Wat zijn de nadelen? Een kunstmatig coma is in feite een noodzakelijk kwaad. De patiënt krijgt heel wat medicatie toegediend en door de kunstmatige beademing raken zijn ademhalingsspieren uit conditie. Bovendien ligt hij aan allerlei buisjes en draadjes, wat de kans op een infectie verhoogt.
Duur van een coma
de patiënt komt langzamerhand uit het diepe coma steeds meer bij bewustzijn, totdat hij wakker is. Er wordt aangenomen dat een diep coma maximaal 2 maanden duurt.
Patiënten kunnen pas ontwaken uit de sedatie als de medicatie stopt. Meestal bouwen we dat langzaam af. De patiënt wordt dan niet direct wakker; dit kan een paar uur of zelfs een paar dagen duren.
Iemand die in coma is, merkt niets van zijn situatie. Wanneer patiënten langzaam wakker worden uit hun coma, gaan zij op een gegeven moment reageren op hun omgeving. Nadat patiënten uit hun coma zijn ontwaakt, kunnen zij zich van de hele periode meestal niets meer herinneren.
Om een beademingsbuisje in te kunnen brengen is het noodzakelijk dat de patiënt onder narcose (zie Anesthesie) wordt gebracht, tenzij er al een sterk gedaald bewustzijn (coma) bestaat.
Een kunstmatig coma kan dagen of zelfs weken duren. En als de medicatie wordt afgebouwd of stopgezet, gaan er soms nog eens dagen tot weken voorbij vooraleer de patiënt volledig wakker is. Dat komt doordat hij moet recupereren van de beademing en de medicatie vaak nog een tijd nawerkt.
Tijdens de beademing worden patiënten met medicijnen in slaap gehouden. De beademing kan kort duren maar ook meerdere dagen of zelfs weken. Patiënten die een lange periode aan de beademing liggen worden steeds zwakker. De organen gaan hierdoor vaak minder goed functioneren.
Soms kan een arts iemand kunstmatig in coma brengen door bepaalde medicijnen te geven. Dat gebeurt om het lichaam te helpen herstellen na een zware operatie of na een ongeval. De hersenen hebben dan minder zuurstof nodig en hebben zo een betere kans om te herstellen.
Er zijn verschillende medische redenen om iemand in kunstmatige coma te brengen. Het kan voor het comfort van de patiënt zijn of om complicaties te vermijden. Daarnaast is het ook een manier om ondraaglijke pijn te verlichten. Of om te vermijden dat het lichaam tegenwerkt, wat bij COVID-19-patiënten soms het geval is.
De periode van verwardheid verschilt van enkele uren tot weken. Niet alle patiënten herstellen volledig van het delirium. Zij houden langere tijd restverschijnselen, zoals geheugen- en concentratiestoornissen.
Helaas is het niet altijd mogelijk om iemand te genezen. Op de intensive care komt het voor dat ernstig zieke en verzwakte patiënten overlijden, zelfs tijdens een behandeling. In sommige gevallen wordt er besloten dat verder handelen medisch zinloos is.
Als de patiënt niet meer wakker wordt na sedatie noemen we dat een coma. Dat kan gebeuren na hersenletsel of bijvoorbeeld bij ernstige infectieziekten. Mensen die we in slaap houden met sedatie kunnen pas wakker worden als we de sedativa stoppen. Na het stoppen verschilt het per patiënt wanneer hij wakker is.
Veel patiënten ervaren vermoeidheid na een ic-opname. Veel eenvoudige activiteiten kosten veel energie. Om deze energie weer langzaam op te bouwen moeten veel patiënten revalideren. Het revalideren is in de eerste fase al gestart op de IC, waar u misschien al uit bed bent geweest.
De kans om uit medisch geïnduceerde coma's te komen is vrij hoog vergeleken met natuurlijke coma's, omdat ze omkeerbaar zijn. Ze duren meestal maar 1-2 dagen. De prognose verslechtert aanzienlijk na 4-6 dagen, maar sommige patiënten kunnen zelfs na 6 maanden nog herstellen .
De persoon kan niet zelfstandig ademen en wordt daarom beademd. Daar merkt de persoon zelf niets van. In de acute fase van coma (comateuze toestand) maakt iemand nauwelijks of geen bewegingen, reageert niet op pijnprikkels of op aanspreken.
Zangers en actrice Manuëla Kemp ligt al een week in coma na een ernstig scooterongeluk in Portugal. Dat vertelt haar echtgenoot Tjerk Lammers aan Privé. Tijdens een rit naar Loulé viel ze en kwam ze met haar hoofd hard op de grond terecht.
Ontwaken uit coma kan enkele uren tot dagen duren. Hoe langer het duurt, des te slechter zijn de vooruitzichten voor het herstel. Ongeveer één op de vijf patiënten ontwaakt niet meer uit coma na een ongeval.
Als het lukt om uw hart opnieuw te laten kloppen, kan het zijn dat uw hersenen te lang zonder zuurstof zijn geweest. Na 6 minuten is er al blijvende schade aan de hersenen.Na 10 minuten is de schade aan uw hersenen te groot. U leeft dan niet meer of bent in coma.
Het kan enkele uren of dagen zijn maar er zijn ook patiënten die nooit volledig van de beademing af komen. Het hangt allemaal af van de aandoening en eventuele complicaties die zich kunnen voordoen.
Gesedeerd zijn betekent in feite dat iemand kunstmatig in slaap wordt gehouden. Het bewustzijn wordt verlaagd door het toedienen van rustgevende of slaapmedicijnen. Sedatie wordt regelmatig verward met coma, maar een coma is echt iets anders.
Een patiënt onder volledige narcose is niet in slaap, maar lijkt eerder in coma te liggen. Dat concluderen wetenschappers na onderzoek te hebben gedaan naar de hersenactiviteiten van patiënten onder narcose. Patiënten die een operatie ondergaan krijgen vaak te horen dat de hersenen tijdens de operatie slapen.
In ons land is het een veelvoorkomend misverstand dat beademing ‘einde van het leven’ betekent en dat van iemand die aan de beademing ligt bijna ‘verwacht’ wordt dat hij vroeg of laat zal sterven .
Zowel de ingebrachte tube als het beademen zelf is onprettig voor de patiënt. Daarom worden tijdens de beademing meestal slaap- en pijnstillende medicijnen via een infuus toegediend. De slaap kan variëren van een lichte slaap waarbij de patiënt wekbaar is, tot een diepe slaap.
Een coma duurt zelden langer dan 4 tot 6 weken. Daarna komt de persoon meestal te overlijden. Wanneer een coma langer dan 4 weken duurt, spreken we van een langdurig coma of een coma vigil.