Het voorarrest kan dus in totaal uiterlijk 110 dagen duren: maximaal 2 keer 3 dagen inverzekeringstelling; maximaal 14 dagen bewaring; maximaal 90 dagen gevangenhouding.
Sinds 1 maart 2017 mag de politie u maximaal 9 uur vasthouden voor onderzoek. Bijvoorbeeld om uw vingerafdrukken af te nemen of foto's te maken. De tijd tussen 0.00 uur en 9.00 uur telt hierbij niet mee. In totaal kan de politie u dus maximaal 18 uur vasthouden voor onderzoek.
De raadkamer kan een bevel gevangenhouding geven voor in totaal maximaal 90 dagen. Meestal wordt door de raadkamer eerst een bevel voor een korte periode gegeven dat daarna een of meer keren kan worden verlengd. Na een periode van 90 dagen moet de strafzaak voor de eerste keer bij de rechtbank komen.
Wanneer u bent aangehouden in verband met een verdenking van een strafbaar feit, mag de politie u 9 uur vasthouden voor nader onderzoek. Deze periode wordt vaak gebruikt om u als verdachte te horen. De nachtelijke uren tussen 00:00 uur en 09:00 uur tellen daarbij niet mee.
De inverzekeringstelling mag alleen als dat nodig is in het belang van het onderzoek. Dit mag maximaal 3 dagen duren en één keer worden verlengd. De (hulp)officier van justitie bepaalt hoe lang je in verzekering blijft. Hij of zij houdt rekening met je leeftijd en zal je goed uitleggen waarom je in de cel moet blijven.
Een verdachte vier jaar laten wachten op de behandeling van zijn zaak is in strijd met artikel 6 van het Europese verdrag voor de rechten van de mens. Daarin wordt iedere burger een eerlijk proces gegarandeerd.
Bel de lokale politie.
Sommige politiebureaus hebben een specifiek telefoonnummer dat je kunt bellen om erachter te komen of iemand gearresteerd is. Als je dit nummer niet kunt vinden kan de persoon aan de lijn van het algemene niet-noodnummer je vertellen wat je moet doen.
Het voorarrest kan dus in totaal uiterlijk 110 dagen duren: maximaal 2 keer 3 dagen inverzekeringstelling; maximaal 14 dagen bewaring; maximaal 90 dagen gevangenhouding.
Denk aan een schietpartij, een ernstig ongeval of een gewapende overval. In geval van spoed moet de politie binnen 15 minuten ter plaatse zijn. Nu-meldingen zijn meldingen waarbij de politie direct nodig is, maar niemand is in levensgevaar.
Een rechter beslist over de voorlopige hechtenis. Een rechter beslist over bewaring of gevangenhouding/gevangenneming.
Na verhoor neemt de officier van justitie een beslissing: Uw zaak wordt geseponeerd. U krijgt een oproep voor een strafzitting. Er is meer onderzoek nodig voor uw strafzaak.
De politie wil een beeld krijgen wie u precies bent, of u bepaalde problemen heeft, wat voor werk u heeft, hoe uw woonsituatie is, etc. Tijdens het persoonsgericht verhoor zal de politie her en der ook vragen stellen die van belang kunnen zijn voor de zaak zelf, zonder dat u dat direct door heeft.
Het is de politie in beginsel niet toegestaan om een woning te betreden in de nachtelijke uren van 0.00u tot 6.00u (artikel 7 lid 1 Awbi). De enige uitzondering hierop is wanneer dit dringend noodzakelijk is, en ook specifiek in de machtiging is opgenomen dat ook op die tijden de woning kan worden betreden.
Gevallen waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan
Dat zijn in ieder geval alle misdrijven waarvoor maximaal 4 jaar of meer gevangenisstraf kan worden opgelegd. In de wet staan ook nog enkele andere misdrijven specifiek opgenoemd, zoals bedreiging, verduistering, afdreiging en oplichting.
Bij een verhoor op schriftelijke uitnodiging in categorie 3 is het van belang dat u voor het verhoor contact opneemt met een advocaat. Immers gaat men er in dit scenario vanuit dat een overleg heeft plaatsgevonden. De ondervragers zullen het verhoor niet willen uitstellen om u toe te staan een advocaat te raadplegen.
Feitelijk komt gevangenisstraf en hechtenis op hetzelfde neer. Het gaat beide om vrijheidsbenemende straffen. Het verschil is dat hechtenis wordt opgelegd als u zich schuldig heeft gemaakt aan een overtreding en dat gevangenisstraf wordt opgelegd als u bent veroordeeld voor een misdrijf.
De term ernstige bezwaren ziet op de ernst van de verdenking die er moet zijn. Bij aanhouding is hoogstens een redelijk vermoeden van schuld nodig. Dit betekent dat de politie op redelijke gronden iemand kon verdenken van het plegen of betrokkenheid bij een bepaald strafbaar feit.
De rechter-commissaris kan bepalen dat een verdachte voor een periode van maximaal veertien dagen vast komt te zitten in een huis van bewaring/penitentiaire inrichting (in de volksmond vaak gevangenis genoemd).
Hoe vaak mag je bellen? Een gevangene mag minimaal eenmaal per week 10 minuten bellen met iemand buiten de gevangenis. Dit vindt plaats op initiatief van de gevangene. Bellen kan alleen op afspraak en conform de regels van de gevangenis.
De Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI) geeft je vanuit privacy oogpunt geen informatie. Het is de taak van je familielid om je te informeren waar hij/zij vast zit. Of weet je iemand in je omgeving die mogelijk geïnformeerd is door je gedetineerd familielid? Dan kan je het mogelijk bij die persoon navragen.
Hieronder vallen recreatie, luchten, bezoek, sport, arbeid, onderwijs, gebruik van bibliotheek en het recht op geestelijke en medische verzorging. De tijden buiten het dagprogramma brengt een gedetineerde door op cel.
Bewijsregels. In hoofdlijnen en vrij vertaald gelden de volgende bewijsregels binnen het strafrecht; Voor een bewezenverklaring zijn slechts twee bewijsmiddelen nodig. Dit noemen we ook wel het strafrechtelijk bewijsminimum.
De meeste misdrijven zijn ambtshalve vervolgbaar. Dat wil zeggen dat de verdachte ook zonder dat er aangifte is gedaan vervolgd kan worden.
Iedereen is voor de wet gelijk. Bij het doen van een uitspraak kijkt de rechter naar de wet, de feiten (wat is er precies aan de hand), persoonlijke omstandigheden en verklaringen van deskundigen en getuigen.