Voor deze reconstructie/ overbrugging gebruikt de KNO-arts meestal kunstmaterialen (zoals Titanium of Teflon, zie afbeelding 4) en soms eigen botweefsel van uzelf. Na een operatie waarbij de continuïteit van de gehoorbeenketen is hersteld, mag u de eerste vier weken niet sporten en zwaar werk doen.
Na de operatie kunt u de eerste dagen wat duizelig zijn. Het beste kunt u dan rustig gaan liggen. Meestal trekt de duizeligheid daarna snel weg.
U mag geen lichamelijke arbeid verrichten of sporten in de eerste 4 weken na de operatie. Als uw oor te nat wordt, zal het minder mooi genezen en heeft u kans op een oorontsteking. U kunt douchen en de haren wassen, mits u het oor droog houdt. Zwemmen of met het hoofd onder water in bad mag de eerste 4 weken niet.
Meestal geneest een trommelvlies vanzelf binnen 2 maanden. Zorg dat er niet te veel water in uw oor komt. U mag wel douchen. Zorg dat er niet veel druk komt op uw oor: til geen zware dingen en snuit uw neus niet hard.
Een sanerende ooroperatie is een operatie waarbij het oor schoon gemaakt wordt omdat het plotseling of chronisch ontstoken is. Als het oor plotseling hevig ontstoken is kan de ontsteking zich soms uitbreiden naar het bot achter het oor (het mastoïd).
Voorzichtigheidshalve wordt – afhankelijk van de operatie – door de meeste KNO-artsen een genezingsperiode van zes weken in acht genomen (nog niet zwemmen, vliegen en sporten bijvoorbeeld). De beperkingen daarna worden door de KNO-arts besproken en zijn afhankelijk van uw persoonlijke situatie en soort operatie.
Over het algemeen geldt dat hoe meer gehoorbeentjes nog intact zijn, des te groter de kans is op succes. Wanneer bijvoorbeeld alleen het aambeeld ontbreekt, is de kans op een functioneel gehoor ruim tachtig procent. Als ook de stijgbeugel ontbreekt, dan daalt die kans naar ongeveer zestig procent.
Horen met je botten
Want wat niet veel mensen weten, is dat we niet alleen met onze oren, maar ook met onze botten horen. En dan bedoelen we niet de bovengenoemde hamer, aambeeld en stijgbeugel: door trillingen via het kaakbeen door te geven, bereikt het signaal het slakkenhuis zonder het trommelvlies te belasten.
Dit ontstaat door een verminderde functie van de buis van Eustachius (tussen de neus en het oor). Als gevolg van bijvoorbeeld een verkoudheid kan deze verstopt zitten. Vaak helpt het om veel te klaren. Daarnaast is het mogelijk de buis van Eustachius met medicijnen weer beter te laten werken.
Vaak is de oorzaak een verkoudheid. In dat geval opent de buis van Eustachius zich vanzelf weer als de verkoudheid open is, meestal na zo'n 2 weken. Is je buis van Eustachius verstopt door een andere oorzaak, dan kan het zijn dat die eerst moet worden aangepakt voordat de verstopping weggaat.
Alleen bij zoogdieren leveren dode haarcellen in het oor permanente schade op, zo lijkt het. De afgelopen jaren zijn er flinke verbeteringen ontwikkeld op het gebied van hoortoestellen, maar de mogelijkheid om gehoorverlies ongedaan te maken is er nog niet.
Door een hard geluid kunt u last krijgen van ruis of een piep in de oren. Vaak herstelt het gehoor zich vanzelf, maar de schade kan ook blijvend zijn. De kans op gehoorschade hangt af van de tijdsduur en geluidssterkte. De haarcellen bij de mens zijn helaas niet in staat te herstellen.
Indien na een periode van ontsteking toch schade is ontstaan aan het trommelvlies of één van de gehoorbeentjes, kan dit meestal door een operatie worden hersteld; Een gehoorbeentje (meestal de stijgbeugel) dat is vastgegroeid aan zijn omgeving.
De prijzen voor een flapoorcorrectie verschillen sterk per kliniek of ziekenhuis. Globaal kun je uitgaan van een bedrag tussen de 2.000 en 4.000 euro. Wanneer je een aanvullende verzekering hebt die dit volledig vergoedt, weegt in de meeste gevallen de premie wel op tegen de vergoeding.
Meestal verdwijnt een ontstoken evenwichtsorgaan vanzelf en is een behandeling niet nodig. Genezing kan enkele weken duren. Om het genezingsproces te versnellen, kan je arts de volgende medicijnen voorschrijven: Antibiotica.
Als een otitis niet goed behandeld wordt, kan het leiden tot gehoorverlies of zelfs totale doofheid in de ergste gevallen. Een otitis manifesteert zich door pijn aan de oren, het rood worden en zwellen van het gehoororgaan en veel jeuk aan het oor.
Bij langdurige of chronische stress is er een overproductie aan adrenaline die een verhoogde bloeddruk veroorzaakt. Bij een hoge bloeddruk vermindert de bloedsomloop naar de oren en raken de haarcellen dus beschadigd.
Wanneer de buis van Eustachius niet goed functioneert kunnen de volgende klachten ontstaan: dichtklappende, krakende of klikkende oren. dof of verstopt gevoel in het oor. drukgevoelens in het oor of hoofd.
Dichte en verstopte oren kunnen irriterend zijn. Ze kunnen uw gehoor aantasten, uw dagelijkse leven verstoren en zelfs permanente schade toebrengen.
Behandeling. De operatie gaat via de gehoorgang of via een huidsnede achter het oor. Voor het herstellen van het trommelvlies wordt een klein stukje fascie achter het oor weggehaald. Dat is de bekleding van het spierweefsel en wordt als transplantaat gebruikt.
Er is meestal geen behandeling die oorsuizen geneest. Door te leren omgaan met oorsuizen kunnen de klachten wel minder erg worden. Eventueel kan een psycholoog daarbij helpen. Soms komt oorsuizen door een verkoudheid.
Het trommelvlies geeft geluiden door en houdt lucht en vloeistoffen tegen. Bij een gaatje in het trommelvlies kunnen vocht, bacteriën en virussen wel het middenoor in. Daardoor kunnen infecties ontstaan. Ook kan het gehoor wat verminderd zijn.
Door de gehoorzenuw worden de signalen van haarcellen doorgestuurd naar het gehoorcentrum in de hersenen. Haarcellen kunnen beschadigd raken door veroudering of overstimulatie. Het probleem hiervan is dat deze cellen niet in staat zijn om te herstellen of te vernieuwen.
Wanneer het cholesteatoom niet tijdig operatief verwijderd wordt, kan tenslotte de aangezichtszenuw (nervus facialis), die de beweeglijkheid (mimiek) van het gelaat bestuurt en door het middenoor loopt, aangetast worden. Er ontstaat dan een aangezichtsverlamming.
Cholesteatoom is een chronische ontsteking van het middenoor, waarbij de huid van het trommelvlies het middenoor ingroeit. Het is een langzaam uitbreidend proces met een agressieve groeiwijze: de ontsteking kan door bot heen groeien. Het heeft niets met kanker te maken en komt zowel bij kinderen als volwassenen voor.