Reizigers met verblijfsvergunning Dan mag u maximaal 90 dagen binnen een periode van 180 dagen in het Schengengebied zijn. Neem naast uw paspoort of ander reisdocument, uw verblijfsvergunning mee als u op reis gaat.
Je mag maximaal 90 dagen in Italië verblijven in elke periode van 180 dagen, met je paspoort, dat meer dan zes maanden geldig moet zijn en minder dan 10 jaar oud, volgens de Italiaanse immigratieregels die van toepassing zijn op burgers van derde landen.
Niet-EU-burgers die langer dan 90 dagen in Italië willen verblijven, moeten een nationaal visum voor lang verblijf (type D) aanvragen bij de Italiaanse diplomatieke vertegenwoordiging in hun land van herkomst of vaste verblijfplaats.
Op grond van artikel 13 Participatiewet is het personen die de pensioengerechtigde leeftijd hebben bereikt toegestaan per kalenderjaar maximaal 13 weken in het buitenland te verblijven. Voor personen die jonger zijn dan de pensioengerechtigde leeftijd geldt een maximum verblijfsduur van 4 weken per kalenderjaar.
Amerikanen die korter dan drie (3) maanden in Italië verblijven of reizen, worden beschouwd als niet-ingezetenen . Dit omvat personen op vakantie, personen die professionele reizen maken, studenten die zijn ingeschreven bij een erkende school of personen die onderzoek of onafhankelijke studie uitvoeren.
Amerikaanse burgers mogen Italië voor maximaal 90 dagen binnenkomen voor toeristische of zakelijke doeleinden zonder visum. Alle niet-ingezetenen moeten een verklaring van aanwezigheid (dichiarazione di presenza) invullen.
Langer dan 8 maanden buiten Nederland
Verblijft u in een periode van een jaar meer dan 8 maanden buiten Nederland? Dan moet u zich altijd uitschrijven bij uw gemeente in Nederland. Wanneer u dit niet doet, kunt u een boete krijgen. De 8 maanden hoeven niet aaneengesloten te zijn.
U moet zich laten uitschrijven uit de Basisregistratie Personen (BRP) als u in een periode van een jaar meer dan 8 maanden in het buitenland verblijft. Ook als u uw huis in Nederland aanhoudt, moet u zich laten uitschrijven uit de BRP.
U heeft een verblijfsvergunning nodig als u langer dan 90 dagen in Nederland verblijft. En als u niet de nationaliteit heeft van een land van de Europese Unie (EU), Liechtenstein, Noorwegen, IJsland of Zwitserland. Vaak heeft u ook een machtiging tot voorlopig verblijf (mvv) nodig.
Kun je in twee verschillende landen ingeschreven staan? Het is mogelijk om in twee verschillende landen ingeschreven te staan als je in het buitenland gaat werken. Dit is echter afhankelijk van de wetgeving van de landen waarin je verblijft. Sommige landen staan dubbele inschrijving toe.
Als u de visumvrije limiet van 90 dagen overschrijdt, kunt u maximaal 3 jaar lang een verbod krijgen om Schengenlanden binnen te komen . Als u niet naar het VK kunt terugkeren voordat uw visumvrije limiet verloopt, neem dan contact op met het dichtstbijzijnde lokale immigratiekantoor ('questura') (in het Italiaans). Zorg ervoor dat u bij in- en uitreis uw paspoort laat afstempelen.
Italië ligt in de EU, dus je kunt hier gewoon met jouw ID-kaart (identiteitskaart) heen reizen. Een visum of paspoort regelen is niet nodig.
Wonen in Italië is qua kosten vergelijkbaar met Nederland. Natuurlijk ligt het wel aan je uitgavenpatroon. Als je veel uit eten gaat in toeristische gebieden, zullen je kosten een stuk hoger liggen dan wanneer je leeft als een local in Italië.
Het type visum dat je nodig hebt om naar Italië te verhuizen, hangt af van je reden voor emigratie. Voor werk is er bijvoorbeeld een werkvisum nodig, terwijl studenten een studentenvisum moeten aanvragen. Als je naar It alië verhuist voor familiehereniging, is er een ander type visum vereist.
In de volgende situaties hebt u uw hoofdverblijf niet verplaatst: U verblijft langer dan 6 jaar voor studie in een andere lidstaat van de Europese Unie. U hebt langer dan 12 maanden verbleven in een van de Schengenlanden. En u bent niet langer dan 6 jaar buiten Nederland geweest.
U mag meerdere keren naar het buitenland, zolang u binnen het totaal van 13 weken blijft. Alle periodes worden bij elkaar opgeteld. De dag van vertrek telt niet mee, de dag van terugkeer wel.
Wanneer moet ik mij in de Basisregistratie Personen (BRP) laten inschrijven als ingezetene? Komt u langer dan 4 maanden in Nederland wonen, dan moet u zich als ingezetene laten inschrijven in de Basisregistratie Personen (BRP).
Langer verblijf in het buitenland
Gaat u voor langere tijd naar het buitenland, bijvoorbeeld tijdens een wereldreis? Dan ligt het aan de lengte van uw reis of u uw zorgverzekering kunt behouden. Voor reizen korter dan 1 jaar blijft u verzekerd onder de Nederlandse wetgeving. U kunt dan uw zorgverzekering behouden.
Net als in Nederland, kunnen we in het buitenland controleren via een huisbezoek. We houden ons daarbij aan de regels die gelden in het land waar u woont of verblijft.
Heb ik recht op een AOW-toeslag op mijn uitkering als ik in het buitenland ga wonen? U heeft recht op een AOW-toeslag als u verhuist naar een land binnen de EU, EER of naar Zwitserland.
Wat zijn de gevolgen van mijn uitschrijving? Uw uitschrijving bij de gemeente kan gevolgen hebben voor uw regelingen met de overheid.Denk bijvoorbeeld aan uitkeringen, toeslagen en de opbouw van uw AOW. Neem contact op met de organisaties waar u mee te maken heeft voor informatie over de gevolgen van uw uitschrijving.
Zoals eerder vermeld, kunnen Britse burgers voor onbepaalde tijd in het buitenland wonen zonder dat dit gevolgen heeft voor hun status. Mensen mogen dus geen afstand doen van hun Britse staatsburgerschap als ze voor langere tijd buiten het Verenigd Koninkrijk in een ander land willen wonen.
Houd er rekening mee dat u binnen een periode van 180 dagen niet meer dan 90 dagen in het Schengengebied mag blijven. Het maakt daarbij niet uit of u 90 dagen achter elkaar in het Schengengebied blijft, of verdeeld over meerdere reizen.
Met pensioen of uitkering verhuizen naar het buitenland
Als de verzekerde emigreert naar het buitenland, vervalt de Nederlandse zorgverzekering. Is er nog wel een wettelijk pensioen of een uitkering uit Nederland? Dan is het mogelijk dat de verzekerde recht heeft op (vergoeding van) zorg in het nieuwe woonland.