De rat zal na ongeveer 4 tot 14 dagen (2 à 3 opnames) doodgaan door inwendige bloedingen.
Hoe lang het duurt voordat muizengif werkt ligt aan de grootte en leeftijd van de muis. Soms sterft de muis al na 1 dag, maar gemiddeld is dit na 3 tot 5 dagen. Een muis moet meerdere keren eten van het gif voordat hij dood gaat.
Plaats op meerdere plaatsen lokdozen met 30 tot 50 gram muizengif. Bij een grote besmetting het aantal lokdozen verdubbelen. Controleer na 2 dagen of er van het gif gegeten is.
Muskil Pasta Fluo-NP rattengif 200g
Dit rattengif lokaas is in de vorm van pasta verpakt in zakjes van 10 gram. De gepatenteerde nieuwe combinatie bevat twee werkzame bestanddelen antistollingsmiddelen van de tweede generatie (bromadiolone en difenacoum).
Rattengif dat veel gebruikt wordt en niet schadelijk is, bestaat bijvoorbeeld uit antistollingsmiddelen. Hierdoor kan het bloed van de rat niet meer goed stollen waarna hij overlijdt aan interne bloedingen. Omdat de dosis in het rattengif zo laag is, zal een mens en ook een klein kind hier meestal geen last van hebben.
Ratten dienen echter meer van het vergif te eten om eraan dood te gaan. Zowel muizengif als rattengif bestaan vaak uit anticoagulantia. Dit is een biocide die bloedstolling veroorzaakt, waardoor de knaagdieren overlijden aan interne bloedingen.
Zou de rat wel na één dosis gif-opname doodgaan, dan treedt er bij de andere ratten aasschuwheid op. Om deze reden wordt er sinds de jaren 1960 alleen nog met multi-dosismiddelen gewerkt. De rat zal na ongeveer 4 tot 14 dagen (2 à 3 opnames) doodgaan door inwendige bloedingen.
Waarom is rattengif verboden? Door onjuist gebruik van rodenticiden (rattengif) in de laatste decennia zijn ratten minder gevoelig en zelfs resistent geworden tegen de biociden die ingezet werden ter bestrijding van ratten. Ook is studie gedaan m.b.t. doorvergiftiging naar andere dieren zoals vogels, katten en honden.
“Drie tot vier dagen na inname begint de rat te bloeden”, zegt Kristof Baert. “De bloeding op zich is niet pijnlijk, wel de opstapeling van bloed in gewrichten, hoofd en ingewanden.
Je kan in principe met gips kan je je eigen rattenvergif maken. Het is dan de bedoeling dat de ratten gipspoeder opeten, zodat het verhardt in de maag. Je kan het gips 'aantrekkelijker' maken door het te vermengen met lokaas. Denk maar aan pindakaas, bloem, maïsmeel, (chocolade)melk of aardappelen.
Hoewel ratten vooral 's nachts actief zijn, gaan ze soms ook overdag op pad. Dat doen ze vooral als het voedsel ergens schaars is. Zitten ze in een woning of bedrijf, dan kun je ze dus overdag tegenkomen. Bijvoorbeeld in de keuken of in een voorraadruimte.
Ook is een rattenval heel eenvoudig in gebruik: plaats wat lokaas, het liefst pindakaas, op de muizenval en stel deze op scherp door een hendeltje over te halen. De plaatsing van de val is wel belangrijk: altijd langs muren en het liefst in de buurt van plekken waar ze (vaak) komen.
Zo zouden ratten een hekel hebben aan zwarte peper, maar ook aan de geur van munt, eucalyptus, chloor, azijn, uien en kamille.
Klapvallen zijn de bekendste vallen. Je legt aas op het plateau, de rat gaat op het plateau staan om het aas op te eten en de val valt dicht. Hierdoor breekt de rat zijn rug. Bij klapvallen is de rat direct dood.
Nadat een hond dus rattengif heeft ingenomen ontstaan er na een paar dagen bloedingen. Meestal zijn dit inwendige bloedingen en is dit uitwendig niet waarneembaar. Een hond wordt sloom, bleek en koud en zal door bloedverlies overlijden. Soms ontstaan er longbloedingen en kan een hond bloed ophoesten.
De gemeente is verplicht om overlast van ratten, kakkerlakken en faraomieren bij particuliere huishoudens te bestrijden. Voor de bestrijding van andere plaagdieren moet u zelf contact opnemen met een bestrijdingsbedrijf.
Zo graven zij bijvoorbeeld een burcht, maar ook kleine gaten en soms zelfs tunnels. Dit kan funest zijn voor jouw gazon. Niet alleen kunnen ratten schade aan jouw tuin veroorzaken, je kan door de (urine van) ratten de ziekte van Weil oplopen. Hierdoor kan je ernstige nier- of leverontsteking van krijgen.
Ratten- en muizenvergif op basis van anticoagulantia
Mogelijke gevolgen bij een vergiftiging kunnen zijn: makkelijk optreden van blauwe plekken en wondjes die langer blijven bloeden. Bij zeer ernstige vergiftigingen kan er zelfs bloedverlies in de urine of de stoelgang optreden.
Het gif voor ratten zijn middelen die de stolling van het bloed tegengaan. Iedere keer als de rat van het rattengif eet wordt de bloedstolling minder. Het gevolg hiervan is dat de ratten sterven aan inwendige bloedingen. Dit kan 3 tot 14 dagen duren totdat de rat voldoende heeft binnengekregen.
Rattengif komt onbedoeld ook voor in veel wilde vogels en zoogdieren. Dat geldt vooral voor knaagdiereters zoals steenmarters, steenuilen, vossen, bunzings, kerkuilen en buizerds.
Muizengif met anticoagulantia mag vanaf 2023 niet meer door consumenten worden gebruikt, omdat het schadelijk is voor de natuur. Dit heeft tot gevolg dat consumenten nu al meer muizengif met alfachloralose gebruiken.
Er zijn verschillende geuren waar ratten niet tegen kunnen. Zo houden ratten niet van de geur van azijn, chloor, eucalyptus, uien en kamille. Deze geuren kun je inzetten om ratten te verdrijven. Let er wel op dat deze geuren vaak een tijdelijk effect hebben.
Plakkerige dingen, zoals pindakaas en vers brood, moet je niet geven. Een ratje kan daar in stikken. Eikels zijn in grote hoeveelheden giftig, vanwege het looizuur dat ze bevatten. Groene -niet rijpe- eikels, moet je sowieso niet geven; bruine -rijpe- eikels dus met mate.
Ratten zijn voornamelijk actief tussen 18.00 uur en 6.00 uur. Ze graven het liefst in losse, droge en licht hellende grond. Soms graven ze tot 3 meter diep, maar over het algemeen gaan ze niet dieper dan 0,5 meter. Ze maken korte gangen met een heel complex gangenstelsel.