Eten doen ze allemaal, de schildpadden uit het gematigd klimaat (en dat zijn echt niet zoveel soorten) kunnen een aantal maanden (ongeveer 6) zonder eten en drinken als ze in winterslaap gaan, voorwaarde is dan wel dat ze op een koude droge plek liggen.
Dieren vanaf de leeftijd van een half jaar voert u drie tot vier keer per week, en dieren vanaf twee jaar kunt u tweemaal per week voeren. Actievere dieren hebben meer voedsel nodig. Let wel op dat ze niet te dik worden.
Als je schildpad niet eet en je de omgeving hebt gecontroleerd, dan kan het zijn dat je schildpad ziek is. Stress en ziekte, zoals een gebrek aan vitamine A , constipatie, luchtweginfectie, oogproblemen of zwangerschap.
Meerdere mannetjes zonder vrouwtjes erbij zullen vaak ruzie krijgen en elkaar verwonden, waardoor ze uiteindelijk gescheiden moeten worden. Een schildpad kan prima alleen leven en heeft niet perse een partner nodig.
Ze kunnen echter zeer oud worden, de kleinste soorten bereiken gemakkelijk een leeftijd van twintig tot veertig jaar. Grotere soorten kunnen meer dan honderd jaar oud worden en de alleroudste exemplaren die bekend zijn werden ruim 150 jaar oud.
Als je een schildpad ziet, zorg er dan voor dat je hem niet aanraakt of oppakt. Schildpadden kunnen namelijk flink bijten! De bijtschildpad kan zoals zijn naam al doet vermoeden, flink bijten.
Alle waterschildpadden slapen op de bodem van het water behalve de bosbeekschildpad, die wilt nog wel eens net als een landschildpad in een hol in de grond overwinteren. Dus in principe heeft u niet veel omkijken naar een waterschildpad in rust.
In geval van nood trekken ze hun kop en poten terug binnen het schild. De eieren van schildpadden worden tijdens een paring bevrucht in het lichaam van het vrouwtje. Voordat een mannetje toestemming krijgt, moet hij veel moeite doen. Hij loopt om haar heen.
Maandelijks kost een waterschildpad je ongeveer 28 euro voor voer, voedingssupplementen, bodembedekking, elektriciteit en water.
Gewenning leren ze wel , maar echt tam maken is niets voor een schildpad. gileman: geen enkel dier is tam te maken. elk 'tam' dier kan opeens bijten/aanvallen.
Verzuring binnen het watermilieu van waterschildpadden is redelijk snel aan de orde, dit komt omdat urine en uitwerpselen verzurende elementen bevatten. Een gemiddeld verblijf van een schildpad kan binnen een week alweer gaan stinken en een vervuilt beeld geven.
Lekkernijen zijn bijvoorbeeld andijvie, brandnetels, gras, paardenbloem, witloof, weegbree en spinazie. Waterschildpadden daarentegen zijn alleseters en zullen zowel dierlijk voedsel (wormen, garnalen, insecten en zelfs rauwe biefstuk) als waterplanten en groenten naar binnen werken.
Geef landschildpadden dus dagelijks ook groenten: spinazie, kool, sperziebonen, wortelen ... Het buitenverblijf van je schildpad kun je bovendien beplanten met voedzaam gras en veilig groenvoer, waaraan het dier mag knabbelen. Water bied je het best aan in een ondiepe schotel.
Waterschildpadden kunnen alleen voedsel eten wat in het water ligt. Dit komt doordat de waterschildpad de voeding doorslikt met behulp van water. Zonder water kan de waterschildpad de voeding niet doorslikken. Het is erg belangrijk bij de voeding maagkiezel te geven aan waterschildpadden.
U mag uw huisdier begraven in uw eigen tuin of op eigen grond. Hiervoor moet voldoende ruimte zijn. Let hierbij op de risico's voor volksgezondheid, diergezondheid en milieu. Begraaf uw dier daarom tenminste 75 centimeter diep.
Stemt het vrouwtje toe in de paring en stopt ze met zwemmen dan zinken de dieren naar de bodem. Het mannetje beklimt het schild van het vrouwtje en houdt dit met alle vier de poten vast. Hierbij bijt hij het vrouwtje soms in de nek.
De Geelwangschildpad, Geelbuikschildpad en Roodwangschildpad staan sinds juli 2016 op de Europese Unielijst (EU-lijst) van invasieve exoten. Een soort die op de EU-lijst staat mag o.a. niet meer worden verhandeld en niet zomaar worden gehouden.
Schildpadden zijn intelligente dieren met een goed geheugen. Van in gevangenschap levende soorten is bekend dat ze zelfs kunnen leren. Ook kunnen schildpadden zich over grote afstanden oriƫnteren, zoals dit bij zeeschildpadden voorkomt die altijd terugkeren naar dezelfde stranden om eieren te leggen.
Huisvesting. Waterschildpadden hebben veel ruimte nodig en dus is het belangrijk dat je een groot aquarium aanschaft. Twee volwassen schildpadden hebben een aquarium nodig van minimaal 150 x 50 x 50 centimeter en het water moet minimaal 40 centimeter diep zijn.
Met haar achterpoten graaft het vrouwtje een kuil. In die kuil legt ze haar eieren. De meeste leggen tussen de 2 en 20 eieren per keer. Als alle eieren gelegd zijn, maakt ze de kuil weer dicht en ze doet dit zo goed dat je er niets meer van ziet (want de eieren mogen niet gevonden worden!).
Net als alle schildpadden ben ik geboren uit een ei. Mijn moeder legt eieren in een kuiltje in het bos. Op die plek is het nest het best verstopt. Het ligt aan de temperatuur of er een mannetje of vrouwtje uit het ei kruipt: hoe warmer hoe meer mannetjes!
In de Wikipedia staat dat het mannetje in de voortplantingstijd grommende en sissende geluiden maakt. Ons mannetje roept het al eerdergenoemde 'hiek, hiek, hiek'. Een geluid dat ik, in een documentaire, ook reuzenschildpadden hoorde maken tijdens de paring, maar dan een octaaf lager.
Hij kan maandenlang zonder lucht onder water blijven, bijvoorbeeld tijdens zijn winterslaap. Wetenschappers vragen zich al tijden af hoe de schildpad aan voldoende zuurstof komt op zijn onderduikadres.
De mens: Een gevaar in het ecosysteem van de schildpad
Het gevaar van zwemmen met schildpadden tijdens een trip zit hem in het voeden van de mens. Met een vissersboot vaar je naar de plek waar de schildpadden gevoed worden. De dieren herkennen de boot en weten dat ze hier voedsel krijgen.
Overigens kunnen vrijwel alle schildpadden goed zwemmen, dus ook de landschildpadden, maar houden veel soorten dat niet zo lang vol als een zeeschildpad. Maar hoe goed ze ook kunnen zwemmen, alle schildpadden kunnen verdrinken.