Een hyperventilatie-aanval duurt bijna nooit langer dan een half uur.
In de praktijk hebben de klachten bij chronische hyperventilatie veelal een psychisch én lichamelijk karakter: vermoeidheid, spierpijn, depressie, hoofdpijn, slapeloosheid, concentratiestoornissen, rug- en buikpijn. Dit soort klachten kunnen ook een andere oorzaak hebben.
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen. Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Probeer of het slachtoffer zelf de ademhaling onder controle kan krijgen. Zeg het slachtoffer rustig door de neus in en door de mond uit te ademen.Probeer daarbij het slachtoffer verder af te leiden en de aandacht van de ademhaling te krijgen.
Na een hyperventilatieaanval kunnen klachten als moeheid, slaperigheid, hoofdpijn en spierpijnen in lichte mate nog uren tot een dag blijven bestaan. Wanneer iemand gedurende langere tijd veel last heeft van hyperventilatie, kunnen sommige spieren pijnlijk gaan aanvoelen.
Er kan dus ook een vicieuze cirkel ontstaan waarin hyperventilatie leidt tot angina pectoris, die op zijn beurt weer leidt tot angst en hyperventilatie. Dit kan zover gaan dat ook hartinfarct, hartritmestoornissen en acute hartdood erop volgen (Bates et al., 1966).
Het is goed om je te beseffen dat een hyperventilatie-aanval altijd vanzelf overgaat. Een hyperventilatie-aanval duurt bijna nooit langer dan een half uur. Je kunt er daarom ook voor kiezen om te wachten tot de spanning vanzelf zakt en de gevoelens verdwijnen.
De vele klachten die door angst en spanning worden veroorzaakt kunnen geen kwaad. Ook hyperventilatie is niet gevaarlijk. Het kan zijn dat u maar één keer in uw leven zulke klachten krijgt. De aanvallen met angst- en spanningsklachten kunnen echter ook regelmatig terugkeren.
benauwdheid en duizeligheid; pijn op de borst en hartkloppingen; tintelingen en droge mond; hoofdpijn en misselijkheid.
In de meeste gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door spanning of door de angst om een aanval te krijgen. Door spanning of angst gaat u vaak vlugger en dieper ademhalen en dit kan klachten veroorzaken.
Hyperventilatie kan ook tijdens de slaap voorkomen en leidt tot dezelfde symptomen als overdag, zoals versnelde ademhaling en verhoogde hartslag.
Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst.
Beweeg rustig en voorspelbaar, spreek traag en gebruik eenvoudige taal.Kalmeer het slachtoffer en vraag hem om langzaam en rustig in en uit te ademen. Geef het voorbeeld en laat het slachtoffer jouw ademhalingsritme volgen.
Bij hyperventilatie ademt een patiënt te veel. Daardoor raakt de verhouding tussen zuurstof en kooldioxide (CO2) in het bloed uit balans. Dit heeft tot gevolg dat de zuurgraad in het bloed verandert en de bloedvaten zich een beetje vernauwen waardoor er minder zuurstof komt bij de weefsels en organen.
Een aanval van hyperventilatie kan worden gevolgd door diarree, buikpijn, hoofdpijn, pijn in de rug of een grieperig gevoel. Acute hyperventilatie kan heel beangstigend zijn. De patiënt heeft het gevoel te stikken en kan duizelig worden, flauwvallen, misselijk worden en pijn krijgen op de borst of in de buik.
Als u hyperventileert ademt u dieper en sneller dan gewoonlijk. Daardoor ademt u te veel koolzuur uit en daalt het koolzuurgehalte in het bloed. De ventilatie is groter dan de lichamelijke behoefte, wat kan leiden tot duizeligheid.
Het onderzoek
De longfunctieanalist(e) vraagt u gedurende drie minuten snel en diep in en uit te ademen in een aangegeven tempo. Hierna ademt u nog vijf minuten rustig door het mondstuk. In totaal zit u negen minuten met een mondstuk in uw mond en een knijper op uw neus. Het onderzoek duurt tussen de 20 en 45 minuten.
Paniekaanval is niet hetzelfde als hyperventilatie
Als u snel en veel ademhaalt, heeft u hyperventilatie. Als u erg bang bent kunt u gaan hyperventileren. Dit komt dus ook voor bij een paniekaanval. Hyperventilatie is dus een bijkomend verschijnsel van een paniekaanval, en niet de oorzaak.
Is er een behandeling die chronische hyperventilatie kan genezen? Ja, gelukkig zijn er methoden die helpen om de ademhaling weer te normaliseren. Wij passen deze technieken ook met grote regelmaat toe. Het belangrijkste hierbij is het helpen bij bewustwording.
Hyperventilatie wordt veroorzaakt door stress, angst, overbelasting of ernstige vermoeidheid.
Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep. Omdat men voortdurend te veel ademt, neemt de voorraad koolzuurgas in het lichaam sterk af.
Bij een paniekaanval kun je een snelle hartslag hebben, zweten, duizelig zijn en trillen. Het komt door moeheid, spanning of angst. Adem rustig: in 3 seconden in en langzaam in 6 seconden uit. Of ga even iets doen waardoor je minder let op je hart en ademhaling.
Er bestaan twee vormen van hyperventilatie: acute hyperventilatie en chronische hyperventilatie. Je herkent hyperventilatie aan een snelle en diepe ademhaling, een verstikkend gevoel, duizeligheid en misselijkheid. Kalm blijven, ademhalingsoefeningen en afleiding kunnen helpen tijdens een hyperventilatie-aanval.
Hyperventilatie is niet levensbedreigend, maar kan wel zeer beangstigend aanvoelen.