In het derde lid van artikel 178 van het Burgerlijk Wetboek is echter bepaald dat de rechter de verdeling telkens voor een periode van ten hoogste drie jaren kan uitsluiten. Dat betekent dat de rechter bijvoorbeeld kan beslissen dat de woning voorlopig niet hoeft te worden verkocht.
Wanneer jullie goed met elkaar kunnen communiceren, kan de scheiding relatief snel afgerond zijn. Hebben jullie echter ruzie en zijn jullie het op veel fronten niet met elkaar eens, dan kan een scheiding veel langer duren en uitlopen tot een paar jaar.
De ex-partner die in de echtelijke woning woont kan op grond van art. 3:178 lid 1 BW de rechter verzoeken de woning voor maximaal drie jaar onverdeeld te laten.
Wil je partner niet meewerken aan een scheiding? Dan kan je een eenzijdig verzoek tot echtscheiding indienen bij de rechter. Dit dien je niet zelf in, maar een advocaat. Er wordt een document opgesteld waarin je aangeeft dat het huwelijk duurzaam is ontwricht en dat dat de reden is waarom je een scheiding wenst.
Bij de scheiding moeten de gemeenschappelijke bezittingen verdeeld worden. U kunt daarbij denken aan de inboedel van uw woning, banktegoeden en de auto. Schulden van u samen, zoals bijvoorbeeld de hypotheek of schulden aan postorderbedrijven, moet u samen blijven betalen.
Financiële hulp bij scheiding vanuit de overheid
In Nederland is er een voorziening voor mensen die een advocaat of mediator nodig hebben en een laag of geen inkomen hebben. Deze voorziening wordt ook wel 'gesubsidieerde rechtsbijstand, pro-deo hulp of een toevoeging' genoemd.
Wie de woning verlaat om zelf ergens anders te gaan wonen, verliest het woonrecht, ook al ben je nog (mede-)eigenaar. Vergelijk het maar met de positie van een verhuurder: die mag ook niet zomaar zonder afspraak of zonder aan te bellen gebruik maken van zijn huissleutel en de verhuurde woning binnengaan!
Is uitkopen van uw partner verplicht? Nee, het is niet verplicht uw ex-partner uit te kopen bij een scheiding. U kunt er immers voor kiezen uw woning in zijn geheel te verkopen. Het is zelfs mogelijk gezamenlijk eigenaar te blijven van het huis.
U kunt via de rechter vragen om een zogenaamde 'machtiging tegeldemaking' ex artikel 3:174 BW. Met deze machtiging kunt u zonder de medewerking van de ander, zelf de woning verkopen. Meestal wordt deze machtiging via een kort geding gevorderd, zodat u snel verder kunt.
Wat kost scheiden gemiddeld
Bij een gemiddelde scheiding liggen de kosten tussen € 2.000,- en € 4.000,-. Soms is een scheiding (aanvragen) echter ingewikkeld, denk aan een partner met een eigen bedrijf of een partner in het buitenland.
Rechter beslist over verdeling
U probeert samen afspraken te maken over de verdeling en/of verrekening, eventueel met hulp van uw advocaat of een notaris (boedelbeschrijving). Komt u er niet uit, dan kunt u ook de rechtbank vragen om te beslissen over de verdeling en/of verrekening.
Hoe lang duurt een procedure van een scheiding in onderlinge overeenkomst? Vanaf het moment dat het verzoekschrift tot echtscheiding in onderlinge toestemming wordt neergelegd op de rechtbank duurt het nog ongeveer 3 maanden voordat jullie officieel gescheiden zijn.
Wist je dat jullie allebei evenveel recht hebben om in de woning te blijven. Jullie zullen zelf moeten bepalen wie er blijft wonen en wie er vertrekt. Lukt het jullie niet om een besluit te nemen, dan kun je naar de rechter stappen om de woning toegewezen te krijgen.
Door middel van een aangetekende brief kun je je ex-partner laten weten dat zij de woning moet verlaten. Verlaat je ex de woning dan nog steeds niet? Indien jouw ex partner de woning niet wil verlaten na de aangetekende brief, kan je een advocaat benaderen. De advocaat kan een kort geding bij de rechter in gang zetten.
Als je een koophuis hebt is het uiteraard toegestaan om iemand bij je te laten wonen. Wanneer er geen sprake is van een huwelijk, geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract en als deze persoon ook geen mede-eigenaar is van de koopwoning, kan je de inwoner vragen te vertrekken wanneer je dat wil.
Bij echtscheiding gaat de koopwoning naar de eigenaar. Wie dat is, hangt af van uw situatie. Bent u allebei eigenaar, dan moet u de woning verdelen of verkopen. U kunt ook in het echtscheidingsconvenant afspreken wie er blijft wonen.
Beide partijen betalen alle notariskosten idealiter samen, maar in realiteit moet de uitkopende partij dat bedrag vaak alleen ophoesten.
Als je het huis overneemt moet je ook extra registratierechten betalen: de verdeeltaks, in de volksmond ook wel miserietaks genoemd. Was je getrouwd of wettelijk samenwonend? Dan bedraagt deze taks 1% van de waarde van het huis. Voor feitelijk samenwonenden is dit 2,5%.
Ja dat kan, maar enkel als uw ex daar mee akkoord is. In dat geval wordt er een huurcontract gemaakt, want als niet eigenaar wordt je dan wel huurder.
Zolang er nog geen definitieve afspraken zijn gemaakt over wat er met de woning moet gebeuren, zal meestal één van beide partners de woning voorlopig verlaten. In de meeste gevallen lukt het beide partners wel om hier in onderling overleg afspraken over te maken.
Parentshouses. Er is de laatste tijd veel te doen over het gebrek aan woningen voor gescheiden partners. Een aantal gemeenten heeft daarom zogenaamde Parentshouses. Parentshouses zijn er om tijdelijke woonruimte te bieden aan ouders die zich in een situatie van relatie-time-out of echtscheiding bevinden.
Bij een scheiding betaalt u samen met uw ex-partner de kosten voor de advocaat. U betaalt ook griffierecht voor de behandeling van de scheidingszaak bij de rechter. Als u kiest voor mediation, betaalt u ook deze kosten. Soms kunt u een tegemoetkoming in de kosten krijgen.
Een scheiding is soms een reden om een urgentieverklaring (wat 'voorrang' betekent) aan te vragen bij een woningbouwvereniging en/of een gemeente. Met een urgentieverklaring hoeft iemand niet op de wachtlijst voor een woning, en heeft hij of zij binnen een aantal maanden nieuwe woonruimte.
De partner die behoefte heeft aan alimentatie heeft in principe recht op 60% van het netto gezinsinkomen zoals dat gold tijdens het huwelijk. Er wordt dus gekeken naar de financiële welstand van partijen tijdens het huwelijk.