Gemiddeld kan een mens 4 tot 5 minuten met een verminderde zuurstoftoevoer naar de hersenen, maar als die tijd langer is, treedt er schade op. Bij een hartstilstand is snelle reanimatie de enige mogelijkheid om een leven te redden. Het is erg belangrijk om binnen 2 minuten te reanimeren.
Wel is bekend dat na vier tot zes minuten een gedeelte van de hersenen zodanig beschadigd raakt dat normaal functioneren niet meer mogelijk is. Het is daarom belangrijk dat er zo snel mogelijk een normaal hartritme is. Reanimatie is gericht op het herstarten van het hartritme.
Als eenmaal de reanimatie is gestart, dan krijgen de organen in ieder geval weer een beetje zuurstof. Een reanimatie zelf kan dus zeker langer duren dan een paar minuten. Natuurlijk geldt ook hierbij dat hoe langer het duurt, hoe slechter de vooruitzichten zijn.
De hersenen hebben een noodvoorraad zuurstof van 3 minuten. Als het zuurstoftekort langer duurt worden eerst de meest kwetsbare delen aangetast. Naarmate het zuurstoftekort voortduurt sterven meer hersendelen af. In normale omstandigheden is er na 9 minuten sprake van hersendood.
Tijdens de hartstilstand heeft de bloedcirculatie tijdelijk stilgestaan. Dit is een schok voor de hersenen omdat die hierdoor onvoldoende toevoer van bloed en zuurstof hebben gehad. Als een hartstilstand langer dan 5-6 minuten duurt zonder reanimatie, dan leidt dit vaak tot schade of sterfte van hersenweefsel.
Wat is GEEN rede om een reanimatie te stoppen? Het slachtoffer geeft duidelijke tekenen van leven. Je denkt dat het geen zin meer heeft. Je bent volledig uitgeput.
Plotselinge hartdood is geen hartaanval
Met een hartaanval kunt u ernstige pijn op de borst of andere symptomen voelen. U blijft meestal wakker en kunt om hulp roepen. Bij SCD daarentegen zijn er geen tekenen dat er iets gaat gebeuren - u verliest plotseling het bewustzijn en kunt niet om hulp roepen.
De beschadigde hersencellen herstellen niet, maar andere delen van de hersenen nemen functies over. Er worden nieuwe netwerken in de hersenen gemaakt, waardoor functies die uitgevallen zijn weer herstellen. Bij een groot deel van de mensen met hersenletsel gaan niet alle klachten over.
in de eerste maanden na een reanimatie komen geheugenproblemen, concentratieverlies en moeite met plannen regelmatig voor. 1 jaar na de hartstilstand heeft ongeveer de helft nog last van vermoeidheidsklachten en ongeveer 30% heeft emotionele problemen. veel mensen kunnen na verloop van tijd hun werk weer hervatten.
Overlevingskans. Nu overleeft 10 tot 20% van de slachtoffers. Door reanimatie en inzet van een AED kan dit percentage omhoog. Bij snel gebruik van het apparaat, dat elektrische schokken geeft om het hart weer goed te laten pompen, is de overlevingskans tussen de 50 en 70 procent.
Hierbij valt te denken aan een reanimatie, een zeer ernstig ongeval of vanwege tilassistentie. Om de noodzakelijke handelingen zo snel en kundig mogelijk uit te kunnen voeren worden er soms twee ambulances gestuurd. Twee verpleegkundigen en twee chauffeurs voeren dan gezamenlijk de nodige handelingen uit.
90% van de slachtoffers die een reanimatie overleeft, maakt het na de reanimatie goed. Een vegetatieve staat (ook wel 'kasplantje' genoemd), is zeldzaam. Veel mensen kunnen na verloop van tijd hun werk weer hervatten. Maar een klein deel leeft met ernstige gevolgen van een hartstilstand.
er is geen hersenstamreflex, dat wil zeggen de hersenstam reageert niet meer op prikkels; er is geen elektrische activiteit in de hersenen meer, en er gaat geen bloed door de hersenen; de persoon kan niet meer zelf ademhalen.
Hersendood is een toestand waarbij je hersenen helemaal niet meer in staat zijn te reageren op prikkels. Je hebt geen ademhaling meer, je kunt niet meer bewegen en je hebt geen primitieve reflexen meer. Dit betekent praktisch dat je hersenen dood zijn. Je lichaam kan echter nog wel blijven leven.
Gemiddeld kan een mens 4 tot 5 minuten met een verminderde zuurstoftoevoer naar de hersenen, maar als die tijd langer is, treedt er schade op. Bij een hartstilstand is snelle reanimatie de enige mogelijkheid om een leven te redden. Het is erg belangrijk om binnen 2 minuten te reanimeren.
Onder de blijvende gevolgen van hersenletsel bevinden zich allerlei neurologische aandoeningen zoals vormen van spasticiteit, afasie, epilepsie, geheugenverlies, parkinsonisme en in ernstige gevallen een coma of een vegetatieve status.
Kans op herstel
Meestal kan een arts na enkele weken een voorzichtige voorspelling doen. De grootste vooruitgang vindt plaats in de eerste weken. Na de eerste maanden tot jaren na een beroerte kan nog verbetering optreden. Ongeveer de helft van de patiënten kan na een half jaar zelfstandig leven.
Een traumatisch hersenletsel wordt veroorzaakt door een trauma van het hoofd, gevolgd door minstens een van de volgende symptomen: een periode van bewustzijnsverlies, geheugenverlies met betrekking tot de gebeurtenissen vlak voor of na het ongeval (posttraumatische amnesie of PTA), een verandering in de mentale ...
verminderd gevoel, verlammingsverschijnselen langs één kant, verlies van spierkracht, scheefstand van de mond, epileptische aanvallen, bewusteloosheid, vergrote pupillen.
Ernstig traumatisch hersenletsel: over deze aandoening
Bijvoorbeeld door een val, een klap op het hoofd of een verkeersongeluk. Door deze beschadiging kunnen hersencellen, bloedvaten en zenuwbanen kapot gaan. Hierdoor ontstaat een zwelling in de hersenen, soms in combinatie met een bloeduitstorting.
Een kunstmatig hart heeft de 25-jarige Stan Larkin bijna anderhalf jaar in leven gehouden terwijl hij moest wachten op een donorhart. Stan lijdt net als zijn oudere broer aan een erfelijke hartspierziekte.
Signalen en symptomen van plotselinge hartstilstand. Het eerste en vaak enige symptoom van plotselinge hartstilstand is bewustzijnsverlies (flauwvallen) als gevolg van een tekort van bloed naar de hersenen. Op dat moment is er ook geen hart- of polsslag te voelen.
Duidelijke signalen
Het voelt alsof iemand een band om je borst snoert. Bij een hartinfarct gaat dit gevoel niet over. De pijn op de borst gaat vaak samen met: uitstralende pijn naar de armen, schouderbladen, hals, kaak of maagstreek.