Bij een black out kun je een bepaalde periode niet meer herinneren. Dit komt omdat alcohol de werking van je geheugen verstoort. Herinneringen in je kortetermijngeheugen worden hierdoor niet opgeslagen in je langetermijngeheugen. Het langetermijngeheugen functioneert de volgende dag ook nog slechter.
Kortsluiting in de hippocampus
De hippocampus (het deel van de hersenen dat ook je kortetermijngeheugen regelt) slaat deze ervaringen een paar seconden tot enkele minuten op als herinneringen. Daarna wordt, vanwege een beperkte opslagcapaciteit, alle onbelangrijke informatie weer gewist.
Met Out gaan wordt bij GHB meestal bedoeld dat iemand in een comateuze slaap valt. Dit kan al bij een lage dosering gebeuren. Deze comateuze toestand duurt 3 tot 4 uur.
Een black-out is een tijdelijke stoornis van de hersenen. De informatie uit het kortetermijngeheugen wordt dan niet doorgegeven aan het langetermijngeheugen. Met andere woorden: bij een black-out kan men zich niet meer herinneren wat er gebeurd is. Indien dit vaker optreedt, kan het schadelijk zijn voor de hersenen.
Naast een hartziekte zijn de meest voorkomende oorzaken van bewustzijnsverlies een reactie op emotie of vermoeidheid, plotseling gaan staan (uit bed komen), of een neurologische aandoening zoals epilepsie. Overigens blijft de oorzaak van regelmatig terugkerend bewustzijnsverlies soms onduidelijk.
Een black-out is geheugenverlies dat kan ontstaan na een avond flink alcohol drinken. Het is een stoornis in het kortetermijngeheugen, waardoor je je de volgende dag niet meer herinneren wat er gebeurd is.
Alcohol en dementie
Alcohol remt de opname van vitamine B1. Deze vitamine is nodig voor een goede werking van de hersenen. Door de giftige werking van alcohol en een tekort aan vitamine B1 wordt niet alleen je kortetermijngeheugen aangetast, maar ook je langetermijngeheugen.
Eerste hulp. Is iemand out, probeer hem dan wakker te houden door hard in zijn schouderspier te knijpen. Bij bewusteloosheid maak je de ademweg vrij, leg je de persoon in stabiele zijligging en belt 112.
Bij bewusteloosheid (de persoon reageert niet meer op aanspreken) Ademweg vrijmaken (kijk of er iets in de mond zit), leg hem op zijn zij (om te voorkomen dat hij stikt in tong of braaksel de persoon op zijn of haar zij zodat hij/zij niet in braaksel kan stikken) en alarmeer direct de EHBO of bel 112!
Dit vallende gevoel wordt een hypnagoge schok of slaapstuip genoemd. Het is de fase tussen het wakker zijn en het slapen en kan zich ook uiten in de vorm van een schok die door uw armen of benen gaat. Het is (nog) niet precies duidelijk waardoor een hypnagoge schok wordt veroorzaakt, maar er zijn wel enkele theorieën.
Ongeveer 75% van de mensen met hersenschade herstelt in een bepaalde mate als ze de juiste behandeling krijgen. Naar schatting herstelt 25% uiteindelijk helemaal, 25% gedeeltelijk en nog eens 25% enigszins (Cox et al., 2004). 25% van de mensen met alcoholgerelateerde hersenschade herstelt - ondanks behandeling - niet.
Out gaan betekent dat je bewusteloos raakt door de alcohol. Ook dit is schadelijk voor het lichaam. Als dit gebeurt is er een grotere kans op onderkoeling, orgaanschade, ademhalingsproblemen en in sommige gevallen zelfs een coma. Het is opvallend hoe licht er soms gedacht wordt over een black out of out gaan.
Alcohol is slecht voor je hersenen. Als iemand lange tijd zwaar drinkt (meer dan 25 standaardglazen alcohol per week), loopt hij of zij risico op hersenbeschadiging. Het geheugen gaat achteruit, iemand denkt langzamer en kan zich minder goed aanpassen aan nieuwe situaties.
Een relatief geringe hoeveelheid alcohol heeft dus geen impact. Dat betekent niet dat je je hersenen niet beschadigt door veel te drinken: de uiteinden van de neuronen, de dendrieten, raken beschadigd zodat de informatie-overdracht gehinderd wordt. Ergo, dommer word je er uiteindelijk wél van.
Door alcohol te consumeren onttrekt het in feite de essentie van de ziel, waardoor het lichaam vatbaarder wordt voor entiteiten waarvan de meeste lagere frequenties hebben. Dat is de reden dat we bepaalde alcoholische dranken 'spirit' noemen.
Jarenlang overmatig drinken zorgt voor het krimpen van de hersenen. Bij zeer zware drinkers kan het volume met 10 tot 15% afnemen, na 10 tot 15 jaar. Alcoholgebruik heeft een sterke invloed op de frontale cortex (voorste gedeelte van de hersenen).
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
De eerste herstelfase duurt gemiddeld 3 weken, de tweede 3 tot 6 weken en de derde 6 weken. In totaal ben je dus al snel 12 tot 15 weken bezig om te herstellen. Belangrijk om op te merken is dat de totale herstelduur per persoon sterk kan verschillen.
De meeste mensen beginnen na een burn-out eerst voorzichtig met het opbouwen van uren. Denk bijvoorbeeld in in het begin aan twee dagen per week twee uur werken. Meestal worden de uren per twee tot drie weken uitgebreid.
Alcohol beschadigt je hersenen. Daardoor kun je last krijgen van cognitieve problemen als geheugenverlies en concentratieproblemen. Ook kun je psychische problemen als depressie, angst, psychoses en agressie krijgen.
Symptomen van geheugenverlies
Naast het verlies van je geheugen, kun je geheugenverlies ook herkennen aan andere symptomen: Desoriëntatie/verwarring. Ongecoördineerde bewegingen (bijvoorbeeld meerdere malen tegen een tafel aanstoten). Valse herinneringen.
Het korsakov syndroom is aan een aantal symptomen te herkennen: Geheugenverlies: iemand kan zich dingen die kort geleden zijn gebeurd niet meer herinneren. Oude herinneringen blijven vaak beter bewaard. Moeite met tijd en plaats: iemand kan moeite hebben om gebeurtenissen in chronologische volgorde te plaatsen.
Transient global amnesia (TGA) is een klassiek neurologisch beeld dat zelden voorkomt in de huisartsenpraktijk. TGA verdwijnt meestal binnen een etmaal zonder blijvende schade, en herhaalt zich zelden. De huisarts kan de diagnose goed zelf stellen op basis van zeven klinische criteria.