijken. De cicade is echter een luide drummer, de Keith Moon van de insectenwereld. Op zijn achterlijf zit een membraan, de timbaal, die een oorverdovend lawaai maakt als hij vibreert.
De eigenschap die deze krekel bijzonder uniek maakt, is zijn vermogen om te zwemmen. “Het is het meest ongelooflijke dat ik ooit heb gezien”, zegt bioloog en presentator, dr. George McGavin. “Hij zwemt onder water en gebruikt zijn voorpoten voor een goede schoolslag en zijn achterpoten om uit te schoppen.
Krekels zijn nachtdieren en staan vooral bekend om het hoge, schrille, tjirpende gezang van de mannetjes die vrouwtjes proberen aan te trekken.
“De sprinkhaan houdt zich het liefst schuil in struiken, bomen of dicht opeengepakte grassen”, zegt Lambrechts. Natuurpunt voorspelt dat we in de toekomst steeds vaker échte krekels zullen horen.
Ruim 1.900 insectensoorten worden wereldwijd gegeten, waaronder sprinkhanen, krekels, rupsen, kevers, kakkerlakken, mieren, bijen, wespen, termieten, vlinders en motten. De volwassen insecten zijn eetbaar, maar ook de larven of de poppen. Ze bevatten vergelijkbare voedingstoffen als vlees.
Krekels hebben hun oren op hun voorpoten. Deze zijn ongeveer 60 keer kleiner dan het menselijk oor, maar werken wel op vergelijkbare manier. Zo is het net ontdekte gehoororgaan van het insect, met vocht gevuld, net als het menselijk binnenoor.
Als het buiten iets warmer wordt, maken krekels de hele dag muziek! Het geluid wordt vaak tjirpen genoemd, maar de officiële term is stridulatie.
Als je ze genoeg voedsel, water en warmte hebt gegeven en je krekels lijken over het algemeen tevreden te zijn, zullen zich in grote aantallen voortplanten. Geef ze ongeveer twee weken om te paren en de eitjes in de grond te leggen. De krekels zullen ongeveer tot 2,5 cm diep in de bodem graven om hun eitjes te leggen.