Het duurt ongeveer vier weken voordat de hele opperhuid is vernieuwd. Het bovenste laagje dode hoorncellen laat steeds vanzelf los. Meestal is dit niet merkbaar, maar bij een snelle celdeling, zoals na verbranding door de zon is dit zichtbaar als 'vervellen'.
Doordat de cellen in de basale laag zich voortdurend delen en deze uiteindelijk aan de bovenkant afschilferen, vernieuwt de opperhuid zich ongeveer één keer per maand. Het vermogen tot aanmaak van nieuwe cellen in de basale laag, maakt dat de huid bij een verwonding vrij snel dichtgroeit.
Het herstel van een kapotte huid
De opperhuid vernieuwt zich elke maand. Dode huidcellen vallen van het lichaam af en zien eruit als huidschilfers. Vanuit de opperhuid worden er weer nieuwe huidcellen gevormd. Dit proces heet regeneratie.
Met een dikte van 0,1 mm is de epidermis even dik als een vel papier. Hoewel het 5 mm dik kan zijn op plaatsen waar het het vaakst in contact komt met de omgeving. Deze plaatsen omvatten vooral de handpalmen en voetzolen. De buitenste laag van de huid is bedekt met harde dode huidcellen, ook keratine genoemd.
De oudste cellen liggen bovenaan en zijn al dood. Toch zijn deze cellen nog wel belangrijk. De zogenaamde celskeletten van deze laag zorgen er namelijk voor dat je huid moeilijk doordringbaar is voor stoffen en bateriën van buitenaf. Ook zorgt deze laag ervoor dat je huid niet zomaar uitdroogt.
De dode huidcellen die aan onze huid blijven kleven kunnen negatieve gevolgen hebben voor de gezondheid van je huid. Ten eerste laten ze de huid er dof uitzien. De huid krijgt een grauwe, grijzige gloed en ziet er energieloos uit. Ten tweede zorgen de dode cellen ervoor dat de huid er oneffen uitziet.
De laag onderhuids bindweefsel is het dikst op de buik en billen, maar praktisch afwezig op de neus en het borstbeen. Verspreid over het hele lichaam zijn in de huid haarzakjes ingebed, waaruit haren via de opperhuid naar boven komen.
De dikte van de huid is variabel, het dikst is de huid van de handpalmen, de voetzolen en de nek. Het dunst is de huid van de oogleden en de lippen. De huid is ons grootste orgaan en heeft bij een volwassene een oppervlak van ruim anderhalve vierkante meter.
Dat een mens gemiddeld ongeveer 30.000 dode huidcellen per minuut verliest, dat dit neerkomt op een halve kilo per jaar. Dat de stof in huis ongeveer uit 50% dode huidcellen bestaat. Vitamine D onder andere door de zon in onze huid wordt aangemaakt (UVB), 15 min per dag is voldoende voor de dagelijks hoeveelheid.
De huid is impermeabel zoals dat heet. Ofwel de huid is vrijwel ondoordringbaar voor water. Alleen de buitenste (hoorn)laag kan een heel klein beetje water opnemen.
Een snelle en ongestoorde genezing vindt dus altijd plaats onder een pleister, een steriel wondverband of een kompres. Dat inzicht ligt ook aan de basis van het principe van vochtige wondgenezing. Niet in de droge lucht, maar juist in een vochtig milieu kan nieuw huidweefsel zich makkelijker vormen.
De beschadigde huid hydrateren
Dé manier om een beschadigde huidbarrière te herstellen is: dagelijks meerdere malen insmeren met een crème, zodat je je huid hydrateert. Want dát heeft je huid nodig om mooi te helen: water. En laat water nou juist datgene zijn wat je beschadigde huid niet meer vast kan houden.
Zorg er dan voor dat je de huid met een goede littekenzalf, litteken oil of wondzalf optimaal voorziet van vocht. Vocht in de vorm van een crème, oil of zalf is bij herstel van een beschadigde huid van essentieel belang. Meerdere malen per dag je huid hydrateren, insmeren om wondgenezing te bevorderen.
De buitenste laag bestaat uit dode huidcellen. De dode cellen schilferen af en verdwijnen, op die manier vernieuwt deze huidlaag zichzelf voortdurend. Dat is een natuurlijk fysiologisch proces. Bij elke beschadiging aan het oppervlak van de epidermis (blessure, brandwond, snijwond enz.)
Bij een verstoorde huidbarrière is de huid niet in tact, je huid verliest meer vocht en droogt uit. Daarnaast bestaat de kans dat allerlei stoffen je huid binnendringen, ook bacteriën die acne kunnen veroorzaken. De huid voelt vaak ruw aan, is rood, geïrriteerd en kan jeuken.
Ook is het een barrière tegen (UV-)straling van buitenaf en zorgt het ervoor dat je temperatuur en vochthuishouding op peil blijven. Daarnaast is je huid uitermate belangrijk voor de opname van zonlicht voor de aanmaak van vitamine D.
Je huid heeft een oppervlakte van ongeveer 2 m2 en is daarmee het grootste orgaan. Zo'n 16% van je gehele gewicht komt van de huid. De huid is niet overal even dik op je lichaam. Er zit een verschil in tussen de 0,05 en 1,5 mm dikte.
De huid is het grootste orgaan van het menselijk lichaam. Bij de volwassene is het oppervlak 1.5 - 2.0 m². Het gewicht van de huid, inclusief het onderhuids bindweefsel is 15-20 kg.
De huid is opgebouwd uit 3 lagen: de opperhuid, de lederhuid en de onderhuid. Deze 3 huidlagen bestaan weer uit meerdere lagen, met elk zijn eigen functie.
Een gezonde huid voelt zacht en egaal aan, omdat er geen sprake is van ontstekingen of ruwe schilfers. De teint van de huid is egaal en er zijn geen plekken die donkerder of lichter zijn dan de rest van de huid, met uitzondering van sproeten. Rode adertjes of kluwen van adertjes zijn niet op de huid zichtbaar.
De diepste laag van de huid bestaat uit het onderhuids bindweefsel. Dit bindweefsel vormt de scheidslijn tussen de huid en de spieren en pezen in ons lichaam. Het beschermt de onderliggende organen en bepaalt de veerkracht van de huid en lichaamsvorm. Het bestaat vooral uit vet, bindweefselschotten en bloedvaten.
Uit deze studie1 kwam naar voor dat op volgende plaatsen de gemiddelde huiddikte als volgt is: Buik 2.2 mm. Dijbenen 1.9mm. Billen 2.4mm.
De huid is ons grootste orgaan en ook één van de belangrijkste van het menselijk lichaam. De huid vormt een beschermende barrière tussen de externe omgeving en de organen in ons lichaam.
Bij de mens wordt de huid beschouwd als het grootste orgaan, omdat de gehele huid meer weegt dan elk van de andere organen. Bovendien bevat de huid, net als de inwendige organen, verschillende lagen gespecialiseerde cellen (weefsels) die samen een functie vervullen.