De burgemeester stelt het CIZ en de Inspectie voor de Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) onmiddellijk op de hoogte. Met de handtekening van de burgemeester wordt je naaste binnen 24 uur naar het verpleeghuis gebracht. Een ibs geldt voor maximaal drie dagen. Het CIZ kan een verlenging aanvragen voor maximaal zes weken.
De rechter kan de IBS met drie weken verlengen. als uw psychiater vindt dat u de kliniek niet binnen drie weken kunt verlaten, zal hij een Rechterlijke Machtiging (RM) aanvragen. Met een RM kunt u langere tijd worden opgenomen.
De eerste rechterlijke machtiging duurt maximaal zes maanden. Daarna kan het CIZ weer een rechterlijke machtiging vragen. De maximale geldigheidsduur van de tweede machtiging is: voor mensen met een verstandelijke beperking 2 jaar.
Patiënt verzet zich wel
Als een patiënt zich tegen opname verzet kan hij worden opgenomen op basis van een rechterlijke machtiging (rm) of, in crisissituaties, op basis van een beschikking tot inbewaringstelling (ibs). In beide situaties is sprake van een onvrijwillige opname.
Een inbewaringstelling kan worden opgelegd aan personen van twaalf jaar of ouder die: verzet vertonen tegen opname; een vertegenwoordiger hebben die zich verzet tegen opname; ouders of voogden hebben die gezamenlijk het gezag uitoefenen en van mening verschillen over de opname.
Hulp is 24 uur per dag mogelijk. De huisarts belt zo nodig de crisisdienst die u komt helpen. U kunt ook een telefonische hulplijn bellen, bijvoorbeeld 113 of gratis 0800 0113 als u aan zelfdoding denkt.
Een gedwongen opname is in eerste instantie slechts mogelijk voor maximum 40 dagen. Daarna kan door de vrederechter of procureur beslist worden tot verlenging van de opname. Concreet wordt er dikwijls al na 10 dagen een evaluatie gedaan door de vrederechter of procureur.
De rechterlijke machtiging heeft een geldigheidsduur van maximaal zes maanden. Indien een cliënt al op grond van een machtiging tot opname en verblijf in een accommodatie verblijft kan de rechter een verlenging van de machtiging verlenen.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
De Wet zorg en dwang regelt ook de opname van mensen met dementie of een verstandelijke beperking in een zorginstelling als zij daar niet mee instemmen. Als de cliënt zich verzet tegen een gedwongen opname, beslist de rechter over de opname.
Als het besluit wordt genomen na 1 januari 2020, blijft het besluit 5 jaar geldig (t/m 31-12-2024).
In de Wet zorg en dwang staat dat er ernstig nadeel is als er (een grote kans is op) bijvoorbeeld verwonding of levensgevaar. Er is ook sprake van ernstig nadeel als uw familielid zichzelf verwaarloost of financieel in de problemen raakt. Of als hij agressie bij anderen oproept.
Inbewaringstelling (ibs) is een spoedmaatregel voor een gedwongen opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Een ibs is alleen mogelijk in een noodsituatie: als mensen vinden dat iemand een gevaar is voor zichzelf of voor anderen, veroorzaakt door een 'stoornis van de geestelijke vermogens'.
Crisisopname. Bij een crisisopname wordt iemand opgenomen vanwege ernstige psychische klachten. Dat gebeurt bijvoorbeeld als iemand ernstige psychotische klachten heeft, als iemand zichzelf wil beschadigen, of net een poging tot zelfbeschadiging of zelfdoding heeft gedaan.
U kunt deze aanvraag via het CIZ indienen. Vul hiervoor het aanvraagformulier in. Het kan ook zijn dat u een aanvraag heeft gedaan voor een besluit tot opname en verblijf. Als het CIZ beoordeelt dat uw familielid niet opgenomen wil worden, behandelen wij deze aanvraag als een aanvraag voor een rechterlijke machtiging.
De rechterlijke machtiging (RM)
Een rechterlijke machtiging is een beslissing van de rechter om u gedwongen te laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis. Een RM is geen spoedprocedure zoals de IBS. Een RM wordt aangevraagd als er geen haast is bij een gedwongen opname.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Besluit tot opname en verblijf
Als er vooraf getwijfeld wordt over verzet tegen opname kan eerst nog overlegd worden met het CIZ. Indien zeker verzet tegen opname verwacht wordt, kan besloten worden direct een rechterlijke machtiging (RM) aan te vragen.
Wie kan de aanvraag doen? U kunt voor uw familielid van 12 jaar of ouder een aanvraag doen voor een 'besluit tot opname en verblijf'. Een cliëntondersteuner of de zorgaanbieder kan u helpen bij het doen van de aanvraag. Uw familielid kan zelf geen aanvraag doen.
Dit duurt gemiddeld één tot twee maanden, simpelweg omdat ze niet de noodzaak kennen van langdurige hulp aan hun naaste. De meeste mensen vinden dat je na verloop van tijd de draad 'gewoon' weer op moet pakken. Hier kunnen ze niets aan doen, het is te wijten aan onwetendheid: ze voelen niet wat jij voelt.
Als iemand een gevaar vormt voor zichzelf of zijn omgeving, kan de rechter of burgemeester deze persoon gedwongen laten opnemen. Dit is een ingrijpende maatregel die om die reden alleen in uiterste gevallen wordt toegepast.
Om te beginnen moet er sprake zijn van een ernstige geestesziekte. Een verslaving- alcohol, drugs, medicatie,... - is geen geestesziekte. Een verslaafde kan enkel gedwongen worden opgenomen als die verslaving het gevolg is van een geestesziekte of daarin resulteert.
Wanneer u geen passende geestelijke gezondheidszorg vindt, kunt u daarbij hulp krijgen. Bijvoorbeeld van de huisarts, zorgverzekeraar of Het Juiste Loket. Lukt dat ook niet, dan kan het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport helpen.